Infectieuze of Allergische Chronische Laryngitis Klinische Presentatie

Sigarettenrook is chronisch irriterend voor het larynxslijmvlies. In het uiterste geval kan het kanker uitlokken.

Ethanol bevat veel onzuiverheden, zoals mycotoxinen, tanninen, aldehyden en pesticiden, die kanker kunnen veroorzaken, hetzij door direct contact met het slijmvlies of via een systemisch effect, of kunnen werken als een irriterende stof.

Gastro-oesofageale refluxziekte

Chronische laryngitis geassocieerd met GERD is van bijzonder belang. De irriterende stof is de maaginhoud, en het belangrijkste deel van het letsel treedt ’s nachts op wanneer de patiënten liggen.

De achterwand van het strottenhoofd is voornamelijk betrokken bij de gewone en milde vormen van GERD, hoewel het proces elk deel van het epitheel van de bovenste luchtwegen kan betreffen. De diagnose kan worden gesteld na uitsluiting van andere oorzaken en na bevestiging van de aandoening met geschikte pH-onderzoeken. Reflux door om het even welke oorzaak kan chronische laryngitis uitlokken.

Infecties

De bacterie die het vaakst wordt geïsoleerd bij chronische infectieuze laryngitis is Staphylococcus aureus. Haemophilus influenzae en pneumokokken kunnen het verloop van virale laryngitis bemoeilijken.

In een retrospectieve studie van 15 patiënten met infectieuze laryngitis, door Thomas et al, brachten kweken de aanwezigheid aan het licht van methicilline-gevoelige Staphylococcus aureus, methicilline-resistente S aureus, Pseudomonas aeruginosa, en Serratia marcescens, samen met normale respiratoire flora. Een studie van Carpenter en Kendall meldde dat van 23 patiënten met chronische bacteriële laryngitis, zeven (30,4%) besmet bleken te zijn met methicillineresistente Staphylococcus aureus.

Tuberculose, veroorzaakt door infectie met de tuberkelbacil Mycobacterium tuberculosis hominis, was een veel voorkomende ziekte van het strottenhoofd. De algemene incidentie is gedaald. De hematogene route en het geïnfecteerde sputum van longtuberculose zijn de meest waarschijnlijke besmettingsbronnen.

Lepra, veroorzaakt door infectie met Mycobacterium leprae (ook bekend als bacil van Hansen): Deze zuurvaste bacil heeft de neiging de zenuwen binnen te dringen en het strottenhoofd aan te tasten, vooral het strotklepje. Men denkt dat het neusslijmvlies de toegangspoort is; neusperforatie komt dan ook vaak voor. Het strottenhoofd is het tweede meest aangetaste deel.

Syfilis, veroorzaakt door de spiraalvormige bacterie Treponema pallidum: Syfilis kent 3 ziektestadia, als volgt: primair, waarbij de chancre de belangrijkste klinische bevinding is; secundair, waarbij systemische en cutane betrokkenheid overheersen; en tertiair, waarbij destructieve niet-infectieuze processen de overhand hebben. Het strottenhoofd is betrokken in de secundaire en tertiaire stadia. De betrokkenheid van het strottenhoofd bij congenitale syfilis is vergelijkbaar met die bij secundaire syfilis.

Rhinoscleroma wordt veroorzaakt door de gramnegatieve staaf Klebsiella rhinoscleromatis.

Actinomycose, een granulomateuze ziekte veroorzaakt door de anaerobe grampositieve bacterie Actinomyces israelii, maakt deel uit van de normale orofaryngeale flora en kan zich manifesteren als een abces.

Virussen, hoewel het belangrijkst bij het bepalen van virale laryngitis, spelen een ondergeschikte rol in de etiologie van chronische laryngitis.

Schimmelinfecties komen zeer vaak voor. Vooral patiënten die immuungecompromitteerd zijn, hetzij op natuurlijke wijze, hetzij ten gevolge van een farmacologische behandeling, worden getroffen. Schimmels kunnen zich op het slijmvlies van het strottenhoofd bevinden, of het binnendringen. Immunosuppressie kan aangeboren of verworven zijn en kan het gevolg zijn van AIDS. Immunosuppressie kan door geneesmiddelen worden veroorzaakt (bijv. antibiotica, steroïden, chemotherapeutische middelen) of secundair zijn aan bestralingstherapie.

In een casestudy en literatuurstudie van Worrall et al werd vastgesteld dat van de 29 gevallen van larynxcryptokokkose, waarbij telkens persisterende of progressieve heesheid optrad, 28% van de patiënten immuungecompromitteerd was, terwijl 67% van de immuungecompromitteerde patiënten vóór de infectie vernevelde of geïnhaleerde corticosteroïden had gebruikt.

Candidale laryngitis manifesteert zich bijna altijd met faryngitis als gevolg van oppervlakkige kolonisatie van het slijmvlies; de mondholte is vaak betrokken. Wanneer een patiënt inhalatiesteroïden gebruikt, kan het strottenhoofd de enige betrokken plaats zijn.

Invasieve infecties kunnen voorkomen zoals bij blastomycose en histoplasmose, die endemisch zijn in bepaalde gebieden van de wereld. In de Verenigde Staten komen Histoplasma capsulatum en Blastomyces dermatitis veel voor in het Ohio River-gebied (histoplasmose) en in het zuidwesten van de Verenigde Staten (blastomycose).

