Het is misschien geen verrassing, maar cocaïne heeft een nadelig effect op de slaapcycli. Veel gewoontegebruikers van cocaïne hebben het gevoel dat hun slaap beter wordt op het moment dat ze stoppen met cocaïnegebruik.
Terwijl gebruikers vaak denken dat ze beter slapen naarmate ze verder van de laatste dag van cocaïnegebruik verwijderd zijn, is uit objectieve metingen gebleken dat dit op de korte termijn niet waar is. Verminderde slaapkwaliteit en cognitieve prestaties kunnen worden ervaren tot twee weken na het laatste gebruik van cocaïne. Cocaïne verstoort het circadiane ritme van de gebruiker, waardoor het evenwicht en de optimale werking van vele systemen, waaronder de slaapcycli, worden verstoord. Het unieke van cocaïnemisbruik is dat gebruikers zich over het algemeen niet bewust zijn van het verlies aan slaaptijd en -kwaliteit.
COCAINE, SLAAP, EN DE HERSEN
Cocaïne is een drug die afkomstig is van de cocaplant. Deze plant komt voornamelijk voor in Zuid-Amerika.
Sommige zorgverleners gebruiken cocaïne vanwege de medicinale voordelen, aangezien het bij sommige operaties nuttig is als plaatselijk verdovingsmiddel. Recreatief gebruik van cocaïne is echter illegaal.
Cocaïne is een stimulerend middel. Wie veelvuldig cocaïne gebruikt, krijgt daardoor een slaaptekort. Dit gebeurt omdat cocaïne het dopamineniveau verhoogt, een neurotransmitter die van nature in de hersenen voorkomt. Dopamine is de neurotransmitter die wordt geassocieerd met de beloningscentra van de hersenen en met beweging.
Natuurlijk recycleert dopamine zich terug in de cel die het heeft vrijgemaakt, waardoor de signalering tussen zenuwcellen wordt uitgeschakeld. Cocaïne werkt door het afremmen van het recyclingproces, waardoor enorme hoeveelheden dopamine zich ophopen tussen neuronen. De resulterende stroom dopamine zorgt ervoor dat de beloningscentra in natura reageren, waardoor het cocaïnegebruikende gedrag sterk wordt versterkt.
In de loop van de tijd zullen de hersenschakelingen zich aanpassen aan de grote hoeveelheden dopamine die aanwezig zijn, en er geleidelijk minder gevoelig voor worden. Dit is wat bekend staat als tolerantie, wat leidt tot verslaving, omdat steeds meer cocaïne wordt genomen om dezelfde effecten te bereiken en ontwenningsverschijnselen te vermijden.
Hoe meer iemand cocaïne gebruikt, hoe minder kwalitatieve en kwantitatieve slaap hij zal krijgen. Een aanzienlijk deel van de personen die regelmatig cocaïne gebruiken, ontwikkelt een verslaving en slapeloosheid. Dit is gedeeltelijk te wijten aan de manier waarop cocaïnegebruik de circadiane klok verstoort. Het lichaam vertrouwt op de circadiane klok om het te laten weten wanneer het moet slapen en wanneer het wakker moet zijn. Cocaïnegebruik brengt deze biologische klok in de war. Hoe langer cocaïne wordt gebruikt, hoe meer het de klok zal verstoren en mogelijk tot slapeloosheid zal leiden.
Het occulte slapeloosheidseffect
Een studie gepubliceerd door de Sleep Research Society ontdekte dat mensen die cocaïne misbruiken, het zogenaamde occulte slapeloosheidseffect ervaren. In wezen geloven cocaïnegebruikers dat ze beter gaan slapen zodra ze stoppen met gebruiken. Objectieve metingen van hun slaapkwaliteit melden echter het tegendeel.
Bij deze studie waren 43 mensen betrokken die verslaafd waren aan cocaïne. Ze brachten 12 dagen door in een klinische onderzoeksfaciliteit. Hun slaap werd gecontroleerd via polysomnografische metingen op de derde, vierde, tiende en elfde dag. De slaap werd ook gemeten toen de proefpersonen gemiddeld één of twee weken van de cocaïne af waren.
