Huawei P20 Pro review: stijl en inhoud

Ik heb elk wakend moment van de afgelopen 10 dagen doorgebracht in het gezelschap van de Huawei P20 Pro. Deze telefoon heeft me als weinig anderen verrast en verrukt, en wat u op het punt staat te lezen, is een verzameling blije woorden over hem. Ik denk niet dat de P20 Pro perfect is, noch de beste telefoon die ooit is uitgebracht, maar ik geloof wel dat het een van de belangrijkste apparaten is die we in de mobiele wereld in jaren hebben gezien.

Ondanks zijn enorme netwerk- en telecommunicatiebedrijf, en de miljoenen telefoons die het verkoopt in zijn geboorteland China, is Huawei een underdog gebleven in andere smartphonemarkten. De P20 Pro verandert dat. Deze telefoon is net zo krachtig, verfijnd, snel, stijlvol en begeerlijk als alles wat we op zijn best van Samsung, LG en HTC hebben gezien. In een tijd waarin Amerikaanse spionagebureaus Amerikanen waarschuwen voor Huawei-telefoons vanwege (tot nu toe ongefundeerde) spionageangst, reageert Huawei op de best mogelijke manier: door geweldige telefoons te maken.

Huawei brengt de P20 Pro vandaag uit voor een prijs van € 899 in Europa met 6 GB RAM en 128 GB opslagruimte. Dat plaatst het in directe confrontatie met Samsung’s Galaxy S9 en Apple’s iPhone X. En het opmerkelijke is hoe goed Huawei’s telefoon concurreert in die ijle klasse van supervlaggenschepen.

De P20 Pro is een typische Chinese telefoon in die zin dat het een overweldigend rijk spec sheet en een oogstrelend ontwerp heeft. Maar het is anders in hoe effectief het kapitaliseert op zijn hoge specs en in hoe subtiel mooi het is. In plaats van een kleur, heeft Huawei deze telefoon een iriserende gradiënt verf baan gegeven die verfijning uitstraalt. De combinatie van schoonheid en kracht hier wordt aangevuld met IP67-certificering voor water- en stofbestendigheid. Elk telefoonbedrijf wil zijn apparaten doordrenken met een premium gevoel, maar weinigen slagen daar zo goed in als Huawei heeft gedaan met de P20 Pro.

Het begint al zodra je de telefoon uit de doos haalt, met zijn perfect gevormde zijkanten die zacht in de palm van je hand rusten. Voor een telefoon met glas aan zowel de voor- als achterkant, voelt de P20 Pro verrassend stijf en duurzaam aan. Met een enorme batterij van 4.000 mAh binnenin, geeft hij ook een bevredigend gevoel van dichtheid dat alleen de iPhone X van Apple kan evenaren. Er is een litanie van subtiele ontwerpdetails en aangename symmetrieën in dit Huawei-ontwerp die samen een positieve eerste indruk creëren. Ik hou van de inconsequente maar koele accentkleur op de aan/uit-knop, bijvoorbeeld. Het is eerlijk om te zeggen dat ik de P20 Pro leuk vond voordat ik hem zelfs had aangezet.

Komend van een Google Pixel 2 XL, vind ik de P20 Pro een ergonomische upgrade. Huawei’s telefoon heeft een iets groter scherm, op 6,1 inch, maar is fysiek kleiner. Dat is iets waar tegenstanders van inkepingen rekening mee moeten houden voordat ze de inkeping op de P20 Pro bekritiseren: het biedt inderdaad meer schermruimte dan een ontwerp zonder inkeping. Maar meer ter zake, de P20 Pro is gemakkelijk op te pakken en stevig vast te houden. De glazen oppervlakken kunnen glad aanvoelen, maar ik ben niet in de buurt gekomen om de telefoon ook maar één keer te laten vallen tijdens al mijn testen (wat ongebruikelijk is).

