Medische definitie van TTP (trombotische trombocytopenische purpura)

TTP (trombotische trombocytopenische purpura): Een levensbedreigende ziekte waarbij embolie en trombose (verstopping) van de kleine bloedvaten in de hersenen optreedt. Zij wordt gewoonlijk veroorzaakt door remming van een enzym, ADAMTS13 genaamd, dat normaal dient om een bloedeiwit, Von Willebrand Factor genaamd, in kleinere stukjes op te splitsen. TTP wordt gekenmerkt door bloedplaatjes microthrombi (kleine reizende stolsels samengesteld uit bloedplaatjes, de stollingscellen in het bloed), trombocytopenie (gebrek aan bloedplaatjes), hemolytische anemie (van de afbraak van rode bloedcellen), koorts, renale (nier) afwijkingen en neurologische veranderingen zoals neurologische tekenen zoals afasie, blindheid en convulsies.

TTP is gelukkig zeldzaam. Het komt voor met een frequentie van 3,7 gevallen per jaar per miljoen personen. Het gebruik van plasma-uitwisseling (bloed door een machine laten lopen waarop de patiënt is aangesloten en die het plasma of het vloeibare deel van het bloed verwijdert en de cellen vermengd met nieuw plasma van donoren en andere vloeistoffen teruggeeft) heeft het sterftecijfer als gevolg van TTP sterk doen dalen. Het sterftecijfer (sterfte) voor tijdig behandelde gevallen varieert van 10 tot 20 procent, een daling ten opzichte van 90 procent vóór het gebruik van de plasma-uitwisselingstechniek.

Vele geneesmiddelen zijn in verband gebracht met TTP. Een daarvan is het antiplaatjesmedicijn clopidogrel (Plavix).

CONTINUE SCROLLING OR CLICK HERE FOR RELATED SLIDESHOW

QUESTION

Welk percentage van het menselijk lichaam bestaat uit water? Zie antwoord

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.