 Chordata
 Chordata  Actinopterygii
 Actinopterygii  Anguilliformes
 Anguilliformes  Muraenidae
 Muraenidae  Gymnothorax
 Gymnothorax  funebris
 funebris






 
 Beschrijving &Gedrag
 Moray Eels :: MarineBio Video Library
 Moray Eels :: MarineBio Video Library
Groene murenen, Gymnothorax funebris (Ranzani, 1839), ook bekend als zwarte murene, groene congé, groene conger, groene congo, groene paling en olijfgroene murene, zijn een van de meest voorkomende en een van de grootste murenen. Deze palingen zijn gemiddeld 1,8 m lang, maar kunnen tot 2,5 m lang worden en tot 29 kg wegen. De donkergroene tot bruine kleur komt van een gelige slijmlaag die zijn blauwe huid bedekt om bescherming te bieden tegen parasieten en besmettelijke bacteriën. Bovendien zijn ze vaak gecamoufleerd om zich in het rif te verbergen voor nietsvermoedende prooien. De camouflage strekt zich vaak uit tot in de bek, die zich voortdurend langzaam opent en sluit om water over de kieuwen te laten stromen voor de ademhaling. Hun grote bek is voorzien van sterke, puntige scherpe tanden. Het lichaam is gespierd met een lange rugvin die zich over de hele lengte van het lichaam uitstrekt, beginnend bij de kop en eindigend in een korte staartvin.
Wereld verspreidingsgebied & Habitat
GBIF netwerk  OBIS verspreidingskaart
 OBIS verspreidingskaart  AquaMaps
 AquaMaps
Groene murenen, Gymnothorax funebris, komen voor in het westelijk deel van de Atlantische Oceaan: New Jersey (VS), Bermuda en de noordelijke Golf van Mexico tot Brazilië. Eenmaal waargenomen in Nova Scotia, Canada. Oostelijke Atlantische Oceaan en oostelijke Stille Oceaan.
Een benthische (bodembewonende) en solitaire soort die wordt aangetroffen langs rotsachtige kustlijnen, riffen en mangroves. De diepte varieert van 1-30 m. Deze palingen kunnen territoriaal zijn en staan er om bekend dat ze jarenlang een bepaald rif bezetten.
Voedingsgedrag (ecologie)
Groene murenes zijn nachtroofdieren met een slecht gezichtsvermogen die hoofdzakelijk hun reukzin gebruiken om te jagen op vis, inktvis, octopussen, krabben en soms andere palingen. Er is waargenomen dat groene murenen octopussen in hun geheel eten, maar ook tentakel voor tentakel.
Levensgeschiedenis
Murenen zijn, net als alle echte alen, eierleggend. Hoewel weinig bekend is over het paaien van de murene, de vruchtbaarheid en de vroege ontwikkeling van de leptocephali (zie onder), vermeldt één gepubliceerde bron talrijke rijpe eieren van 1 mm diameter van een vrouwtje van 1,1 m. In tegenstelling tot dit ene record geven andere bronnen aan dat de eieren van andere murenes veel groter zijn, in de orde van grootte van 3-4 mm in diameter.
Trouwe palingen (Anguilliformes) produceren samen met de nauw verwante tarpon (Megalopidae), bonefish (Albulidae) en ladyfish (Elopidae) larven die bekend staan als leptocephali. Deze transparante, lintvormige larven drijven tijdens hun ontwikkeling tussen het plankton. Interessant is dat muraenide leptocephali borstvinnen bezitten, een toestand die totaal verschilt van die van de volwassen dieren. Het is tijdens de transformatie van leptocephalus tot juveniel dat de borstvinnen worden geabsorbeerd.
Hoewel de leptocephalus larven van de groene murene onbeschreven zijn, zijn leptocephali van de verschillende soorten murenes in het algemeen te onderscheiden door patronen van pigment, het aantal rompspieren (myomeres genoemd), en de plaats van de rugvin en de anus.
Conservation Status & Comments
 Current IUCN Conservation Status for Green Moray Eels
 Current IUCN Conservation Status for Green Moray Eels  Conservation Evidence
 Conservation Evidence  NOAA
 NOAA UNEP World Conservation Monitoring Centre: Green Moray Eels
 UNEP World Conservation Monitoring Centre: Green Moray Eels  Check the Seafood Watch List for this species
 Check the Seafood Watch List for this species
Door zijn grote afmetingen kan de beet van deze murene bijzonder gevaarlijk zijn, maar tenzij geprovoceerd vormt deze paling geen bedreiging voor de mens. Binnen hun inheemse verspreidingsgebied worden ze door sommige inheemse volkeren gegeten, maar het risico van het oplopen van ciguatera vergiftiging door deze soort wordt als groot beschouwd.
Moralen bijten – Maar zijn ze giftig?
Referenties &Verder onderzoek
Research Gymnothorax funebris @
Barcode of Life  BioOne
 BioOne  Biodiversity Heritage Library
 Biodiversity Heritage Library  CITES
 CITES  Cornell Macaulay Library
 Cornell Macaulay Library  Encyclopedia of Life (EOL)
 Encyclopedia of Life (EOL)  ESA Online Journals
 ESA Online Journals  FishBase
 FishBase  Florida Museum of Natural History Ichthyology Department
 Florida Museum of Natural History Ichthyology Department  GBIF
 GBIF  Google Scholar
 Google Scholar  ITIS
 ITIS  IUCN RedList (Threatened Status)
 IUCN RedList (Threatened Status)  Marine Species Identification Portal
 Marine Species Identification Portal  NCBI (PubMed, GenBank, enz.)
 NCBI (PubMed, GenBank, enz.)  Ocean Biogeographic Information System
 Ocean Biogeographic Information System  PLOS
 PLOS  SIRIS
 SIRIS  Tree of Life Web Project
 Tree of Life Web Project  UNEP-WCMC Species Database
 UNEP-WCMC Species Database  WoRMS
 WoRMS
Search for Green Moray Eels @
Flickr  Google
 Google  Picsearch
 Picsearch  Wikipedia
 Wikipedia  YouTube
 YouTube
 Chordata
Chordata  Actinopterygii
Actinopterygii  Anguilliformes
Anguilliformes  Muraenidae
Muraenidae  Gymnothorax
Gymnothorax  funebris
funebris