Mijn eerste ervaring met niet-monogame relaties vond plaats toen ik 25 was. Een vriend en ik werden verleid door een getrouwd stel na een kerstshow. Het was angstaanjagend. Het was intrigerend. Het was hydraulisch belastend. Maar bovenal was het leerzaam, omdat het me blootstelde aan een gemeenschap waarvan ik niet eens wist dat ze bestond, op een moment dat die gemeenschap net begon op te vallen in de publieke belangstelling. Nu, bijna een decennium later, is consensuele niet-monogamie meer mainstream dan het ooit is geweest. Het internet – inclusief wij hier bij VICE – behandelt om de paar maanden dezelfde punten (Open relaties bestaan! Jongeren doen het!). Het is het onderwerp geworden van talloze boeken, films en tv-shows. Het heeft zijn eigen woordenschat en identiteiten ontwikkeld, met dingen als compersie, polypods, soft-swaps, full-swaps, en zelfs eenhoorns (zegen ze).
Maar hoeveel men ook leest, er komt een moment dat een stel (of een individu) dat non-monogamie overweegt de sprong moet wagen, een moment waarop men de drempel moet overschrijden die de (sexy) schapen scheidt van de (sexy, sexy) geiten. Soms gebeurt dat per ongeluk. Soms, is het na veel overleg. Zelden gebeurt het nadat je mensen in travestieten versies van Top 40-liedjes in vakantiethema hebt zien zingen. Die wereld binnengaan kan beangstigend zijn. Het is niet voor iedereen. Er komen heel wat moeilijke gesprekken bij kijken en je moet onderweg heel wat onzekerheden onder ogen zien.
Hieronder staan een paar verhalen van tussen de lakens, verhalen van de eerste keren van hen die ervoor gekozen hebben om de sprong te wagen, en er met beide voeten in gesprongen zijn. Sommige gaan over tranen. Sommigen met andere lichaamsvloeistoffen. Maar allemaal waren ze, net als die noodlottige vakantieshow, de eerste stap naar iets nieuws.
Omdat iedereen ergens moet beginnen.
Zelfs de sexy, sexy geiten.
NOOT: Alle namen zijn veranderd.
Kristen, 25
Mijn eerste keer was een beetje beangstigend. Ik had net een relatie met een jongen die wat ouder was dan ik, en hij was niet-monogaam, en we hadden het er waarschijnlijk al zes maanden over om dat te verkennen. We hadden nog niet veel verkend, misschien wat gezoend met een paar mensen. We waren naar een seksclub geweest, maar hadden met niemand seks gehad. Gewoon om de wateren te testen. Het was allemaal nieuw voor me. We hadden vrienden die al meer dan tien jaar samen waren. Ze waren niet-monogaam, en we waren al een paar keer met ze uit geweest. Ze waren aardig en we konden goed met elkaar opschieten, dus het voelde als een veilige eerste ervaring.
Dus uiteindelijk, op een avond, na wat heen en weer gepraat, besloten we om naar hun huis te gaan en het te laten gebeuren. Ik was niet echt geïnteresseerd in de man. Het was meer iets om trots op te zijn, want mijn vriend had zich altijd al erg aangetrokken gevoeld tot de vrouw, en om wat voor reden dan ook liet zijn ex, die ook niet-monogaam was, dat niet toe. Dus moest ik de “coole nieuwe vriendin” zijn die het ging laten gebeuren. Ik was bereid om er een voor het team te nemen. Hoewel ik geen idee had hoeveel ik zou moeten nemen…
Ik herinner me het moment van de onthulling. We lagen allemaal in hun bed te dollen en ons uit te kleden. Hij deed zijn broek uit, en hij had een paardenlul. En dat meen ik oprecht. Ik ging naar Mexico toen ik een kind was, en daar waren al die paarden… Dat was het beeld dat onmiddellijk door mijn hoofd ging. Er is een punt waarop een grote penis niet meer opwindend is, maar gewoon eng wordt. Ik weet nog dat ik naar hem keek met zijn vrouw. Ze pijpte hem, en ze was zo klein als 1.80 m. En ze kon dat ding amper in haar mond krijgen, en ik dacht, Hoe heb je dit meer dan tien jaar kunnen doen? Waar laat je het allemaal? De volgende gedachte die door mijn hoofd ging was: Oh, God. Ik ben de volgende. En toen we eindelijk van partner wisselden, zag ik hem een gigantisch condoom omdoen, zo groot als een Magnum. En tegen die tijd leek terugtrekken geen optie, en dat wilde ik ook niet. Ik dacht, het zal wel. Ik kan dit doen. Ik kan niet-monogamie doen. Ik kan dit zeemonster in mijn gezicht wel aan. Dus, ik heb me gewoon rustig gehouden en dacht, Het is goed. Alles is in orde. Haal gewoon diep adem. Ik denk dat ik uiteindelijk de knop omdraaide en me erop concentreerde dat hij de best mogelijke tijd zou hebben zodat het zo snel mogelijk voorbij zou zijn. Ik bedoel, ik had geen slechte tijd. Ik had alleen niet per se een goede tijd. En dat was allemaal een beetje overweldigend. Ik denk dat ik een beetje gehuild heb op de weg naar huis. Over het geheel genomen was het een goede ervaring, en ik ben blij dat het met die mensen in die situatie is gebeurd. Mijn partner en ik gingen door naar een heleboel andere niet-monogame situaties. We zijn nu nog steeds niet-monogaam. Ik bedoel, goed gedaan van zijn kant. Goed gedaan op het appendix front. Veel meisjes vinden dat leuk. Maar dat was zeker de enige keer dat ik seks met hem had.
