Wetenschappelijke naam: Eolophus roseicapillus
Algemene namen: Roseate Cockatoo, Pink-breasted Cockatoo
Volwassen lengte: 34cm (13½ in): mannetjes meestal groter
Volwassen gewicht: 300g tot 400g
Mogelijke levensduur: 50 jaar
Voor alles wat u nodig hebt voor Galahs, klik hier.
Status in het wild: algemeen
Oorsprong: Australië — bijna het hele continent, inclusief Tasmanië
Geslachtsgemeenschap: De iris van het oog is donkerbruin tot zwart bij de meeste mannetjes en donkerrood of roodbruin bij de meeste vrouwtjes. Dit is echter geen onveranderlijke regel, zodat DNA-seksing de veiligste methode is.
Temperament: Meestal minder nerveus, minder prikkelbaar, onafhankelijker en minder aanhankelijk dan de witte kaketoes. Sommige Galahs zijn echter amusante en aanhankelijke huisdieren.
Dat ze onafhankelijker zijn, zou te maken kunnen hebben met de broedbiologie: de jongen blijven slechts zeven weken in het nest (14 weken bij de Molukse kaketoe) en wedijveren met tot vijf broers en zussen (in het wild zou waarschijnlijk slechts één Molukse uitvliegen).
In het wild beginnen de jonge Galah’s zich binnen een maand na het uitvliegen zelfstandig te voeden en zijn ze na zes of zeven weken zelfstandig. (Molukse kaketoes blijven waarschijnlijk bijna een jaar bij hun ouders.)
Geschiktheid als gezelschapsvogel:
Niet aan te bevelen, tenzij de koper bereid is wat moeite te doen met het dieet en de kaketoe toestaat volvleugelig te zijn met dagelijkse vliegoefeningen in huis.
De reden hiervoor is dat Galahs zeer gevoelig zijn voor zwaarlijvigheid, meestal veroorzaakt door verkeerde voeding en gebrek aan beweging. Dit resulteert in de groei van vettige tumoren, meestal op de buik.
Voor het beste Galah voer klik hier.
Een bevriende dierenarts in Australië vertelde me over een Galah die 504g (18oz) woog. Hij was zo dik dat hij moest worden geëuthanaseerd. Na verwijdering van alle onderhuids vet woog hij 405g.
Er waren vetinfiltraties in sommige organen, vooral de lever. In het Verenigd Koninkrijk hoorde ik van een drie jaar oude Galah die ook stierf als gevolg van verkeerde voeding.
Nadelen: Zoals normaal is bij kaketoes, zijn Galahs zeer destructief en kunnen veel schade toebrengen aan meubels of houten deuren en raamkozijnen. Ze hebben een grote behoefte om te knagen en moeten twee keer per week takken van wilgen- of appelbomen krijgen.
Ze genieten erg van eucalyptustakken. Het wordt aanbevolen om Eucalyptus gunni te planten. Deze is gemakkelijk verkrijgbaar in tuincentra in het Verenigd Koninkrijk en groeit zeer snel.
Houd een Galah bezig met dit speelgoed.
De luide, harde stem is een ander nadeel. Dit moet zorgvuldig worden overwogen voordat de vogel wordt aangeschaft. Galahs leren vaak een paar woorden na te doen, maar het “spreek “vermogen is beperkt.
Koopadvies: Sommige fokkers geven kopers een broedcertificaat waarop de datum waarop de vogel is uitgekomen en het ringnummer staan vermeld. Alle serieuze fokkers ringen hun jongen, maar weinig of geen fokkers verkopen jongen met een gezondheidscertificaat.
De koper zou een dierenartscontrole kunnen overwegen, vooral voor de dure mutatie Galahs, als de fokker daarmee instemt. Een gerenommeerde fokker zou echter moeten instemmen met een test op bijvoorbeeld PBFD, maar u zou daarvoor moeten betalen.
Dit houdt in het trekken van een paar borstveren of het afnemen van een zeer kleine hoeveelheid bloed en is het overwegen waard voor alle soorten kaketoes. Een kweker zou waarschijnlijk de resultaten van een test, gemaakt nadat de vogel zijn of haar bedrijf heeft verlaten, negeren, omdat hij of zij zou kunnen zeggen dat de vogel de ziekte heeft opgelopen nadat hij of zij het bedrijf heeft verlaten. Voor uw eigen gemoedsrust kunt u natuurlijk toch tests laten uitvoeren.
Dieet: De basis van het dieet moet een parkietenmengeling van hoge kwaliteit zijn, zoals deze, met een goede variëteit aan zaden en zeer weinig of geen zonnebloempitten. Een overmaat aan vetten en oliën leidt tot zwaarlijvigheid, ernstige gezondheidsproblemen en een vroege dood.
Galahs zullen ook trosgierst eten. Wild groenvoer is een belangrijk onderdeel van het dieet en kan bestaan uit zaaigras, paardenbloem (hele jonge planten), gladde zaaidistel (hele jonge planten), zaaibed en, natuurlijk, kikkererwt. Selderij, wortel, erwten in de peul, maïskolf, suikermaïs en sperziebonen kunnen ook worden aangeboden, samen met de gebruikelijke vruchten.
In het wild voeden Galah’s zich met kleine zaden die ze dagelijks urenlang op de grond zoeken. In de tarwegordel van West-Australië maken graankorrels, zoals tarwe, haver en gerst, het grootste deel van het jaar driekwart van hun dieet uit. Deze granen, bij voorkeur geweekt of gekiemd, vormen een uitstekend voedsel voor Galahs in gevangenschap.
WIST U DAT…?
Galahs zijn gekruist met witte kaketoes. Hybridisatie moet worden ontmoedigd — maar in Australische volières waar verschillende soorten samen worden gehouden, zijn hybriden voorgekomen.
Aanbevolen lectuur: Behavioural Ecology of the Galah door Ian Rowley (1990), ISBN 0 949324 27 2.
Cockatoos in Aviculture door Rosemary Low (1993), ISBN 1-903995-05-1