Mijn twee klachten over het industriële ontwerp van de P20 Pro zijn klein. De ene is dat het glas aan de achterkant vingerafdrukken oppikt met hetzelfde gemak als de Galaxy S9 en iPhone X waartegen Huawei concurreert. En het andere minpunt is de grootte van de camerabump, die ongeveer hetzelfde is als die van Apple op de iPhone X en leidt tot vergelijkbare problemen van de telefoon die uit balans is wanneer deze op een plat oppervlak wordt gelegd.

Huawei’s beslissing om de vingerafdruksensor aan de voorkant van de telefoon te behouden, was eigenaardig voor mij, gezien de manier waarop alle anderen ofwel het hebben verwijderd (Apple), het naar de achterkant hebben verschoven (Samsung), of het direct in het display hebben geïntegreerd (Vivo). Maar ik had slechts enkele momenten nodig om de vingerafdruklezer van de P20 Pro te gebruiken om te beseffen dat het behouden ervan de juiste zet was. Hij is verbazingwekkend snel en nauwkeurig, en de manier waarop hij aanvoelt onder mijn duim is geweldig. Ik heb niet meer dan een vluchtig tikje nodig om de telefoon te ontgrendelen, en ik waardeer het dat ik nog steeds een homeknop heb om schermvullende apps met één tik te kunnen verlaten. In-display vingerafdruksensoren kunnen nog niet concurreren met de snelheid van een discrete oplossing zoals die van Huawei, terwijl achteraan gemonteerde gewoon niet zo gemakkelijk en intuïtief te gebruiken zijn als die aan de voorkant.

Alsof het vingerafdruk ID-systeem nog niet snel genoeg was, heeft Huawei ook een Face Unlock-optie toegevoegd aan de P20 Pro, die gebruikmaakt van de 24-megapixelcamera aan de voorkant. Ik was opnieuw sceptisch dat dit iets anders zou zijn dan een Apple-achtervolgende spec gimmick, maar mijn scepsis werd de kop ingedrukt door de ervaring. Face Unlock op deze telefoon werkt in bijna alle omstandigheden direct. Zelfs toen ik mezelf opsloot in een onverlichte badkamer, had de telefoon minder dan een seconde nodig om me te identificeren. Is dit systeem net zo veilig als Apple’s meer geavanceerde Face ID? Nee. Maar zijn snelheid en nauwkeurigheid zijn minstens zo goed, zo niet beter.

Net als de meerderheid van zijn Android-rivalen dit jaar, zal Huawei worden bekritiseerd voor het hebben van een inkeping aan de bovenkant van zijn display en een “kin” aan de onderkant. De P20 Pro kan die klachten van zich afschudden dankzij de geweldige vingerafdruklezer en de echt nuttige technologie voor gezichtsontgrendeling. Ik hou zelfs van het ronde oortje en het luide, heldere geluid dat het produceert tijdens gesprekken. Niets aan dit ontwerp is overbodig of banaal. En als je echt een hekel hebt aan de inkeping, geeft Huawei je de optie om het weg te verbergen.

Het 6,1-inch, Full HD+-scherm op de Huawei P20 Pro is uitstekend. Er zijn een paar kleurmodi om uit te kiezen, en zodra ik overschakelde naar de Natuurlijke, kreeg ik kleuren die precies de juiste hoeveelheid verzadiging en levendigheid hadden. Niet perfect accuraat, misschien, maar perfect geschikt voor mobiel gebruik door consumenten. De Pixel 2 XL voelt in vergelijking grauw aan, terwijl de recente HTC U11+ er luguber en oververzadigd uitziet. Alleen de twee telefoons die Huawei probeert te overwinnen, de iPhone X en Galaxy S9, kunnen beweren dat ze displays hebben die zo goed zijn als de P20 Pro. Alle drie zijn ze OLED, alle drie kunnen ze comfortabel worden gebruikt in heldere buitenomstandigheden, en alle drie bieden ze veel scherpte, contrast en nauwkeurigheid. Huawei heeft zijn eigen versie van Apple’s True Tone-technologie, die de kleurtemperatuur aanpast in overeenstemming met het omgevingslicht rond de telefoon: het is subtiel en werkt briljant goed.