Ryan, 35
Mijn eerste niet-monogame ervaring dateert van zo’n 13 of 14 jaar geleden. Mijn vriendin en ik waren al een paar jaar samen voordat we het gesprek hadden over het spelen met andere mensen. In die tijd werkte ik voor een bedrijf, en er was een meisje waar ik veel mee flirtte, en op een dag kwam het ter sprake dat dit aan de hand was, en dat ik wel iets met haar wilde doen. Mijn vriendin was erg tegen het idee gekant, zoals mensen normaal zijn. Maar het sloeg al snel om, en hoe meer ze erover nadacht, hoe meer het haar opwond.
Het kwam op een punt dat zij er meer over praatte dan ik, wat mij uiteindelijk ongemakkelijk maakte. Er gebeurde nooit iets met het meisje op het werk, maar het bracht het gesprek met mijn vriendin op gang.
Tegelijkertijd hadden we een stel buren die ook vrienden van ons waren, ongeveer van onze leeftijd, en mijn vriendin had er met de vrouwelijke helft van het stel over zitten kletsen. En het bleek dat zij ook swingers waren. Ze hadden in het verleden al heel wat geruild, en die twee hadden het erover gehad dat we misschien met z’n vieren iets konden doen. Maar niemand had het er met mij over gehad. Dus op een avond waren we gewoon wat aan het rondhangen, en na meer dan een paar drankjes, belandden we plotseling in hun slaapkamer, in een volledige-swap-situatie van ons eigen. Ik had niet eens tijd om bang te zijn, want het escaleerde zo snel. Toen wist ik nog niets van niet-monogamie. Ik weet niet of dat label toen al bestond. Ik wist niet eens dat ze deze gesprekken hadden gehad. Dus al dat gepraat erover vooraf, dat was het beangstigende deel. Veel enger dan wanneer het echt gebeurt. Omdat het een plek was waar we ons op ons gemak voelden, en met mensen waar we ons prettig bij voelden. Het gebeurde heel organisch. Ik ben niet lang bij die partner gebleven om redenen die niets met niet-monogamie te maken hadden, maar het zette een trend. Mijn huidige relatie begon eigenlijk niet-monogaam. Dus, het heeft veel van mijn latere relaties beïnvloed. Ik groeide op in een kleine stad waar dat soort dingen niet gebruikelijk waren. Maar sinds dit allemaal gebeurd is, heb ik zoveel geleerd over niet-monogamie en polyamorie, en dat heeft me echt de ogen geopend.
Jennifer, 38
Voor mijn man en mij was de weg naar onze eerste niet-monogame ervaring een lange. We begonnen onze relatie heel erg als: “Oh, laten we niet over onze exen praten, laten we niet over andere ervaringen praten.” Het stond heel erg op een voetstuk, en het mondde uit in een heel snel samenwonen, en een heel snel huwelijk, en een even snelle breuk. Van ontmoeting tot huwelijk tot uit elkaar gaan, het gebeurde allemaal in een tijdsbestek van ongeveer vier jaar. We gingen allebei onze eigen weg, en we gingen uiteindelijk met veel andere mensen om, maar we bleven terugkomen en er met elkaar over praten. We begonnen te denken: “Waarom is dit nu oké, terwijl ik eerst niet eens de naam van je ex-vriendin kon weten?”
