-
Door Dr. Ananya Mandal, MDReviewed by April Cashin-Garbutt, MA (Editor)
Diabetes treedt op wanneer er een disbalans is tussen de vraag naar en de productie van het hormoon insuline.
Controle van bloedsuiker
Wanneer voedsel wordt ingenomen, wordt het afgebroken in kleinere componenten. Suikers en koolhydraten worden zo afgebroken tot glucose, zodat het lichaam ze als energiebron kan gebruiken. De lever is ook in staat glucose te produceren.
Bij normale personen regelt het hormoon insuline, dat wordt aangemaakt door de bètacellen van de alvleesklier, hoeveel glucose er in het bloed is. Wanneer er een overschot aan glucose in het bloed is, stimuleert insuline de cellen om voldoende glucose uit het bloed op te nemen voor de energie die zij nodig hebben.
Insuline stimuleert ook de lever om overtollige glucose die zich in het bloed bevindt op te nemen en op te slaan. De afgifte van insuline wordt geactiveerd na een maaltijd wanneer er een stijging van de bloedglucose is. Wanneer de bloedglucosespiegel daalt, bijvoorbeeld tijdens het sporten, daalt de insulinespiegel ook.
Een hoge insulinespiegel bevordert de opname van glucose, glycolyse (afbraak van glucose), en glycogenese (vorming van opslagvorm van glucose, glycogeen genaamd), evenals de opname en synthese van aminozuren, eiwitten en vet.
Een laag insulinegehalte bevordert de gluconeogenese (afbraak van diverse substraten om glucose vrij te maken), de glycogenolyse (afbraak van glycogeen om gluose vrij te maken), de lipolyse (afbraak van vetten om glucose vrij te maken), en de proteolyse (afbraak van eiwitten om glucose vrij te maken). Insuline werkt via insulinereceptoren.
Liver
Adipose- of vetweefsel
Muscle
Hoge insuline
Glycolyse
GlycogeneseTriglyceridesynthese
Aminozuur opname
eiwitsyntheseweinig insuline
Gluconeogenese
GlycogenolyseLipolyse
Proteolyse
Normale reacties op eten en vasten
- In een gevoede toestand: is er een verhoogde insulinesecretie, die glycolyse, glycogeenopslag, vetzuursynthese/-opslag, en eiwitsynthese veroorzaakt.
- Na een nacht vasten: er is lage insuline en hoge glucagon die glycogeenafbraak, levergluconeogenese en lipolyse kan veroorzaken.
- Na langdurig vasten: er is extreem lage insuline en lage glucagon, dit veroorzaakt lipolyse om over te nemen. Lipiden zijn de belangrijkste brandstofbron. Gluconeogenese wordt geminimaliseerd, omdat dit stikstofverspilling, ammoniakophoping en verlies van spiermassa veroorzaakt.
Hormonen
Hormonen die de bloedsuikerspiegel verhogen zijn o.a. glucagon, epinefrine en norepinefrine, cortisol, Groeihormoon enz. Deze hormonen komen vrij als gevolg van stress. Dus tijdens fasen van stress zoals een infectie, operatie of zwangerschap diabetes controle verslechtert en bloedsuiker stijgt.
Pathofysiologie van type 1 diabetes
In deze aandoening het immuunsysteem aanvalt en vernietigt de insuline-producerende beta-cellen van de alvleesklier. Er is een tekort aan bètacellen, wat leidt tot een volledig insulinetekort. Er is dus sprake van een auto-immuunziekte waarbij anti-insuline of anti-islet cel antilichamen in het bloed aanwezig zijn. Deze veroorzaken lymfocytaire infiltratie en vernietiging van de pancreaseilandjes. De vernietiging kan enige tijd duren, maar het begin van de ziekte is snel en kan zich in de loop van enkele dagen tot weken voordoen.
Er kunnen andere auto-immuunziekten zijn die met type 1-diabetes gepaard gaan, waaronder vitiligo en hypothyreoïdie. Diabetes type 1 vereist altijd insulinetherapie, en zal niet reageren op insuline-stimulerende orale geneesmiddelen.
Pathofysiologie van diabetes type 2
Deze aandoening wordt veroorzaakt door een relatief tekort aan insuline en niet door een absoluut tekort. Dit betekent dat het lichaam niet in staat is voldoende insuline te produceren om aan de behoeften te voldoen. Er is sprake van een bètaceltekort in combinatie met perifere insulineresistentie.
Perifere insulineresistentie betekent dat de bloedspiegels van insuline weliswaar hoog zijn, maar dat er geen hypoglykemie of lage bloedsuiker is. Dit kan te wijten zijn aan veranderingen in de insulinereceptoren die de werking van de insuline bewerkstelligen.
Obesitas is de belangrijkste oorzaak van insulineresistentie. In de meeste gevallen moeten de patiënten na verloop van tijd insuline nemen wanneer orale geneesmiddelen er niet in slagen een adequate insulineafgifte te stimuleren.
