Vaderschapstests kunnen zonder meer worden beschouwd als de veiligste en nauwkeurigste methode om het vaderschap van een kind vast te stellen. Het is echter mogelijk om vals te spelen bij een vaderschaps-DNA-test, wat betekent dat testdeelnemers een aantal valsspeelmethoden zullen inzetten in een poging om hun resultaten te veranderen.
Valsspelen bij vaderschapstest Tactieken
Als u verantwoordelijk bent voor het nemen van uw eigen DNA-monsters, dan bent u volledig verantwoordelijk voor de uitvoering van de DNA-monsterafname zoals vereist. U krijgt een kit thuisgestuurd voor uw vaderschapstest met daarin de orale swabs voor iedere testdeelnemer. Deelnemers aan de test kunnen spieken door:
- Een vriend te vragen een DNA-monster af te geven in plaats van hen
- Een huisdier te swabben, zoals een hond
- Swabs te verwisselen en ze opzettelijk (of soms per ongeluk) in de verkeerde enveloppe te doen, dat wil zeggen, de swabs van de vader in de envelop doen die voor de moeder bestemd is
In het eerste geval, als u probeert een vriend te vragen om zijn monster te geven, kunt u ermee wegkomen en een laboratorium kan misschien niet ontdekken dat u hebt valsgespeeld. Als de swabs van de vermeende vader worden verwisseld met die van een andere man een vriend is de kans groot dat het resultaat een uitsluiting van het vaderschap zal zijn. Wie zoiets doet, heeft duidelijk bijbedoelingen en heeft iets illegaals gedaan; als die persoon betrapt wordt, zal dat ernstige juridische gevolgen hebben.
Een interessant geval dat zich heeft voorgedaan, was dat van een moeder die wist dat de vermeende vader de biologische vader van het kind in kwestie (een dochter) was, maar die wilde dat de uitslag van de vaderschapstest een uitsluiting zou zijn. Om met de resultaten te knoeien, deed de moeder het volgende:
- Zij vroeg haar moeder (de grootmoeder van het kind) om DNA af te staan in plaats van haar
Zij, de moeder, nam monsters van haar eigen DNA en deed deze doorgaan voor dat van de dochter
Het resultaat: Toen de DNA-profielen van de vader en het kind werden vergeleken (het DNA van het kind was eigenlijk dat van de moeder), bleken deze duidelijk niet overeen te komen en werd de biologische vader uitgesloten als de vader van het kind. De moeder werd betrapt en vervolgd.
Bedrog bij een vaderschapstest en het amelogenine geslachtsgen
Als de swabs worden verwisseld en in de verkeerde enveloppen worden gedaan (zoals in het voorbeeld hierboven waarin de moeder haar monsters in de enveloppen van de vader doet) zullen de laboratoria dit ontdekken. Veel DNA-testlaboratoria testen het amelogenine-geslachtsgen als kwaliteitsgarantie bij het testen. Dit gen bepaalt of de verstrekte monsters van een man of een vrouw zijn en als de aan de vader toegewezen envelop vrouwelijke monsters bevat, zal de test dus niet doorgaan.
Als u vermoedt dat iemand vals zal spelen bij de vaderschapstest:
U kunt ervoor kiezen om allemaal samen te komen en monsters te nemen onder elkaars waakzaamheid. Dit is ingewikkeld als mensen wonen ver van elkaar en kan zelfs niet haalbaar zijn als grensoverschrijdende vaderschapstests betrokken zijn (wat betekent dat kits worden verzonden naar mensen die op verschillende locaties wonen voor dezelfde test).
Als u twijfels koestert over de integriteit van iedereen die betrokken is bij de test, dan kunt u kiezen voor een legale vaderschapstest. In een wettelijke vaderschapstest, is er geen mogelijkheid om te bedriegen. Dit komt omdat:
- U zult niet in staat zijn om uw eigen DNA-monsters te nemen, maar iemand die neutraal is ten opzichte van de test zal de monsters van u moeten nemen (een persoon aangeduid als een monsternemer)
- U zult identificatie moeten verstrekken om te bewijzen wie u bent en dat u de mensen bent die moeten worden getest
- Alle DNA-bemonstering wordt getuigd door de persoon die uw DNA-monsters neemt, d.w.z. door de monsternemer.
In het algemeen kunt u vertrouwen op de integriteit van mensen en bedriegen bij een vaderschapstest is verre van een alledaags verschijnsel. De complicaties en implicaties die bedrog met zich meebrengt, zowel juridisch als ethisch, zijn groot en maar weinig mensen zijn zo meedogenloos en bereid om dergelijke risico’s te nemen.