Noord-Amerika 
Mexico
| Mexico wiki topics | ||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||
Home |
|
Recordtype |
|
|
Cultuur van Mexico |
|
|
|
Ethnische groepen |
|
|
Onderzoekslocaties |
|
|
||||||||
Voor-Spaanse Mexico
Onderwijs en gewoonten
De mensen in het oude Mexico waren ijverig voor onderwijs. Zij kregen die eerst binnen het gezin, waar de ouders in de eerste plaats verantwoordelijk waren voor de opvoeding van kinderen en jongeren.
Zij leerden hun eigen vak aan hun kinderen; zo erfden zij hun beroep en alle kennis die hun voorvaderen hun hadden nagelaten: het begrip van religieuze en sociale waarden. De vorming van karakter en zelfbeheersing. Zelfverloochening en goede manieren. Zij brachten hoffelijkheid bij en zorgden ervoor dat niemand hooghartig of aanmatigend, onbeleefd of vrijpostig was in zijn spreken.
Hun tweede opleiding kregen ze in de tempelscholen. Dit waren mannen- of vrouwenhuizen, waar de gevangenen een zeer gedisciplineerd leven leidden voor hun morele vorming. Zij werkten samen bij het collectief zaaien en bij de aanleg van kanalen. In de opvoedingshuizen werd ook militaire training gegeven, waarbij men werd opgeleid voor de oorlog. Naar gelang hun moed en kracht werden zij beloond met promoties in de militaire hiërarchie.
Kunst en muziek, zang, dans en schilderkunst vulden hun opvoeding aan. Waarheid en nederigheid stonden hoog in hun waardensysteem. Alle gedrag moest waar zijn, dus specificeerden zij wat zij als ondeugden of deugden beschouwden.
Zij veroordeelden dronkenschap en het gebruik van verdovende kruiden. Zij hechtten waarde aan discretie en terughoudendheid in spreken, lopen, kleden en eten.
Werk was een van hun meest gekoesterde waarden; om luiheid en nietsdoen te voorkomen, wijdden zij kinderen vanaf hun vijfde of zesde jaar aan licht werk, b.v. het dragen van een last op hun rug.
Mexico tijdens het Onderkoningschap
Het leven van de Novo-Hispanen – hoewel gekenmerkt door ongelijkheid en hard werken – kende ook momenten van ontspanning, feesten en tradities die de inheemse bevolking en de gekleurde mensen zorgden voor eenwording met de gebruiken die van over de oceaan kwamen.
Ze verzamelden, dansten, feestten en begroeven hun doden in een atmosfeer waar de inheemsen, de Afrikanen en de Europeanen zich vermengden. Hun ontmoetingsplaatsen waren: de markt, het openbare plein en de straten waren een goede plaats voor de inheemsen om samen te komen; terwijl de tempels en de huizen de ontmoetingscentra waren voor de vrouwen van de Spanjaarden en de Creolen.
De religieuze sfeer
De Kerk bevorderde een groot aantal feesten: De herdenking van de patroonheiligen van de gemeenschappen en gilden, de momenten van ontspanning zoals het carnaval, en de ruimten waar evangelisatie samenging met theater en het feestelijke, zoals de pastorelas en de posadas.
Godsdienst, was een onmisbaar ingrediënt in de dagen van de novohispanos. In het geval van de Indianen en de gekleurde mensen werd hun godsdienst, verbonden met oude gebruiken en vurigheden om plaats te maken voor een geloof dat – hoewel fundamenteel katholiek – kenmerken had die het met het inheemse verleden en de Afrikaanse wereld verbond.
Festivals en amusement
Tijdens hun festivals waren de vrolijkheid en de spektakels buitengewoon en extravagant. Stierengevechten, de verbranding van Judas, hanengevechten en optochten van “La tarasca”, een draak gemaakt van karton.
Om de eentonigheid van het dagelijkse leven te doorbreken, waren de Novo-Hispanen dol op gokken: kaartspelen, weddenschappen en loterijen. Hun meest frequente bezigheden waren jagen, wandelingen op het platteland en middagen op de Alameda, onder andere.
Evolutief Mexico (ca. 1910- 1940)
Sociale en economische achtergrond
Tijdens de Kolonie konden veel steden een aantal gemeenschappelijke eigendommen behouden, de zogenaamde ejidos. De Lerdo-wet van 1856 verklaarde eigendommen van bedrijven, met name van de kerk en van inheemse gemeenschappen, echter tot woestenij. Tot 1890 met de regering Diaz, werden de gemeenschappelijke gronden verkavelbaar gemaakt. Als gevolg daarvan werd een groot deel van de inheemse bevolking landloos en moest worden tewerkgesteld op nabijgelegen haciënda’s. Een stuk grond zonder titel kan als woestenij worden beschouwd.
Diegenen die over de nodige middelen beschikten, verwierven grote stukken land. In 1910 bezat of controleerde minder dan 1% van de Mexicaanse families ongeveer 85% van alle landbouwgrond. Landeigenaren waren de enigen die toegang hadden tot krediet en projecten. Kleine steden en onafhankelijke boeren werden van hun kant gedwongen zeer hoge belastingen te betalen.
Sommige indianen kwamen in opstand tegen de regering. Bij de conflicten, die plaatsvonden aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw, waren onder meer Maya’s, Tzotziles, Coras, Huicholes en Rarámuris betrokken. De hardnekkigste conflicten deden zich voor in Yucatán, Quintana Roo en Sonora. Tegenover deze groepen werd een politiek van deportatie aangenomen, met Yucatán en Quintana Roo als voornaamste bestemmingen.
Tijdens Diaz’ bewind waren er talloze grote landgoederen, en 80% van de Mexicaanse bevolking was afhankelijk van de lonen op het platteland. De “tiendas de raya” waren een gebruikelijke praktijk, waarbij het loon van de arbeiders in koopwaar werd gegeven. Op die manier kregen de arbeiders zoveel krediet dat zij levenslang in de schulden zaten. De wetten van de natie werden zelden gehandhaafd binnen de haciënda’s, waar arbeiders werden gezien als slaven of voorwerpen van eigendom.
Vanaf 1906 kwamen talrijke arbeidersbewegingen in de steden op gang: de stakingen van Cananea en Rio Blanco, die door de regering met militair geweld werden onderdrukt.
Onafhankelijk Mexico
Effectief familieonderzoek vereist enig begrip van de samenleving waarin uw voorouder leefde. Kennis van het dagelijks leven, religieuze praktijken, gewoonten en tradities zal u helpen uw voorouder en de tijd waarin hij of zij leefde, te waarderen. Deze informatie is vooral nuttig als u besluit een geschiedenis van uw familie te schrijven. Onderzoeksprocedures en genealogische bronnen zijn verschillend voor elk gebied en elke tijdsperiode en worden beïnvloed door plaatselijke gewoonten en tradities. De Family History Library heeft een aantal bronnen bijeengebracht die een verscheidenheid aan onderwerpen behandelen met betrekking tot het sociale leven en de gewoonten in Mexico. Deze records zijn opgenomen in de Family History Library Catalogue onder:MEXICO-Social life and customsMEXICO, – Social life and customs
|
] – ] –
Links naar artikelen over Mexico |
|||||
|---|---|---|---|---|---|