Paracoccidioidomycose, coccidiose, aspergillose en rhinosporidiose vertegenwoordigen andere schimmelorganismen die minder vaak betrokken zijn bij de ontwikkeling van chronische schimmellyngitis.

Hoewel er geen endemische laryngeale parasitaire infecties bestaan in de Verenigde Staten, kunnen sporadische gevallen buitenlandse reizigers treffen met lokale organismen en met leishmaniasis en sporotrichosis.

Kania et al rapporteerden van een primair MALT-lymfoom van de larynx geassocieerd met extraesofageale reflux, chronische laryngitis, en gastrische Helicobacter pylori infectie.

Anderen

Stemmisbruik kan zowel bij beroepszangers als bij gelegenheidsschreeuwers voorkomen. Lesies kunnen variëren van eenvoudig oedeem, bij de occasionele misbruiker, tot hyperplastische reacties als de stimuli in de tijd aanhouden.

Allergische reacties van onmiddellijke of uitgestelde overgevoeligheidstypes kunnen chronische laryngitis veroorzaken. Hoewel de auteurs geen gegevens vonden die het exacte aantal getroffen mensen kwantificeren, lijkt de huidige gedachte te wijzen op een toenemende prevalentie.

Milieufactoren, zoals stof, dampen, chemicaliën en toxines, kunnen deze aandoening veroorzaken.

Chronische laryngitis is gediagnosticeerd bij veel mensen die 20 jaar eerder zwavelmosterd hadden ingeademd, een alkylerend oorlogsmiddel dat werd gebruikt in de oorlog tussen Iran en Irak (1983-88).

Systemische ziekten

Systemische ziekten, meestal auto-immuunziekten, kunnen chronische laryngitis veroorzaken. Zij omvatten de volgende:

• Wegener granulomatosis: Ontsteking en granulomen kunnen de larynx aantasten. Het kan gelokaliseerd zijn, waarbij alleen de bovenste luchtwegen betrokken zijn. Klinisch kunnen patiënten zich presenteren met hemoptoë en stridor en stenose van de bovenste luchtwegen van onverklaarde etiologie, afhankelijk van de mate van betrokkenheid. Biopsie is niet altijd diagnostisch.

• Amyloïdose: Amyloïdafzetting kan het strottenhoofd en het bovenste deel van het spijsverteringskanaal aantasten. Patiënten kunnen zich presenteren met symptomen van obstructie van de bovenste luchtwegen, dyspneu en heesheid. Het amyloïd kan vaatfragiliteit veroorzaken met bloedingen als gevolg.

• Relapsing polychondritis: Volwassenen in het vijfde decennium worden meestal getroffen. Zij kunnen zich presenteren met heesheid, luchtwegobstructie en pijn. Klinisch kan het strottenhoofd gevoelig zijn. Symptomen en tekenen zijn secundair aan ontsteking en zwelling van de glottis en subglottis. Herhaalde ontsteking kan leiden tot tracheomalacie.

Cutane ziekten

Het strottenhoofd en de huid hebben vergelijkbare microkenmerken en macrokenmerken. Pemphigus, Stevens-Johnson syndroom, systemische lupus erythematous, en epidermolysis bullosa behoren tot de belangrijkste aandoeningen.

Systemische lupus erythematous kan zich manifesteren met laryngeale ulceratie, erytheem, en oedeem. Knobbels van het reumatype en necrotiserende vasculitis kunnen worden gezien.

Bij reumatoïde artritis kunnen de gewrichten en het slijmvlies van het strottenhoofd in dezelfde mate worden aangetast als andere delen van het lichaam.

Neurologische oorzaken

Neurologische oorzaken kunnen bijdragen aan chronische laryngitis. Twee takken van de nervus vagus voeden de larynx, de nervus laryngeus superior en de nervus laryngeus recurrent (RLN). Veranderingen in de zenuwvoorziening en de strottenhoofdspieren bepalen een abnormale beweeglijkheid van de verschillende onderdelen van het strottenhoofd met irritatie als gevolg.

Mogelijke uitkomsten zijn onder meer de volgende:

• Unilaterale verlamming van de nervus vagus of de RLN

• Bilaterale abductor verlamming, in bijna alle gevallen veroorzaakt door uitgebreide schildklierchirurgie, met letsel aan de RLN

• Superior laryngeal nerve paralysis, meestal secundair aan thyreoïdectomie of supraglottische laryngectomie

Extra oorzaken

Spastische dysfonie is een discrete vocale stoornis die gekenmerkt wordt door gespannen, gesmoorde vocale aanvallen (laryngeaal stotteren). Het begin volgt meestal op een stressvolle periode in het midden van het leven. Deze aandoening is waarschijnlijk een vocale uiting van psychoneurotisch gedrag of een CNS en/of proprioceptieve stoornis van het strottenhoofd.

De stemplooien atrofiëren en verliezen spanning met de leeftijd, waardoor veranderingen in de fonatie optreden. Verlies van elasticiteit van het thyroarytenoid ligament resulteert in ademnood en verlies van ademsteun door gebogen stemplooien.

Musculaire stoornissen kunnen bijdragen aan chronische laryngitis. Zwakte van het strottenhoofd en de keelholte komt voor bij een derde van de patiënten met myasthenia gravis.

Laryngitis kan secundair zijn aan pellagra.