De camera’s zijn bedoeld om het grootste onderscheidende kenmerk van de Huawei P20 Pro te zijn. De 24-megapixel selfiecam wordt vergezeld door een 40-megapixel f/1.8 hoofdcamera, een 20-megapixel f/1.6 monochroomcamera en een 8-megapixel f/2.4 telefotocamera aan de achterkant. Als je in de stemming bent voor wiskunde, dat is 92 megapixels aan beeldverwerkingsvermogen.

Huawei maakt slim gebruik van al die pixels door er vier te combineren in één, vergelijkbaar met wat Nokia eerder deed met zijn PureView-camera’s op de 808 en Lumia 1020 (overigens is Huawei’s hoofd van beeldvorming, Eero Salmelin, een veteraan van Nokia’s PureView-team). Deze aanpak levert scherpere, schonere beelden op bij een lagere resolutie. Je kunt nog steeds 40-megapixel foto’s maken als je erop staat, maar de standaard (en de hoogste kwaliteit) instelling is een 10-megapixel foto met de gecombineerde lichtinformatie van de hele sensor.

De hoofdcamerasensor van de P20 Pro is extra groot om bij zijn extreme resolutie te passen, komende in op 1/1.7 van een inch. Dat is meer dan het dubbele van wat je zou krijgen met een Galaxy S9 of een iPhone X, en het leidt tot een aantal schokkend indrukwekkende prestaties bij weinig licht. Een van de quad-pixelpixels van de Huawei P20 Pro zou 2μm meten, waarmee zelfs de 1,4μm pixels van de uitstekende Google Pixel 2-camera gemakkelijk worden overtroffen. Wat al deze getallen uiteindelijk toevoegen is een formidabel capabele camera waarvan ik nog niet zeker weet of ik in de buurt ben gekomen om het beste uit te halen.

De beeldkwaliteit van de P20 Pro is, met een grote marge, de beste die Huawei ooit heeft geproduceerd. Huawei’s nieuwe camerasysteem is naar mijn mening superieur aan die op de Galaxy S9 en iPhone X, hoewel persoonlijke voorkeur of een voorliefde voor bepaalde functies die beslissing kan beïnvloeden. Naar mijn smaak zie ik nog steeds te veel bewerkingen, te veel kleine details die verloren gaan in de strijd om beeldruis en onvolkomenheden te elimineren, om de P20 Pro tot mijn favoriete camera te kronen. De Pixel 2 XL spuugt veel meer ruis uit dan de Pro – en als je naar de vergelijkende foto van het Gare du Nord kijkt, behoudt de opname van Huawei scherpte tot aan de randen van het frame, terwijl de periferie van de Pixel zacht is – maar met die ruis krijg ik een realistischer en getrouwer gevoel van de vastgelegde scène. De gebreken in het beeld van de Pixel helpen het geloofwaardiger resultaten te produceren, of op zijn minst resultaten die meer fotografisch aanvoelen.

Het is moeilijk om te weten waar te beginnen om de camerasoftware van Huawei in te kapselen, die zeker uitgebreid is. Je kunt panorama’s, portretten, monochroom, burst, een gesimuleerd diafragma van f/0.95, op 40 megapixels, of handheld lange belichtingen maken. En in de Pro-modus kunt u alle mogelijke parameters handmatig aanpassen. Dit is een overweldigende diversiteit aan opties, maar je kunt gewoon leunen op Huawei’s nieuwe Master AI-systeem om alle aanpassingen namens jou te maken.

Master AI is een getraind beeldherkenningssysteem dat snel (meestal onmiddellijk) de omstandigheden herkent van wat je probeert vast te leggen en de verwerking van de camera dienovereenkomstig aanpast. Toen ik bijvoorbeeld de Eiffeltoren fotografeerde, detecteerde de P20 Pro-camera een blauwe lucht en versterkte hij de verzadiging. Groene bladeren activeerden op betrouwbare wijze de “groenaanpassingen” van de camera, en alle bonnetjes die ik voorlegde, werden verwerkt door een ingebouwde documentscanner. Huawei beweert dat de iteratie van dit jaar slim genoeg is om niet alleen voedsel te detecteren, maar om de specifieke stijl van koken te kennen, of het nu Chinees, Italiaans, Indiaas, of wat dan ook is.

