De hypervisor regelt de virtualisatietechniek en creëert, voert uit en bewaakt meerdere virtuele machines (gast) tegelijkertijd, op enkele computerhardware (host).
Dus, hypervisors regelen het virtualisatieproces, creëren meerdere virtuele machines waarmee u op meerdere computerinstanties tegelijk kunt werken. Dit is het belangrijkste verschil tussen virtualisatie en hypervisors.
De Virtual Machine Monitor of VMM of een hypervisor fungeert als een supervisor. Het wordt geïmplementeerd op computerhardware als code die is ingebed in de firmware van een systeem of als een softwarelaag.
Hypervisors creëren, starten, stoppen en resetten meerdere VM’s terwijl ze hun bronnen zoals RAM en Netwerkinterfacecontroller virtueel delen.
VMM bestuurt de gastbesturingssystemen en beheert de uitvoering op een virtueel besturingsplatform. Bovendien scheidt het Virtual Machines (VM’s) logisch van elkaar, dus zelfs als een OS om wat voor reden dan ook crasht, kunnen de andere VM’s ongehinderd functioneren.
Lees ook- 10 Beste Open Source Hypervisor
Twee soorten Hypervisor: Type 1 en Type 2
Op basis van hun werksysteem worden Hypervisors onderverdeeld in twee categorieën-
- Type 1 – Bare Metal hypervisor
- Type 2 – Hosted hypervisor
De primaire factor waarom hypervisors in twee typen worden onderverdeeld, is vanwege de aan- of afwezigheid van het onderliggende besturingssysteem.
Type 1 draait rechtstreeks op de hardware met Virtual Machine-bronnen. Type 2 draait op het besturingssysteem van de host om virtualisatiebeheer en andere diensten te bieden.
Hypervisor Type 1 vs. Type 2 in tabelvorm
Native v/s Hosted Hypervisor: Wat is de beste optie van de twee?
Voor bedrijfstoepassingen en cloud computing verdienen Bare-metal hypervisors de voorkeur, voornamelijk vanwege de onafhankelijkheid van het host-besturingssysteem.
Om dezelfde reden genereert type 1 minder overhead en heeft een storing in een individuele VM geen gevolgen voor de rest van het systeem.
De native hypervisors zijn een veiligere optie. In tegenstelling tot de gehoste hypervisor zijn ze niet afhankelijk van het onderliggende OS.
Bij een aanval heb je dus betere kansen met de bare-metal hypervisor (type 1). Deze afhankelijkheid kost de type 2-server ook een beetje van zijn efficiëntie, prestaties en snelheid.
Type 2 heeft geen directe toegang tot de hosthardware en -bronnen, dus dit kan een zekere mate van latentie onvermijdelijk maken. Het reeds aanwezige OS beheert de vereisten voor geheugen, opslag en netwerkresources.
Hoewel dit niet het geval is voor meer eenvoudige scenario’s, zijn Hosted Hypervisors nog steeds populair voor persoonlijk gebruik en SMB’s.
Voor sommige ontwikkelaarsomgevingen, zoals waar toegang tot meerdere OS’en en hun varianten vereist is, zijn Type 2 hypervisors een betere optie. Op apparaten die niet zijn bedoeld voor de hostrol van VM’s, worden gehoste hypervisors aanbevolen.
U kunt ook het volgende lezen:
Verkenning van de voor- en nadelen van hypervisors
Een overzicht van kwetsbaarheden van hypervisors
Kelsey Taylor
Kelsey is sinds 2010 verantwoordelijk voor marketing en operations bij HiTechNectar. Ze heeft een masterdiploma in bedrijfskunde en management. Als tech-fanaat en auteur bij HiTechNectar behandelt Kelsey een breed scala aan onderwerpen, waaronder de nieuwste IT-trends, evenementen en meer. Cloud computing, marketing, data-analyse en IoT zijn enkele van de onderwerpen waar ze graag over schrijft.