Diabetes type 1
Diabetes type 2
Etiologie
Autoimmuun
Perifere insulineresistentie
Voorheen bekend als
IDDM
NIDDM of “ouderdomsdiabetes
leeftijd
jongere
oudere
obesitas
Zeldzaam
Gemeenschappelijk
Familiegeschiedenis
Zeldzaam
Gemeenschappelijk
HLA-associatie/genetische associatie
Ja
Nee
Ketose
Ja
Nee
Insulineresistentie
Nee
Ja
Aanwezigheid van lichaamseigen insuline
Nee
Ja
Reageert op orale middelen
Nee
Ja
Pathofysiologie van zwangerschapsdiabetes
Gesterschapsdiabetes wordt veroorzaakt wanneer er sprake is van overmatige tegen-insulinehormonen van de zwangerschap. Dit leidt tot een toestand van insulineresistentie en hoge bloedsuiker bij de moeder. Er kunnen defecte insulinereceptoren zijn.
Pathofysiologie achter symptomen en complicaties van diabetes
- Polydipsie of toegenomen dorst is te wijten aan hoge bloedglucose die de osmolariteit van bloed verhoogt en het meer geconcentreerd maakt.
- Polyurie of toegenomen frequentie van urineren is te wijten aan overmatige vochtinname en glucose-geïnduceerd urineren.
- Gewichtsverlies treedt op als gevolg van verlies van calorieën in de urine.
- Polyfagie of toegenomen honger als gevolg van verlies of overtollige glucose in de urine die het lichaam leidt tot hunkeren naar meer glucose.
- Slechte wondgenezing, tandvlees- en andere infecties als gevolg van een verhoogde bloedglucose die een goede voedingsbron vormt voor microben en als gevolg van een verminderde immuniteit.
- Hartaandoeningen – deze treden op door veranderingen in de grote bloedvaten die leiden tot coronaire, cerebrale en perifere vaatziekten, atherosclerose, dyslipidemie enz.
- Beschadiging van de ogen – dit wordt diabetische retinopathie genoemd en treedt op door beschadiging van de fijne bloedvaten van het netvlies in het oog als gevolg van langdurige blootstelling aan hoge bloedsuiker.
- Beschadiging van de nieren – soortgelijke schade aan kleine en grote bloedvaten van de nieren. Aanvankelijk is er sprake van proteïnurie of verhoogde uitstroom van eiwit en dit kan leiden tot nieraandoeningen in het eindstadium (ESRD).
- Nerveusletsel – dit kan de armen en benen aantasten en wordt gevoelloosheid/knelling genoemd. Het kan ook de autonome functies aantasten, wat kan leiden tot impotentie, erectiestoornissen, problemen met de spijsvertering of gastroparese, enz.
- Diabetische voet – dit komt voor door beschadiging van de perifere zenuwen en door aantasting van de bloedvaten als gevolg van langdurige diabetes. Kleine trauma’s, zweren en blaren blijven onopgemerkt door gebrek aan gevoel en perifere vaatziekten belemmeren de genezing en maken infecties mogelijk.
- Diabetische ketoacidose wordt veroorzaakt bij type 1 diabetes, waarbij er een volledig gebrek aan insuline is en men voor energie afhankelijk is van vetzuren. Deze ongecontroleerde vetafbraak leidt tot de vorming van ketonen en veroorzaakt acidose en ketonemie. Dit is een medische noodsituatie.
- Non-Ketotische Hyperosmolariteit – dit wordt veroorzaakt door een extreme stijging van de bloedsuikerspiegel. Dit wordt gezien bij type 2 diabetici. Er is net genoeg insuline om de ketonsynthese te onderdrukken. De hoge bloedsuiker leidt tot een te hoge concentratie of osmolariteit van het bloed, wat op zijn beurt leidt tot dierese en instorting van de bloedvaten en een cardiovasculaire shock. Dit is een medische noodsituatie.
Verder lezen
- Alle Diabetes Inhoud
- Wat is Diabetes?
- Wat veroorzaakt Diabetes?
- Diabetes Diagnose
- Diabetes Screening
Geschreven door
Dr. Ananya Mandal
Dr. Ananya Mandal is arts van beroep, docent door roeping en een medisch schrijver door passie. Na haar bachelor (MBBS) specialiseerde zij zich in Klinische Farmacologie. Voor haar is gezondheidscommunicatie niet alleen het schrijven van ingewikkelde recensies voor professionals, maar ook het begrijpelijk en beschikbaar maken van medische kennis voor het grote publiek.
Last bijgewerkt 26 feb 2019Citaties
Gebruik een van de volgende formats om dit artikel in uw essay, paper of verslag te citeren:
-
APA
Mandal, Ananya. (2019, 26 februari). Diabetes Pathofysiologie. Nieuws-Medisch. Retrieved on March 24, 2021 from https://www.news-medical.net/health/Diabetes-Pathophysiology.aspx.
-
MLA
Mandal, Ananya. “Diabetes Pathofysiologie”. Nieuws-Medisch. 24 maart 2021. <https://www.news-medical.net/health/Diabetes-Pathophysiology.aspx>.
-
Chicago
Mandal, Ananya. “Diabetes Pathofysiologie”. Nieuws-Medisch. https://www.news-medical.net/health/Diabetes-Pathophysiology.aspx. (accessed March 24, 2021).
-
Harvard
Mandal, Ananya. 2019. Diabetes Pathofysiologie. Nieuws-Medisch, bekeken 24 maart 2021, https://www.news-medical.net/health/Diabetes-Pathophysiology.aspx.
Arquidia Mantina
Artigos
Arquidia Mantina
Artigos