Om advies te krijgen van Prudie, stuur vragen voor publicatie naar [email protected]. (Vragen kunnen worden bewerkt.) Doe mee aan de live chat elke maandag om 12 uur. Stel hier uw vragen en opmerkingen voor of tijdens de live discussie. Of bel de voicemail van de Dear Prudence podcast op 401-371-DEAR (3327) om uw vraag beantwoord te horen in een toekomstige aflevering van de show.
Beste Prudence,
Ik ben een man van midden dertig met een prachtige vrouw. We zijn 15 jaar getrouwd en kregen al heel vroeg in onze relatie een geweldig kind. We hebben allebei een geweldige carrière, leuke vrienden, een zeer kinky en actief seksleven. Anderen kijken over het algemeen met bewondering en afgunst naar ons. Mijn probleem is dat ik zo’n acht jaar geleden een seriebedrieger ben geworden. Ik heb heel wat geanalyseerd waarom ik de behoefte voel om vreemd te gaan (seks met mijn vrouw is beslist beter dan met andere vrouwen) en denk dat ik de uitdaging van het “veroveren” en later de romantische aspecten ervan leuk vind. Mijn affaires duren meestal een paar maanden. Ik ben ook heel open over mijn relatiestatus (en mijn onwil om die te veranderen) tegenover mijn affairepartners. Ik heb zelfs geweldige vriendschappen ontwikkeld met twee laatste affairepartners, en de hele ervaring is over het algemeen zeer verrijkend en positief voor mij geweest.
Ik ben nooit verliefd geworden op een andere vrouw, en ik wil voor altijd bij mijn vrouw blijven, maar ik kan niet schijnen, en wil ook niet, om te stoppen met het zien van andere vrouwen. Mijn werk brengt veel reizen met zich mee, dus het is gemakkelijk om weg te komen met vreemdgaan zonder argwaan te wekken. In het begin dacht ik er niet te hard over na, maar in de toekomst wil ik “eerlijk en rechtvaardig” zijn. Mijn vrouw heeft geen flauw idee van mijn bedrog en zou er uiteraard kapot van zijn als ze erachter zou komen.
Een jaar of wat geleden begon ik te praten over het openstellen van onze relatie als een manier om langzaam mijn gedrag te “legaliseren”. Hoewel ze niet helemaal tegen het idee is, is het meer iets wat ze zich kan voorstellen in een verre toekomst en in een zeer gecontroleerde setting. Ik denk dat de romantische aspecten en de duur van mijn affaires een serieuze no-gos voor haar zouden zijn. Hoewel het makkelijke antwoord zou zijn “stop voordat je je perfecte leven opblaast,” heb ik het gevoel dat ik niet echt in staat ben om dat te doen. Wat zijn uw gedachten?
-Can’t Stop Won’t Stop
Veel mensen die hun partner bedriegen genieten ervan – dat is zo’n beetje het punt, en er is niets unieks aan het feit dat je iets leuk vindt wat je uitdrukkelijk doet voor je eigen egoïstische doeleinden. Vreemdgaan is ontworpen om plezierig te zijn, zolang je niet te veel tijd besteedt aan het nadenken over hoe je partner het zou kunnen vinden. En voor wat het waard is, ik denk niet dat je een “perfect leven” hebt, en ik kan me voorstellen dat niet iedereen vol bewondering en afgunst naar je kijkt. Ik denk dat je een heel onzeker en gecompartimenteerd leven hebt, één dat waarschijnlijk op meer dan één manier uit elkaar kan vallen.
Je hebt een paar opties, zoals ik ze zie: doorgaan met het bedriegen van je vrouw en hopen dat ze er nooit achter komt (of als ze er wel achter komt, lijdt ze alleen en in stilte en valt ze je nooit lastig met haar angst). Er is een redelijke kans dat je dat voor elkaar krijgt, hoewel je je er nooit zeker over zult voelen tot de dag dat een van jullie sterft. (Plus, er is altijd de mogelijkheid dat het op een of andere manier uitkomt na je dood.) Je kan ook stoppen met je vrouw te bedriegen, waartoe je perfect in staat bent. Je bent een mens met de mogelijkheid om zijn eigen daden te kiezen, niet een ontrouw robot die per ongeluk in de chaos modus is gezet. Het allerbelangrijkste is volgens mij dat je de illusie opgeeft dat je je vrouw kunt laten wennen aan het idee van een open relatie, want de voorwaarden waaronder dat interessant voor haar zou zijn, lijken sterk te verschillen van de voorwaarden die je al voor jezelf hebt gesteld. Verkoop haar geen Potemkin-dorp versie van het soort relatie dat je wilt. Heb de moed om openlijk te bespreken wat je wilt, respecteer haar genoeg om haar de werkelijke voorwaarden te vertellen die je tevreden zouden stellen, en geef haar de ruimte om het niet met je eens te zijn en zelf een weloverwogen beslissing te nemen. De ervaring van uw vrouw met dit “perfecte leven” is gebaseerd op het feit dat ze voortdurend voorgelogen wordt. Ze verdient beter.
