Ben je wel eens thuisgekomen van een “marathon”-dag op school? Misschien heb je op zaterdag wel eens naar een filmmarathon op televisie gekeken? Kent u iemand die ooit aan een dansmarathon heeft meegedaan?
Wat hebben deze “marathons” met elkaar gemeen? Het zijn allemaal wedstrijden, evenementen of gebeurtenissen die uitzonderlijk lang duurden of veel uithoudingsvermogen vergden. Het zijn allemaal voorbeelden van het algemene gebruik van het woord “marathon.”
Diegenen die een marathon hebben gelopen, weten echter dat het woord een speciale, specifieke betekenis heeft. Voor hardlopers is een marathon een hardloopevenement – meestal een wegwedstrijd – met een officiële afstand van 26 mijl en 385 yards (vaak afgekort tot 26,2 mijl).
Marathons ontlenen hun naam aan de legendarische loop van de Griekse soldaat Pheidippides, die een boodschapper was tijdens de Slag bij Marathon. Het verhaal gaat dat Pheidippides van het slagveld van Marathon naar Athene werd gestuurd om iedereen te vertellen dat de Grieken de Perzen hadden verslagen in de Slag bij Marathon. Volgens de legende liep Pheidippides de hele afstand (ongeveer 25 mijl) zonder te stoppen en riep hij “We hebben gewonnen!” voordat hij in elkaar zakte en stierf.
De marathon werd opgenomen als een van de oorspronkelijke moderne Olympische evenementen in 1896. Sindsdien is de Olympische marathon voor mannen traditioneel het laatste onderdeel, dat in het Olympisch stadion finisht, vaak als onderdeel van de slotceremonie.
Mensen vinden het vaak vreemd dat een marathon geen mooi rond aantal mijlen is. De International Amateur Athletic Federation (IAAF) stelde in mei 1921 de standaardafstand voor de marathon vast.
Hoewel de eerste zeven Olympische Spelen marathons van zes verschillende afstanden kenden (alle tussen 24,85 en 26,56 mijl), besloot de IAAF tot 26 mijl en 385 yards, de afstand die werd gebruikt tijdens de Olympische Spelen van 1908 in Londen.
De IAAF besloot waarschijnlijk tot de afstand die tijdens de Olympische Spelen van 1908 werd gebruikt, omdat die race algemeen werd beschouwd als een van de beste races ooit. Er was een dramatische finish die een wereldwijde belangstelling voor de marathon aanwakkerde.
Heden ten dage worden elk jaar meer dan 500 marathons over de hele wereld gelopen. De meeste deelnemers zijn recreatieve lopers die niet lopen om te winnen.
In feite, sommigen zijn gewoon blij om te finishen. De meeste lopers nemen het gewoon tegen zichzelf op en proberen hun eigen persoonlijke beste tijd te verbeteren.
Sommige lopers proberen bepaalde tijdsbarrières te doorbreken. Zo proberen recreatieve lopers die voor het eerst een marathon lopen, vaak om die in minder dan vier uur af te leggen. Wedstrijdlopers kunnen proberen om in minder dan drie uur te finishen. Anderen kunnen een doel stellen om zich te kwalificeren voor een grote marathon.
Dennis Kimetto uit Kenia is houder van de wereldrecordtijd voor mannen op 2 uur 2 minuten en 57 seconden, ingesteld tijdens de marathon van Berlijn in september 2014. Paula Radcliffe uit Groot-Brittannië is houdster van het wereldrecord voor vrouwen: 2 uur 15 minuten en 25 seconden, tijdens de marathon van Londen in april 2003.