Het vertrouwde huisdier was een zeldzaam dier totdat bioloog Israel Aharoni op zoek ging naar het dier. hide caption
toggle caption
Het vertrouwde huisdier was een zeldzaam dier totdat bioloog Israel Aharoni erop uit trok om het te vinden.
In het voorjaar van 1930 waagde een bioloog genaamd Israel Aharoni zich in Syrië aan een missie. Hij was op zoek naar een zeldzaam gouden zoogdier.
Zijn naam in het Arabisch betekent ruwweg “Mr. Zadeltassen.” Dankzij Aharoni is het kleine knaagdier met de grote wangen nu in veel klaslokalen te vinden, draaiend op een wieltje in een kleine kooi.
Dat klopt. Aharoni’s grote vondst was de hamster.
Natuurlijk ging Aharoni niet op zoek naar het huisdier van een schoolkind, vertelt bioloog Rob Dunn aan NPR’s Linda Wertheimer. Dunn, een assistent-professor aan de North Carolina State University, schreef over de ontdekking van de hamster in een recent artikel op Smithsonian.com.
Een van Aharoni’s collega’s, Saul Adler, dacht dat het dier misschien genoeg op mensen zou lijken om te gebruiken voor medisch onderzoek. “Aharoni zag dit als een kans om zowel dit organisme in het wild te ontdekken als ze terug te brengen naar Adler, zodat hij belangrijke ontdekkingen over de mens kon doen,” zegt Dunn.
Op Smithsonian.com
Lees het verhaal van bioloog Rob Dunn over hoe de hamster van het veld naar het laboratorium verhuisde.
Naar aanleiding van tips van lokale boeren, spoorde Aharoni een nest van 11 hamsters op in een Syrisch tarweveld. Hij stopte de kleine familie in een doos, en de problemen begonnen onmiddellijk toen mama hamster een van haar baby’s opat.
Er volgden meer problemen in het lab. Er was meer hamsterkannibalisme, en vijf anderen ontsnapten uit hun kooi – om nooit meer teruggevonden te worden. Uiteindelijk begonnen twee van de overgebleven drie hamsters zich voort te planten, een gebeurtenis die door hun gefrustreerde verzorgers als een wonder werd begroet.
Deze Adam-en-Eve hamsters produceerden 150 nakomelingen, zegt Dunn, en ze begonnen naar het buitenland te reizen, verzonden tussen labs of via een occasionele jaszak. Vandaag de dag zijn de hamsters die je in dierenwinkels ziet hoogstwaarschijnlijk afstammelingen van Aharoni’s nest.
Omdat deze hamsters zo inteelt zijn, hebben ze meestal hartkwalen die lijken op wat mensen hebben. Dunn zegt dat ze daardoor ideale onderzoeksmodellen zijn.
“Ze zijn op een ongewone manier belangrijk voor ons,” zegt Dunn. “Naast het draaien van die wielen over de hele wereld.”