De proefpersonen vulden ook elke avond voor het slapen gaan en elke ochtend wanneer ze wakker werden een slaapdagboekvragenlijst in. De polysomnografische en slaapdagboekregistraties omvatten slaaptijd, tijd wakker na het begin van de slaap, slaaplatentie (de hoeveelheid tijd die het kost om van volledig wakker zijn naar volledig slapen te gaan), en tijd in bed na het uiteindelijke ontwaken.
Het resultaat van deze studie toonde aan dat de proefpersonen hun totale slaaptijd tijdens de eerste week zonder cocaïne nauwkeurig rapporteerden, maar dat ze overschatten hoeveel slaap ze gemiddeld 40 minuten kregen na twee weken zonder gebruik. De proefpersonen onderschatten de tijd die zij wakker zijn na het begin van de slaap, evenals hun slaaplatentie.
Over het geheel genomen concludeert deze studie dat een positieve slaapmisperceptie optreedt twee weken na het stoppen met cocaïnegebruik. Tegelijkertijd is er een toename van slaapgerelateerde aandoeningen, zoals slapeloosheid en periodic leg movement disorder.
De perceptie van toegenomen slaaptijden is een veel voorkomend verschijnsel voor cocaïneverslaafden in de tweede week na het stoppen van het gebruik. Dit is een belangrijk fenomeen om te begrijpen, gezien hoe belangrijk slaap is voor de algemene gezondheid.
Klaar om hulp te krijgen?
We zijn hier 24/7. Neem de telefoon op.
REM SLEEP
Volgens een studie gepubliceerd door ScienceDirect verhoogt cocaïnegebruik de waakzaamheid en onderdrukt het de REM-slaap (rapid eye movement). Het is ook belangrijk op te merken dat de aandoening die bekend staat als acute cocaïneontwenning in verband is gebracht met algehele slaapstoornissen en onaangename dromen.
Cocaïneontwenning kan een aantal symptomen veroorzaken.
- Verhoogde eetlust
- Vermoeidheid
- Depressie
- Agitatie
- Slapeloosheid
- Onrustig gedrag
- Nachtmerries
- Angst
- Suïcidale gedachten
Nachtmerries zijn een veel voorkomende bijwerking van cocaïneontwenning. De meeste zware dromen komen voor tijdens de REM-slaap. Als we slapen, maken we cycli van niet-REM-slaap en REM-slaap door. De REM-slaap komt ongeveer om de 90 minuten voor, en duurt meestal 20 tot 25 minuten.
Wetenschappers zijn er tot nu toe niet in geslaagd om met zekerheid vast te stellen wat levendige dromen en specifiek nachtmerries veroorzaakt, maar ze hebben enkele patronen en associaties herkend. Stress en angst worden vaak in verband gebracht met onaangename dromen. Er zijn veel verschillende medicijnen die dit ook veroorzaken.
WITHDRAWAL DREAMS
Withdrawal dromen komen ook vrij vaak voor. Deze dromen zijn meestal zeer schokkend, omdat ze levendig en gruwelijk kunnen zijn. Vaak worden degenen die ontwenningsdromen ervaren bezorgd over hun geestelijke gezondheid, omdat de dromen de neiging hebben nogal negatief te zijn.
Sommigen leggen de dromen die ze hebben uit als horrorfilms die zich in hun hoofd afspelen. Deze levendige dromen kunnen gepaard gaan met bloed, moord, ingewanden, gore, en angst. Deze dromen kunnen gaan over bloedbaden, ontleding, of perversie. Velen schrikken ervan hoe donker hun onderbewustzijn kan worden. Het is belangrijk om te onthouden dat deze dromen een veel voorkomende bijwerking van ontwenning kunnen zijn.
