Voordat een MCL-letsel wordt gediagnosticeerd, moet een arts de mogelijkheid van andere knieletsels of -aandoeningen uitsluiten, zoals een meniscusscheur. Het verkrijgen van een nauwkeurige diagnose begint met een evaluatie door een arts in de praktijk.
Doctor Evaluatie
Over het algemeen kan een zorgverlener de diagnose van een MCL-scheur stellen door middel van een gedetailleerd gesprek met de patiënt en een zorgvuldig lichamelijk onderzoek.
Patiëntgesprek
Een persoon moet voorbereid zijn om vragen te beantwoorden, zoals:
- Hoe is het letsel ontstaan?
- Wanneer is het letsel ontstaan?
- Waar is de plaats van de pijn?
- Als er zwelling aanwezig is, wanneer is deze begonnen?
- Ging het trauma gepaard met een knallend of scheurend gevoel?
- Is de knie eerder geblesseerd geweest?
Lichamelijk onderzoek
Tijdens een lichamelijk onderzoek zal een arts waarschijnlijk controleren op pijn en gevoeligheid in de aangedane knie. Bovendien kan de patiënt een reeks bewegingstests ondergaan om te bepalen of het MCL geblesseerd is en of er al dan niet andere letsels aanwezig zijn, zoals een ACL- of meniscusscheur.
Het meest voorkomende onderzoek is de valgus-stresstest. De arts oefent een kracht van buitenaf uit op de geblesseerde knie onder bepaalde hoeken. Als er pijn is, kan het MCL geblesseerd zijn.
Diagnostische beeldvorming
Een arts kan een of meer medische beeldvormingstests bestellen om de aanwezigheid van een MCL-letsel te bevestigen en de ernst ervan te bepalen.
- Röntgenstralen gebruiken lage stralingsniveaus en geven artsen een blik op de botten van een persoon. Hoewel MCL-blessures niet te zien zijn op standaard röntgenonderzoek, zijn ze een relatief goedkope, snelle manier om andere mogelijke blessures uit te sluiten die de symptomen zouden kunnen veroorzaken. Bovendien kan een stress-röntgenfoto – waarbij een arts een valguskracht op de knie uitoefent tijdens het onderzoek – helpen om de mate van ligamentaire schade vast te stellen.
- Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) toont een gedetailleerd beeld van het zachte weefsel rond het kniegewricht. Een MRI kan een arts ook helpen de plaats en de graad van een MCL-scheur te bepalen.
- Echografie maakt gebruik van geluidsgolven met een hoge frequentie om een beeld te krijgen van het weefsel van de knie. Echografie kan worden gebruikt in situaties waarin een MRI niet wordt aanbevolen. Echografie kan ook worden gebruikt in een spoedeisende hulpomgeving om een onmiddellijke beoordeling te maken, waardoor het letsel sneller kan worden behandeld.1
Diagnostische beeldvorming is niet altijd nodig om een MCL-letsel te diagnosticeren.
Zodra een persoon is gediagnosticeerd, kunnen behandelingsopties worden aanbevolen.