De filosofie achter Master AI gaat over het produceren van de meest aangename, niet noodzakelijkerwijs de meest realistische, foto’s. Je kunt het zien als de AI die op intelligente wijze subtiele filters toepast op al je foto’s. Apple doet al iets soortgelijks achter de schermen bij het verwerken van iPhone-foto’s. Huawei’s Master AI is optioneel, omdat het agressievere bewerkingen toepast en niet altijd de juiste dingen doet, hoewel zijn oordeel goed genoeg is voor mij om het altijd aan te laten staan. Ik vermoed dat de overgrote meerderheid van de mensen er hetzelfde over zal denken – en fotografie-puristen kunnen de voorgestelde tweaks voor scènedetectie verwerpen of overschakelen naar de Pro-modus.

Matching features met de Galaxy S9, de Huawei P20 Pro heeft ook een 960fps super slow-mo bij 720p. Het is een leuke nieuwigheid. Ook het bijhouden van de iPhone, de Pro heeft een “studioverlichting” -instelling op de front-facing camera die probeert je gezicht te isoleren van de achtergrond en een dramatische look te genereren. Net als bij de iPhone is het vreselijk onnauwkeurig en moet het ten koste van alles worden vermeden.

De derde camera op de P20 Pro wordt gebruikt om een 3x optische zoom of een 5x zogenaamde hybride zoom te bieden. Toen ik overdag bezienswaardigheden in Parijs fotografeerde, vond ik beide zoomopties nuttig, omdat ze me meer flexibiliteit bij de compositie gaven en scherpe details leverden. De telelens is de enige die optisch gestabiliseerd is op de P20 Pro, hoewel ik niet kan zeggen dat ik handbewegingen heb gezien in de honderden foto’s die ik heb gemaakt met een van de camera’s op deze telefoon. Huawei heeft een ding dat het AI-stabilisatie noemt, die blijkbaar een prachtig werk doet om onhandigheid of onvastheid van de kant van de gebruiker te neutraliseren.

Huawei’s nachtmodus in de P20 Pro is een unieke en opmerkelijke nieuwe functie. Door de opname vier seconden lang te belichten, lukt het op de een of andere manier om handheld foto’s te maken die scherp, nauwkeurig en vrijwel ruisvrij blijven. Geen enkele andere telefoon kan tippen aan de nachtfotografie van de P20 Pro, waardoor zelfs de foto’s van de Pixel er bij weinig licht vlak, verwassen en ruisachtig uitzien. Deze vooruitgang kan verloren gaan in de stortvloed van camera-opties, maar ik denk dat dit het grootste voordeel is dat Huawei nu heeft ten opzichte van zijn concurrentie. Voor meer over hoe het werkt en een vergelijking naast elkaar met de Pixel, zie mijn eerdere diepgaande artikel over de nachtmodus van de P20 Pro.

Er zijn geen vertragingen in de beeldverwerking op de P20 Pro, en die soepele en verzekerde snelheid van de werking strekt zich uit tot de hele gebruikerservaring. Net als het premium gevoel aan de buitenkant, is het reactievermogen binnenin de P20 Pro van topklasse. Verzending met de nieuwste Android 8.1 Oreo-software aan boord, de Pro is ook super betrouwbaar – ik heb meer app-crashes gehad op de Pixel 2 XL dan ik stutters heb gehad met Huawei’s telefoon.

Er is ruimte voor verbetering, dat wel. Om een of andere vreemde reden biedt Huawei niet de veelgebruikte snelkoppeling van dubbel tikken op de aan/uit-knop om de camera te starten. In plaats daarvan moet ik dat toewijzen aan de volume-down-toets, wat meestal prima is – tenzij ik naar muziek of een podcast luister, en dan moet ik uiteindelijk het volume omlaag draaien.

