Muzikanten experimenteren al tientallen jaren met LSD om hun creatieve proces te stimuleren. Door de effecten van de drug op het serotonerge systeem, ervaren mensen die erop trippen niet alleen verwrongen geluiden en beelden die muziek en teksten kunnen inspireren, maar staan ze ook meer open voor het experimenteren met verschillende stijlen. Het resultaat van deze effecten was niet minder dan een muzikale revolutie in de jaren ’60 en ’70 en vernieuwingen in de muziek die tot op de dag van vandaag voortduren.
Vele van de nummers waarnaar je hebt geluisterd zijn waarschijnlijk geïnspireerd door acid trips, of je het je realiseert of niet. Hier zijn enkele nummers die waarschijnlijk niet zouden hebben bestaan zoals we ze kennen zonder de hulp van lyserginezuurdiethylamide.
“Acid Rain” door Chance the Rapper
Hip hop is misschien niet het genre dat je typisch associeert met LSD, maar Chance the Rapper vertelde MTV in 2013 dat de drug zijn album Acid Rap inspireerde. Dit is misschien wel het duidelijkst op de track “Acid Rain,” waar hij rapt, “Kicked off my shoes, tripped acid in the rain.” Het nummer, zoals meerdere op het album, is een eerbetoon aan zijn overleden vriend Rodney Kyles Jr.: “My big homie died young; just turned older than him / I seen it happen, I seen it happen, I see it always / He still be screaming, I see his demons in empty hallways / I trip to make the fall shorter.” Vermoedelijk geeft zijn gebruik van het woord “trip” aan dat zijn psychedelische ervaringen hem door het verlies van zijn vriend hebben geholpen.
“Yoshimi Battles the Pink Robots” van The Flaming Lips
Hoewel The Flaming Lips niet naar buiten zijn getreden en hebben gezegd dat dit onzinnige verhaal over de strijd van een karate zwarte band met de mensheid vernietigende robots werd geïnspireerd door LSD, zijn er een paar aanwijzingen, de eerste is de weirdness van het hele verhaal. De tweede aanwijzing is de albumhoes, waarop het getal 25 te zien is op een muur achter de robot, zoals James Stafford van Diffuser heeft opgemerkt. We weten ook dat leadzanger Wayne Coyne een fan is van LSD; hij heeft ooit gezegd dat de psychedelische “SuperFreak”-video met Miley Cyrus “oorspronkelijk bedoeld was voor een nummer met een verwijzing naar de drug LSD.”
“White Rabbit” van Jefferson Airplane
Deze lijst zou niet compleet zijn zonder “White Rabbit”, misschien wel het trippendste nummer dat de mensheid kent. “Het werd de handtekening voor de mensen die de dingen deden waar het naar verwees,” vertelde de bassist van de band, Jack Casady, aan Louder Sound. Het nummer is gebaseerd op Lewis Carroll’s Alice’s Adventures In Wonderland, dat op zijn beurt weer gebaseerd is op – je raadt het al – acid. “Eén pil maakt je groter, en één pil maakt je klein… logica en proportie zijn slordig dood gevallen,” zong Grace Slick, de visuele vervormingen van psychedelische trips oproepend.
“I Am the Walrus” door The Beatles
Het enige nummer dat kan wedijveren met “White Rabbit” als ’s werelds duidelijkst op LSD geïnspireerde nummer is “I Am the Walrus.” “Ik ben hij zoals jij hij bent zoals jij mij bent,” filosofeert de openingszin alvorens over te gaan in beschrijvingen van “ei mannen,” “gele materie vla druipend uit het oog van een hond,” en een “pornografische priesteres.” Voor het geval dat dit je er niet van overtuigt dat het liedje geschreven werd onder invloed van LSD, volgt hier een citaat van John Lennon: “De eerste regel werd geschreven tijdens een acid trip in een weekend, de tweede regel tijdens een andere acid trip het volgende weekend, en het werd ingevuld nadat ik Yoko ontmoette.” (Ik zou “Lucy in the Sky With Diamonds” hebben opgenomen, maar Lennon heeft gezegd dat deze naam eigenlijk van de titel van een tekening van zijn zoon kwam. Toch is het heel goed mogelijk dat het ook onder invloed van LSD is geschreven.)
“Lysergic Bliss” van of Montreal
Met hun maffe teksten en kleurrijke, over-the-top shows, heeft of Montreal de reputatie om het vreemde te omarmen. Dit nummer laat geen mysterie over wat het betekent, met een titel die verwijst naar de volledige laboratoriumnaam van LSD, lyserginezuurdiethylamide. Het nummer lijkt echter niet alleen over LSD te gaan, maar ook over verliefd worden (misschien verliefd worden op LSD?), met teksten als “If we were a pair of jigsaw puzzle pieces / We would connect so perfectly.” Maar andere regels zoals “Wearing an olive drab but feeling somehow inside opalescent” klinken meer alsof ze over de drug zelf gaan.
“Acid Tongue” van Jenny Lewis
“Acid Tongue,” het gelijknamige nummer van Jenny Lewis’s eerste titelloze album, verwijst naar Lewis’ eerste acid trip als een jonge tiener in de regel, “I’ve been down to Dixie And dropped acid on my tongue / Tripped upon the land ’til enough was enough.” Ze beschreef de trip aan Rolling Stone: “Het bereikte zijn hoogtepunt in een scène die niet lijkt op iets uit Fear and Loathing in Las Vegas – de scène waarin Hunter S. Thompson de advocaat in de badkamer moet opsluiten. Ik nam min of meer de rol van Hunter S. Thompson aan en mijn vriendin – ze had veel te veel genomen – besloot een slagersmes uit de keukenla te trekken en me door het huis te achtervolgen. Aan het eind van die ervaring was mijn moeder de stad uit voor een reisje en toen ze terugkwam, was ik zo’n 5 pond lichter en ik was zo wanhopig om weer normaal te worden dat ik besloot om een hele liter sinaasappelsap op te drinken. Ik zag dat het in de koelkast stond en besloot dat dit de LSD wel uit mijn systeem zou spoelen, maar ik realiseerde me niet dat het precies het tegenovergestelde deed.”
“Black Peter” van The Grateful Dead
Robert Hunter, een liedjesschrijver die vaak samenwerkte met The Grateful Dead, consumeerde in 1969 appelsap met ongeveer een gram kristallen LSD ter waarde van ongeveer $50.000, waarna hij uit de eerste hand de dood van JFK, Lincoln en andere vermoorde publieke figuren meemaakte. Deze enge en dure trip wierp echter vruchten af, omdat het hem inspireerde tot het schrijven van “Black Peter,” waarin deze ervaring van sterven wordt verteld in teksten als “All of my friends come to see me last night / I was laying in my bed and dying / Annie Beauneu from Saint Angel / Say ’the weather down here so fine.'”