Alcoholisten zijn slecht aanwezig op het werk. Alcoholisten drinken elke dag. Alcoholisten zijn meestal oude mannen. Alcoholisten zijn meestal dakloos. Alcoholisten zijn niet in staat het goed te doen in hun carrière. Alcoholisten drinken altijd ’s morgens.
Dit zijn maar een paar van de stereotypen over alcoholisten die in de hele samenleving leven. Deze stereotypen leiden tot meer ontkenning en weerhouden veel alcoholisten ervan de juiste diagnose en behandeling te krijgen. Hoogfunctionerende alcoholisten (HFA’s) trotseren deze stereotypen en blijven vaak onopgemerkt omdat ze niet voldoen aan het beeld van de “typische” alcoholist.
De term “hoogfunctionerende alcoholist” is er een die de meeste mensen lijken te begrijpen of zich mee identificeren, maar ironisch genoeg is het nog niet formeel gedefinieerd of onderzocht. Een baanbrekende studie in 2007 door het National Institute on Alcohol Abuse and Alcoholism categoriseerde alcoholisten in 5 subtypes: 20 procent is het “functionele” subtype, 32 procent is het “jongvolwassen” subtype, 21 procent is het “jonge antisociale” subtype, 19 procent is het intermediaire familiale subtype (middelbare leeftijd met psychische aandoeningen), en slechts 9 procent is van het “chronisch ernstige” subtype, passend bij het stereotype van de laag-bij-de-grondse alcoholist. Andere verslavingsdeskundigen schatten dat tussen 75 procent en 90 procent van de alcoholisten hoog-functionerend zijn.
Een HFA is een alcoholist die in staat is zijn of haar buitenleven te handhaven, zoals een baan, huis, familie en vriendschappen, en dat alles terwijl hij of zij alcohol drinkt. HFA’s hebben dezelfde ziekte als de stereotiepe “sloppenwijk”-alcoholist, maar de ziekte manifesteert zich anders.
Velen worden door de maatschappij niet als alcoholist gezien, omdat ze hun hele leven hebben gefunctioneerd, succes hebben gehad en/of meer dan hun doel hebben bereikt. Deze prestaties leiden vaak tot een toename van persoonlijke ontkenning, evenals ontkenning door collega’s en geliefden.
HFA’s hebben minder het gevoel dat ze behandeling of hulp nodig hebben voor hun alcoholisme en glijden vaak door de kieren van het gezondheidszorgsysteem, zowel medisch als psychologisch, omdat ze niet gediagnosticeerd worden. Volgens de National Epidemiological Survey on Alcohol and Related Conditions krijgt helaas slechts 25 procent van de alcoholisten ooit een behandeling – wat wijst op een ernstig probleem van ontkenning op maatschappelijk niveau.
HFA’s kunnen op verschillende tijdstippen of in verschillende fasen van hun drinkgedrag verschillende kenmerken vertonen die in verschillende categorieën kunnen worden onderverdeeld. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot:
Denial
- Hebben moeite zichzelf als alcoholist te zien omdat ze niet aan het stereotiepe beeld voldoen
- Beloven dat ze geen alcoholist zijn omdat ze succesvol zijn
- Gebruiken alcohol als beloning en/of
Professioneel en Persoonlijk leven
- Geschikt om een baan te behouden en/of een opleiding te volgen
- Gerespecteerd voor prestaties op het werk/academisch niveau en prestaties
Interpersoonlijke relaties
- Verstandhouding van vriendschappen en familierelaties
- Het hebben van romantische relaties
Drinkgewoonten
- Eén alcoholisch drankje leidt tot een hunkering
- Zich zorgen maken over de volgende drinkgelegenheid
- Persoonlijkheidsveranderingen vertonen en/of moraal compromitteren wanneer men dronken is
- Ongewenste drinkpatronen en gedragingen herhalen
DE BASIS
- Wat is alcoholisme?
- Een therapeut vinden om verslaving te overwinnen
“Dubbelleven”
- Doen voor de buitenwereld alsof ze het leven goed beheersen
- Geoefend in het leiden van een gecompartimenteerd leven (hun beroeps- en drinkleven scheiden)
- Uiterlijkheden zijn in tegenspraak met het stereotype alcoholist
Hitting Bottom
- Vervaren weinig tastbare verliezen en gevolgen van hun drankgebruik, vaak door puur geluk
- Doorbrekende gedachten dat, omdat ze niet “alles verloren hebben”, ze de bodem nog niet hebben bereikt
Mijn begrip van HFA’s is ook vanuit een persoonlijk perspectief – ik ben al bijna vijf jaar herstellende van alcoholisme. Ook ik had moeite om in te zien dat ik academisch en daarna beroepsmatig iets kon bereiken terwijl ik alcohol dronk. Mijn beeld van de alcoholist was altijd een individu dat zijn of haar leven niet op orde kon houden, en ik voldeed zeker niet aan die beschrijving. Mijn ontkenning was diep geworteld en werd versterkt, niet alleen door mijn dierbaren, maar door de maatschappij als geheel.
Alcoholisme is een chronische, progressieve en levenslange ziekte die behandeld moet worden, of de alcoholist nu een advocaat is of een dakloze. Het gezicht van de alcoholist moet worden veranderd en de muren van ontkenning moeten worden afgebroken, zodat alcoholisten overal de juiste diagnose en behandeling kunnen krijgen.
Alcoholism Essential Reads
Meer informatie over dit onderwerp is beschikbaar in mijn boek, Understanding the High-Functioning Alcoholic: Professional Views and Personal Insights.