EMUI, Huawei’s schil boven op Android, is geëvolueerd van een onhandige iOS rip-off een paar jaar geleden tot een vrij acceptabele gebruikerservaring vandaag. Ik kan niet zeggen dat ik er verliefd op ben, en ik had liever een always-on display-optie gezien (update: het is er in, gewoon begraven in de privacy & beveiligingsopties), maar het loutere feit dat EMUI me niet van streek maakt met zijn weirdness of onbetrouwbaarheid is een grote stap voorwaarts voor Huawei. De afwijkingen van het bedrijf van Google’s originele Android-ontwerp kunnen meestal worden omzeild of uitgeschakeld, en ik waardeer het dat ik een donkere modus heb, een steeds waardevollere functie voor telefoons met OLED-displays.

Net als Samsung biedt Huawei nu een functie genaamd App Twin, waarmee u meerdere instanties van dezelfde app kunt uitvoeren en dus kunt worden aangemeld bij meerdere accounts van dezelfde sociale of messaging-service. Huawei heeft natuurlijk ook split-screen, en een geavanceerde screenshot-tool. Het EMUI-vergrendelscherm heeft ook een handige set snelle snelkoppelingen, die toegankelijk zijn door vanaf de onderkant omhoog te vegen: er is een spraakrecorder, zaklamp, rekenmachine, timer en een QR-codelezer. Net als Apple biedt Huawei ook een raise-to-wake-functie, die samen met de snelle Face Unlock goed werk levert door de naadloze ontgrendeling van de iPhone X te emuleren.

Huawei heeft zijn notificatiebalk aangepast om de inkeping van het display te accommoderen, maar niet op een manier die ik leuk vind. De klok voelt verkrampt aan tegen de rechterbocht van het scherm, terwijl de pictogrammen voor mobiele telefonie en Wi-Fi-status over de inkeping naar links zijn gesprongen. Het plaatsen van die permanente pictogrammen in de ruimte die gewoonlijk wordt ingenomen door voorbijgaande meldingen creëert een dissonantie: elke keer dat ik naar die hoek kijk, blijf ik denken dat ik ongelezen berichten heb.

De meeste Android-apps spelen al mooi met de inkeping, hoewel er een paar niche incompatibiliteiten zijn, zoals het “wacht op netwerk…” bericht op Telegram dat direct onder (en dus grotendeels verduisterd door) de inkeping verschijnt. Huawei biedt de optie om de inkeping te maskeren door het scherm eromheen zwart te houden, behalve de meldings- en statuspictogrammen. Ik vind die optie leuk, maar ik vind het niet nodig omdat de inkeping me nooit beledigt of afleidt tijdens het gebruik van de telefoon.

Huawei’s grootste zonde met de inkeping is in de imperfecte manier waarop het de bovenste hoeken van het scherm maskeert bij het afspelen van YouTube-video’s, zoals wordt geïllustreerd door de afbeelding hierboven. Er is een klein stukje van de video dat onbedekt blijft, wat ik een vervelende onoplettendheid vind.

De P20 Pro is uitstekend in drie fundamentele aspecten van moderne smartphones: audio, levensduur van de batterij en draadloze prestaties. Ten eerste wordt de luidspreker op deze telefoon luid zonder ooit schel of vervormd te worden. Ik vind het geweldig. Het luisteren naar podcasts op deze telefoon is een genot, en de ringtones en meldingen komen met autoriteit door. Het ontbreken van een hoofdtelefoonaansluiting is nog steeds een probleem, maar Huawei ondersteunt tenminste LDAC voor Bluetooth-streaming met hogere bitsnelheid. Zelfs zonder veel hoofdtelefoons die compatibel zijn met die standaard, was ik super onder de indruk van de kracht en betrouwbaarheid van Bluetooth-verbindingen met de P20 Pro. Alleen Apple’s eigen iPhone kan zo’n goede verbinding met de AirPods volhouden als de P20 Pro bereikt.