Help! Mijn vriend heeft foto’s gedeeld die ze van mij heeft genomen terwijl ik in coma lag.
Danny M. Lavery wordt vergezeld door Hari Kondabolu in de aflevering van deze week van de Dear Prudence podcast.
Lieve Prudence,
Ik ben 20, niet-binaire, en op het punt om te beginnen met hormoonvervangingstherapie. In een paar maanden, zie ik mijn hele uitgebreide familie voor een reünie. (Ik heb ze al een paar jaar niet meer gezien.) Ik ben voor geen van hen uit de kast. Vanwege mijn verleden met mijn ouders, geef ik er de voorkeur aan mijn beslissingen over gezondheidszorg privé te houden, hoewel we verder redelijk close zijn. Hoewel ik weet dat mijn naaste familie trans-vriendelijk is, weet ik echt niet wat ik van de rest kan verwachten. Is het een slecht idee om in de kast te blijven en er met niemand over te praten op de reünie? Tegen die tijd heb ik waarschijnlijk zichtbare lichamelijke veranderingen ondergaan, dus ze zullen het merken. Maar misschien als ik niets zeg, zal niemand anders het ook merken? Ik wil deze bijeenkomst doorkomen met zo min mogelijk ongemakkelijkheid en conversatie rond mijn lichaam.
-Familie en Overgang
Het kan absoluut twee kanten op gaan. Aan de ene kant, mensen vaak niet opmerken zelfs enigszins belangrijke fysieke veranderingen in hun familieleden. Het is niet ongewoon om een mentaal beeld te hebben van een familielid van 10 of 30 jaar geleden dat moeilijk van je af te zetten is. Anderzijds kan iemand je een mogelijk onschuldige maar totaal kast-schokkende vraag stellen en je in een ongemakkelijke situatie ten overstaan van een publiek bevinden. (De mijne was: “Je huid is de laatste tijd veel slechter geworden. Heb je besloten om testosteron te gaan gebruiken zonder het ons te vertellen?”)
Je kunt beleefd weigeren vragen over je lichaam te beantwoorden-je kent je eigen temperament het beste, en als je denkt dat je elke nieuwsgierigheid met relatief gemak van je af kunt schudden, ga er dan zeker voor. Of je kunt van tevoren met een of twee familieleden praten waarvan je weet dat ze transgenders steunen, en hun hulp vragen om ervoor te zorgen dat je niet de derde graad hoeft te ondergaan, als je besluit dat je niet het risico wilt lopen om uit de kast te komen. Je kunt ook een standaardantwoord voorbereiden op het soort vragen dat je denkt te krijgen, afhankelijk van je smaak van HRT. (Je stem klinkt de laatste tijd wat ruwer door een verkoudheid, bijvoorbeeld.) Je kunt je ook kleden om te minimaliseren wat HRT met je doet (een strakke sportbeha, binder of sweatshirt als je borsten krijgt, camouflage als je erge acne in je nek hebt, zoals ik in het begin, enzovoort).
Veel mensen beginnen een paar weken of maanden (of soms langer) met HRT voordat ze er met familieleden over praten. Dus ik denk niet dat het een vreselijk idee is om te wachten met naar buiten te komen pas als je je er klaar voor voelt – het is een geweldig idee. Iedereen moet de ruimte hebben om te beslissen wanneer ze er klaar voor zijn om iemand te vertellen dat ze HRT gebruiken, in plaats van te schatten wanneer ze dat moeten doen om opdringerige vragen te ontwijken.
Beste Prudence,
Ik heb geprobeerd vrienden te zijn, of in ieder geval vriendelijk, met de meeste van mijn exen. Maar die vriendschappen zijn begonnen tussen relaties, nooit tijdens een relatie. Ik heb sinds kort een relatie met een zorgzame en empathische vrouw. Hoewel het nog vroeg is, denk ik dat dit het begin kan zijn van een goede en gezonde relatie. De wending: Een van mijn exen heeft net weer contact met me opgenomen. We zijn meer dan een jaar geleden uit elkaar gegaan, na een paar maanden verkering. Twee weken geleden ontmoetten we elkaar in een park om bij te praten. Ik voelde me niet aangetrokken tot hen, en het was echt leuk. Ik zou kunnen overwegen om ze weer in mijn vriendengroep op te nemen, vooral omdat we een paar interesses delen.