Nachtmerries kunnen leiden tot angst en bezorgdheid tijdens het wakker zijn, en ze kunnen slapeloosheid veroorzaken of verergeren, volgens Psychology Today. De meeste mensen dromen ongeveer twee uur per nacht, en nachtmerries gebeuren meestal tijdens de latere cycli van de REM-slaap.
Sommige onderzoekers verwijzen naar nachtmerries als “dreigingsrepetities,” beweren dat de hersenen dreigende scenario’s repeteren als een vorm van training voor echte bedreigingen. Andere onderzoekers geloven dat nachtmerries manieren zijn waarop de hersenen verontrustende informatie van de vorige dag synthetiseren.
Nachtmerries kunnen repetitief worden in het geval van drugsontwenning. Sommige mensen melden dat ze dezelfde of een soortgelijke droom tot 50 keer hebben.
Nachtmerries komen meestal vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Kinderen en adolescenten hebben meestal meer nachtmerries dan volwassenen, maar toch ervaart ongeveer de helft van de volwassen bevolking wel eens nachtmerries.
TREATMENT FOR WITHDRAWAL DREAMS
Het omgaan met ontwenningsdromen kan moeilijk zijn, maar therapie kan helpen. Veel van onze dromen hebben een emotionele drijfveer en basis. Het uitpraten van deze emoties kan een individu helpen om beter om te gaan met wat er gebeurt.
Een therapeut kan een individu helpen om de verschillende emoties en trauma’s achter de dromen te onderzoeken. Ze kunnen ook een ondersteunende rol spelen tijdens deze moeilijke tijd.
REVERSING SLAAPPROBLEMEN
Volgens een studie gepubliceerd door het tijdschrift Addiction Science and Clinical Practice, rapporteert 70 procent van de mensen die zijn opgenomen voor detox slaapproblemen vóór de opname.
Substantiegebruik en slaapproblemen lijken een bidirectionele relatie te hebben.
Dit betekent dat degenen die lijden aan slaapproblemen hun risico op het ontwikkelen van middelenstoornissen verhogen, terwijl chronisch middelenmisbruik kan leiden tot de ontwikkeling van slaapproblemen en -stoornissen.
Studies zoals hierboven vonden ook dat langdurige stopzetting van drugsmisbruik kan helpen bij het omkeren van sommige slaapproblemen.
Dit betekent dat slaapstoornissen die als gevolg van drugsmisbruik zijn ontstaan, in sommige gevallen kunnen omkeren, of op zijn minst verbeteren, wanneer met het drugsmisbruik wordt gestopt.
CONCLUSIES
Het overgrote deel van de gegevens uit klinische studies en enquêtes concludeert dat cocaïne de slaap verstoort door de stimulerende effecten en de verstoring van het circadiane ritme. Eventuele ontwenning van de drug veroorzaakt ook slaapproblemen.
Een verontrustend en specifiek probleem bij cocaïnegebruik is het occulte slapeloosheidseffect, waardoor gebruikers denken dat ze een betere kwaliteit en langere slaap krijgen terwijl dat niet zo is. Dit misverstand kan leiden tot een nog erger slaaptekort zonder dat de gebruiker het weet.
Nachtmerries kunnen ook worden veroorzaakt door cocaïneontwenning, wat leidt tot of verergert slapeloosheid en andere slaapstoornissen. Langdurig stoppen met cocaïnemisbruik kan in sommige gevallen leiden tot een omkering van slaapproblemen.
(juli 2018) DrugFacts: Cocaïne. Nationaal Instituut voor Drugsmisbruik. Opgehaald februari 2019 van https://www.drugabuse.gov/publications/drugfacts/cocaine
(oktober 2008) Effect van illegale recreatieve drugs op de slaap: Cocaïne, ecstasy en marihuana. ScienceDirect. Retrieved February 2019 from https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1087079207001670
(April 2015) Slaapafwijkingen geassocieerd met alcohol-, cannabis-, cocaïne-, en opiaatgebruik: een uitgebreide review. Verslavingswetenschap en Klinische Praktijk. Opgehaald februari 2019 van https://ascpjournal.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13722-016-0056-7