We kwamen uiteindelijk weer bij elkaar, en we leefden in deze delicate eierschaal-relatie. Plotseling moesten we vechten voor dit huwelijk en proberen het te laten werken. En we hadden er al een tijdje over gepraat in een soort verkennende zin. Op een dag zei hij gewoon: “Waarom gaan we er niet gewoon voor?” Dit was de eerste keer dat hij er helemaal voor ging, en ik had zoiets van: “Oh, OK.”
De eerste nacht dat we gingen, gebeurde er niets. Ik was de drijvende kracht achter het gaan, maar toen we in de club waren, was hij van: “Hé, dit is oké,” en ik was plotseling erg in paniek over de realiteit van de situatie. In mijn fantasie leek het in orde, maar plotseling was het feit dat het echt zou kunnen gebeuren, echt schokkend. Ik bedoel, ik liep naar binnen, er waren allemaal aantrekkelijke vrouwen die naar mijn man keken, en ik had zoiets van: “Wacht eens even!” Het was niet dat ik ertegen was. Het was gewoon overweldigend. Je komt binnen, en er zijn 35 koppels. Dat zijn 70 mensen, en de meeste van hen zijn ervaren koppels. Er was een naakt bubbelbad achterin. We leunden achterover en dachten: Wat doen we hier in godsnaam?
Lang verhaal kort, ik eindigde huilend in de keuken, omdat alles ineens een beetje te echt was geworden. Toen we die avond de club verlieten, was het een vrij rustige rit naar huis. We zeiden zoiets als: “Nou, dat was interessant.” Toen zorgden we ervoor dat alles goed was tussen ons en besloten dat niet-monogamie op dit moment niets voor ons was. Het duurde bijna een jaar voordat we terug gingen. Maar we gingen wel terug, en sindsdien doen we het nog steeds.
Trina, 36
Het begon allemaal via Facebook. Veel van ons alleenstaande moeders maken deel uit van alleenstaande moeders Facebook-groepen, en natuurlijk, we uiteindelijk praten over dating. Ik nam deel aan een gesprek over Plenty of Fish en alle eikels die je daar vindt, en op een dag vroeg een van die vrouwen of ze me mee uit lunchen kon nemen. We gingen sushi eten, en ze vertelde me over seksclubs en swingers resorts. Ik bedoel, ik ben opgegroeid in een kleine stad. Ik had 23 jaar een monogame relatie gehad. Maar voordat ik mijn man ontmoette, in mijn vroege twintiger jaren, dronk ik veel en was ik veel promiscueer, dus dit alles was erg interessant voor mij.
Dus werd ik lid van Club Eden , en ik werd lid van de Facebook-groep. Ik ging nooit, maar ik was nog steeds op deze dating sites. Op een dag stuurde een jongen me een berichtje op OkCupid, waarin hij zei dat hij en zijn vriendin een triootje wilden. Ze waren niet exclusief en waren geïnteresseerd in het vinden van iemand, maar ze wisten niet hoe ze het moesten aanpakken. Hij en ik kletsten wat, en uiteindelijk zei ik gewoon: “Ik heb dit nog nooit gedaan, maar ik zou graag je vriendin ontmoeten.”
Toen we elkaar ontmoetten, voelde ik me meteen aangetrokken. Met hem had ik geen supersterke band, maar met haar had ik een heel sterke lichamelijke band. We praatten en flirtten een hele tijd. Dit was in de loop van een maand, en ze stuurden me zelfs videoclips waarop ze seks hadden. Uiteindelijk kwamen ze op een avond naar mijn huis, we deelden een fles wijn, en eindigden met een triootje. Ik weet nog dat we aan het kletsen waren, en niemand wist hoe we naar de slaapkamer moesten gaan, dus uiteindelijk zei ik gewoon: “Uh, wanneer gaan we naar boven?” En ze waren als: “Oh, OK. Laten we dat nu maar doen.”
En het was echt goed. Nou, zij en ik was echt goed. Hij en ik, niet zo goed. Ik had vrienden die zoiets al eerder hadden gedaan gevraagd of ik ermee door moest gaan, omdat hij en ik niet dezelfde band hadden, en ze zeiden allemaal: “Het maakt dus niet uit. Als je een band hebt met de vrouw, zal het goed zijn.” Ik sprong er gewoon met beide voeten in. Ik had nog nooit een vrouw gezoend, en ik heb die avond een poesje gegeten.
Ik ben maar één keer bij ze geweest. Maar het was geweldig, want het gaf me de moed om contact te maken met mensen in de niet-monogame gemeenschap. Ik heb mensen ontmoet die nu goede vrienden van me zijn, waar ik eerst mee uitging. Ik heb een hoop goede vrienden gemaakt, punt uit.