Het koppelen van draadloze hoofdtelefoons en luidsprekers ging sneller met deze Huawei-telefoon dan met elk ander Android-apparaat dat ik heb gebruikt, en de P20 Pro behield een sterk signaal, ongeacht hoe ik het vasthield, cupped, of knuffelde. Hetzelfde geldt voor het mobiele signaal: Ik vond dat de P20 Pro de best mogelijke mobiele datasnelheden leverde, waar ik ook was, en ik had geen dropped calls, zelfs in gebieden met een vlekkerige dekking.

De batterij van de P20 Pro maakt me aan het lachen. Het gaat een belachelijk lange tijd mee. Op dit moment is de telefoon al 32 uur uit de buurt van een oplader en ik heb nog 52 procent van de batterij om mee te spelen. Op een drukkere dag met een uur YouTube-video’s, uren van streaming audio, en buitensporige hoeveelheden tijd surfen op Twitter en het triaging van e-mails, zou ik nog steeds de batterij terug te brengen tot 40-iets procent na 24 uur. Huawei beweert dat de batterij van de P20 Pro twee dagen meegaat, en de telefoon doet dat naar behoren. De afwezigheid van draadloos opladen van deze telefoon, wat een concurrerend nadeel zou zijn voor anderen in 2018, is een non-issue voor mij vanwege hoe zelden ik hem hoef op te laden.

De synergie tussen de uitstekende ergonomie, het scherm, de camera en het reactievermogen van de Huawei P20 Pro moet niet worden onderschat. Ik hou waarschijnlijk meer van elk afzonderlijk aspect van deze telefoon vanwege de kwaliteit van de omringende componenten. Huawei is zover gerijpt dat het de geïntegreerde en vloeiende gebruikerservaring van de iPhone kan evenaren in plaats van alleen de basisfuncties van de iPhone te imiteren. Na een maand met Samsung’s Galaxy S9 Plus te hebben doorgebracht, geef ik absoluut de voorkeur aan de P20 Pro boven Samsung’s 2018-vlaggenschip. Huawei biedt de krachtigere camera, betere ergonomie, langere batterijduur, en hel, het heeft zelfs een minder irritante Android-skin. De kloof is nog groter wanneer je de P20 Pro vergelijkt met Huawei’s meest recente Mate 10 Pro-vlaggenschip, dat me nooit zo heeft aangetrokken als de P20 Pro doet. Het ontwerp van de nieuwe telefoon is echt uniek en heerlijk om vast te houden, en de camera heeft het grootste deel van de kunstmatigheid van zijn voorganger afgeworpen.

Vergelijkingen met Apple’s iPhone X en Google’s Pixel 2 XL zijn moeilijker te maken. De iPhone heeft een heel ander ecosysteem, en de kans is groot dat je de Android-iOS-keuze maakt voordat je beslist over het daadwerkelijke apparaat dat je koopt. Wat de Pixel betreft, geef ik er nog steeds de voorkeur aan vanwege zijn unieke camera en schone Android-ervaring, maar de P20 Pro verslaat hem op elk ander criterium. Meer ter zake, de P20 Pro zal op veel meer plaatsen in de wereld te koop zijn (VS helaas uitgezonderd) dan Google’s boetiekproduct.

In plaats van gimmicks en gaudiness, levert de Huawei P20 Pro verfijning en efficiëntie. Dat is een grote verandering voor Huawei, dat er eerder op kon vertrouwen dat het de snelste iPhone-copycat in het oosten was. Met de snelle verbetering van Huawei hebben Apple en Samsung nu een geloofwaardige derde concurrent in de strijd om de suprematie van supervlaggenschiptelefoons. Het is tijd voor de hele wereld om op te zitten en op te letten, want Huawei is nu de maker van de beste telefoon van 2018 en een van de beste telefoons in het algemeen.

Fotografie door Vlad Savov

Vox Media heeft affiliate partnerschappen. Deze hebben geen invloed op de redactionele inhoud, maar Vox Media kan commissies verdienen voor producten die zijn gekocht via affiliate links. Voor meer informatie, zie ons ethisch beleid.