Maar het is één ding om een nieuwe partner voor te stellen aan je vriend met wie je acht jaar geleden een keer uitging en die nu een platonische vriend is. Het is iets anders om te zeggen: “Hé, we zijn net begonnen met daten, maar ik ga beginnen af te spreken met mijn ex voor brouwerijbezoeken en vogelfotografietours.” Mijn nieuwe vriendin en ik zijn nog niet in de fase dat we verwachten dat we op de hoogte worden gebracht van elkaars sociale plannen. Ik denk echter dat ik me onzeker en verward zou voelen als ik er pas laat achter zou komen dat de persoon met wie ik uitga met zijn of haar ex heeft afgesproken. Hoe kan ik deze vriendschap beginnen, terwijl ik ook vertrouwen opbouw in mijn nieuwe relatie? Is dit haalbaar, of zelfs een goed idee?
-Voorzichtige vrienden
Ik weet niet of het kiezen van je vriendschappen op basis van de vraag of je je onzeker zou voelen als je erachter zou komen dat je nieuwe sort-of-vriendin hetzelfde deed, de manier is om hier te gaan. Je hoeft zeker niets te doen waar je je ongemakkelijk bij voelt of waar je geweten last van heeft. Maar het is de moeite waard om dat ongemak dat je voelt te onderzoeken, want ik geloof niet dat je hier dubbelzinnige motieven hebt, noch dat het inherent riskant of romantisch is om een vriendschap na te streven met iemand die een aantal van je hobby’s deelt en met wie je graag omgaat. Jij en deze persoon zijn meer dan een jaar geleden een paar maanden met elkaar uit geweest, dus hem een “ex” noemen lijkt me nogal sterk uitgedrukt. Je zegt niet dat jullie verliefd waren of dat de breuk moeilijk te verwerken was, dus ik denk niet dat er iets achterbaks aan de hand is om deze vriendschap nieuw leven in te blazen.
Als je nieuwe bijna-vriendin het als een vertrouwensbreuk beschouwt om bevriend te raken met iemand met wie je vroeger uitging, is dat waarschijnlijk een teken dat ze nogal beperkende verwachtingen heeft van een romantische relatie. Blijf haar leren kennen. Blijf tijd doorbrengen met je ex, als jullie een solide platonische band hebben. Als je ze ooit aan elkaar voorstelt, moet je je nieuwe vriendin laten weten dat je kort verkering hebt gehad met je vriendin Lucinda die aan vogelfotografie doet, maar dat is zo’n beetje de omvang van je morele verantwoordelijkheid.
Kijk eens naar de Prudie van deze week.
Meer advies van Hoe het te doen
Een paar jaar geleden – ongeveer 10 jaar in ons huwelijk en te midden van onze pogingen om enkele wensdiscrepantie problemen op te lossen – bekende mijn vrouw dat ze me bedroog met een goede vriend van ons, iemand die in ons huwelijksfeest zat en die sindsdien haar avances heeft gemaakt. Dit vond plaats ongeveer een jaar voordat we verloofd waren, dus een lange tijd geleden. Hoewel we een lange weg hebben afgelegd, heb ik er lang over gedaan om hier overheen te komen vanwege bepaalde details. De grootste van deze details is dat ze me vertelde dat hij een bepaalde act voor haar deed, een act die ze leuk vond – een act die ze mij niet bij haar laat doen. Ik voel me erg aangetrokken tot mijn vrouw; ik zou me geen gelukkiger man kunnen voelen. Ze is niet de meest (of minst) seksueel avontuurlijke persoon; ik ook niet. Ik ben heel blij met ons seksleven, behalve dat ene ding. Ik ben er lichtelijk door geobsedeerd. Ze lijkt te genieten van porno die het bevat, en ze heeft het eerder gehad en vond het lekker, maar wil het niet van mij. Ze zegt dat het een hygiënekwestie is, maar ik denk dat dat makkelijk op te lossen is. Simpel gezegd, ik ga niet iets doen waarvan ze zegt dat ze het niet wil. Tegelijkertijd wil ik mijn onzekerheid kwijt over het feit dat zij wel stoeipartijtjes heeft met onze oude vriend, maar niet met mij. De mannelijke psyche is een beetje belachelijk, realiseer ik me. Wat moet ik doen?