Door Stephanie Meredith
Augustus 26, 2020
Blank. Planchet. Verzetten. Branden. Misschien heb je deze woorden al eens gehoord, maar wat betekenen ze? Leer meer over deze termen en verken de zeven stappen van hoe de U.S. Mint munten en medailles produceert.
Om de onderdelen van een munt en de verschillende afwerkingen van munten, zoals proof en uncirculated, te bekijken, lees Anatomie van een munt.
Step One: sterven Making
Nadat een munt of medaille ontwerp is geselecteerd en een digitaal beeld voltooid, zoals beschreven in deel een van deze serie, sterven making begint het productieproces.
In de sterven making proces, de Munt maakt verschillende generaties van naven en matrijzen. Naven tonen een positief beeld zoals de kunstenaar het heeft gemaakt. Matrijzen zijn als een foto negatief, het weergeven van het ontwerp in omgekeerde richting.
Een computergestuurde freesmachine snijdt het ontwerp in het uiteinde van een stalen cilinder om de master naaf te maken. De master naaf wordt gebruikt om master matrijzen te maken. Om een master matrijs te maken, duwt een pers de master naaf in een andere stalen cilinder met een kegelvormig uiteinde om het beeld over te brengen. De master stempels maken de werknaven. De werkende naven maken dan de werkende matrijzen die daadwerkelijk de munten slaan.
De Philadelphia Mint maakt master naven en matrijzen voor alle munten en medailles die de U.S. Mint produceert. De Denver Mint ontvangt master matrijzen van Philadelphia voor de productie van haar eigen werkende naven en matrijzen. Zowel Denver als Philadelphia maken werkstempels voor de Muntfaciliteiten van San Francisco en West Point.
Stap Twee: Blanking
Na het maken van de matrijzen, is de volgende stap het blanking. Blanco’s zijn platte metalen schijven die uiteindelijk munten of medailles zullen worden. De Munt maakt blanco’s voor stuivers, dubbeltjes, kwartjes, halve dollars en dollars. Voor stuivers, numismatische en ongemunte munten en medailles koopt de Munt blanco’s.
Om blanco’s te maken, wordt een lange rol metaal in een blanco-pers gevoerd die de blanco’s uitperst. Ze hebben een iets andere diameter, maar dezelfde dikte als een afgewerkte munt.
De blanco’s worden naar de gloeioven vervoerd voor de volgende fase van het proces. Het schroot van de spoel wordt versnipperd en gerecycleerd.
Stap Drie: Uitgloeien
Blanken worden uitgegloeid om ze voor te bereiden op het slaan. Het gloeien verandert de fysische eigenschappen van het metaal, zodat het zachter wordt en kan worden gevormd zonder te breken. De gegloeide blanks zullen het ontwerp beter houden tijdens het slaan.
De gloeioven verhit de blanks tot 1600 graden Fahrenheit in een zuurstofvrije omgeving. Het gebrek aan zuurstof voorkomt aantasting. Daarna worden ze in een blustank met “glibberig” water gegooid om de temperatuur snel te verlagen. Het glibberige water is een mengsel van water, citroenzuurpoeder en smeermiddelen die ervoor zorgen dat de blanks niet aan elkaar kleven.
Daarna tilt een machine de blanks uit de quench tank om uit te lekken. De Philadelphia Mint gebruikt een cilindrische machine genaamd een whirlaway die langzaam draait als het tilt de blanks uit het water. De Munt van Denver gebruikt een grote schep, een zogenaamde “skip basket”. De losse flodders gaan van de quench tank naar de wasplaats.
Stap Vier: & Drogen
De blanks worden gewassen om hun oorspronkelijke kleur terug te krijgen. De reinigingsvloeistof is een mengsel van reinigings- en anti-aanslagmiddelen.
De droger stoomdroogt de gereinigde blanks voordat ze naar de upsetting molen.
Step Vijf: Opzetten
Opzetten betekent dat de rand van een munt wordt “omgebogen” om een opstaande rand te creëren. De ophoogfrees voert het muntstuk in een groef die iets smaller is dan de diameter. Hierdoor wordt het metaal rond de rand omhoog geduwd, zodat een rand ontstaat. De rand beschermt de uiteindelijke munt tegen slijtage en maakt hem stapelbaar.
Een blanco met een rand wordt een planchet genoemd. Sommigen blijven ‘blanco’ gebruiken als algemene term voor een munt voordat deze is geslagen.
Proof en ongerecirculeerde planchetten worden in een trommel gelegd met reinigingsmiddelen en metalen korrels die het oppervlak branden. Het branden maakt het oppervlak glad en polijst het. Ze worden gespoeld en met de hand gedroogd met handdoeken.
De meeste blanco’s die de Munt koopt zijn planchets klaar voor het slaan. Wanneer de Munt een zending planchets ontvangt, controleren inspecteurs ze zorgvuldig om ervoor te zorgen dat ze aan de vereiste specificaties voldoen. Daarna worden de planchets gepolijst of, in het geval van pennyplanchets, gaan ze direct naar de persen om te worden geslagen.
Stap Zes:
De Munt heeft verschillende soorten persen voor het slaan van munten en medailles, maar ze werken allemaal op dezelfde manier. De pers drukt de matrijzen voor de voorzijde en de keerzijde samen tegen het planchet om beide zijden van de munt of medaille te slaan. Persen voor circulatiemunten gebruiken 35 tot 100 ton druk om de munten te slaan, afhankelijk van de denominatie. Andere persen slaan met een kracht tot 540 ton, de druk die wordt gebruikt om de America the Beautiful Quarters Five-Ounce Coins te maken.
Wanneer de matrijzen samenkomen, vloeit het metaal van de planchet in de vorm van het ontwerp. Een kraag rond de planchet voorkomt dat het metaal te veel uitzet. De kraag vormt ook het ontwerp van de rand, of die nu glad, geruit of beletterd is. Dollars krijgen een gladde rand door de kraag, maar gaan daarna door een extra machine die de belettering op de rand rolt. Zodra het planchet het ontwerp heeft ontvangen, wordt het een munt of medaille genoemd.
Munten worden verschillend geslagen, afhankelijk van hun afwerking. Circulatiemunten, oncirculatiemunten en munten van ongemunt goud worden eenmaal geslagen. Bewijzen worden minstens twee keer geslagen. En medailles, waaronder gouden medailles van het Congres, worden ten minste één keer geslagen. Grotere medailles kunnen wel vier keer geslagen worden.
Als de pers de munten of medailles slaat, vallen ze in een bak of een lade. Een inspecteur onderzoekt de monsters op fouten. Als ze door de inspectie komen, worden ze verpakt. Als circulatiemunten niet aan bepaalde normen voldoen, gaat de partij naar een machine die een wafelmachine wordt genoemd. De wafelmachine buigt de munten tot golvende lijnen voordat ze voor recycling worden verzonden.
Stap Zeven: Verpakken in zakken & Verpakken
Nadat ze door de inspectie zijn, worden de circulatiemunten geteld en gewogen. Dubbeltjes en kwartjes gaan door een telmachine voordat ze in bulkzakken worden gedaan. Pennies en stuivers worden in de bulkzakken gegooid zonder geteld te worden. Alle zakken worden gewogen en dan opgeslagen totdat ze naar Federal Reserve Banks gaan voor distributie over het hele land.
Robots en geautomatiseerde machines verpakken numismatische munten en medailles in blisterverpakkingen, lenzen en andere verpakkingen voor verkoop aan het publiek. De Philadelphia en Denver Mint faciliteiten ook sommige munten en medailles met de hand te verpakken. Bullion-munten worden verpakt in monsterdozen van 500 munten om naar erkende handelaren te worden verzonden.
Aanvullende bronnen
- Hoe munten worden gemaakt: The Design and Selection Process gaat door hoe munten worden ontworpen en hoe een definitief ontwerp wordt gekozen.
- How Coins Are Made: Bringing Coins In Circulation omvat het proces dat de Munt en de Federal Reserve gebruiken om munten in omloop te brengen.
- Anatomy of a Coin beschrijft de onderdelen van een munt en de circulerende, oncirculerende en proof afwerkingen.
- Coin Production beschrijft hoe munten werden gemaakt vanaf de 18e eeuw tot vandaag.
Zie meer Inside the Mint artikelen.