Het tussenseizoen is donker en vol verschrikking. Als je bent zoals ik, dan heeft Clemson football voorrang op elke andere sport. Basketbalseizoen? Je bedoelt bowl- en rekruteringsseizoen. Honkbal seizoen? Nee, dat is lentetraining. STS is trots op zichzelf als de beste bron voor Clemson football analyses, en een groot deel daarvan is te danken aan onze focus op de details en nuances van football om onze lezers te onderwijzen. Voor degenen onder jullie die wanhopig op zoek zijn naar een football fix, heb ik besloten om terug te gaan naar de basis en een poging te doen om Clemson’s basis verdedigingsstrategieën vanaf de grond uit te leggen.
De verdedigingsrecensies die tijdens het seizoen zijn geschreven, vertelden alleen over de formatie (gebaseerd op personeel, zoals 4-3 of nickel) en de play call, maar gaven geen details over de verdedigende opstellingen — zoals ik al zei, football is ongelooflijk genuanceerd en STS onderscheidt zich met de details. Dus waarom er niet helemaal op ingaan als er tijd voor is tijdens het tussenseizoen?
Ik zal dit verdelen in een serie artikelen gedurende de lentetraining, gescheiden per positiegroep, en hier beginnen we uiteraard met de verdedigende lijn. In dit artikel zal ik relevante terminologie en technieken schetsen voordat ik Clemson’s basis verdediging uitleg: de 4-3 Over.
Gap en Alignment Terminologie
Hieronder is je basis grafiek die de specifieke gealfabetiseerde gaps schetst en de numerieke verdedigingslinie technieken waar de verdedigende linemen oplijnen bij de snap. Gebruik het als een referentie voor de rest van het artikel.
Om te herhalen: de A gaps zijn aan weerszijden van de center, B gaps tussen elke guard en tackle, en zo verder. De uitlijningstechnieken zijn even eenvoudig: even nummers verwijzen naar een uitlijning recht tegenover een offensive lineman; oneven nummers verwijzen naar een uitlijning tegenover de schouder van een offensive lineman. Wanneer je het “War Daddy” label ziet, betekent het een massieve 0 of 1 tech DT die de innerlijke OL kan opblazen.
Bijvoorbeeld, een 1 tech zal zich tegenover de binnenschouder van een guard opstellen en een 3 tech op de buitenschouder van een guard, terwijl een 2 tech zich “heads up” of recht tegenover een guard oplijnt. Dit is waar de termen odd tech (uitgelijnd in gaps) en even tech (uitgelijnd heads up) van afgeleid zijn.
Gap Techniek
De eerste stap in de implementatie van een verdedigingsfilosofie is te bepalen hoe u van plan bent het loopspel van een tegenstander te controleren met uw front 6/7; en van daaruit, of u een 1 of 2 gap front moet gebruiken. In wezen vraagt een 1 gap verdediging aan zijn linemen om zijn toegewezen gap aan te vallen met backfield penetratie, terwijl een 2 gap team aan zijn linemen vraagt om de gaps aan weerszijden van een blocker te controleren door de bezetting van genoemde blocker.
Odd tech of zelfs tech is geen indicatie van een specifieke gap filosofie; moderne verdedigingen gebruiken vaak line stunts waarin linemen naar een andere gap of blocker schuiven dan waar ze stonden opgesteld bij de snap. Bijvoorbeeld: als een 1 gap team in 4-3 Even is (2 tech DTs), zullen ze stunten in gaps bij de snap.
Conventioneel, 4-3 teams zijn 1 gap en geven de voorkeur aan snellere linemen om ravage aan te richten; terwijl 3-4 teams 2 gap zijn en onbeweeglijke linemen willen om blockers van de linebackers af te houden, maar dit is niet noodzakelijkerwijs de regel — je kunt een 2 gap systeem vanuit de 3-4 draaien. Een handvol innovatieve teams zoals de New England Patriots en Seattle Seahawks zijn begonnen om de twee te combineren met een 4-3, 1 gap opstelling op de ene helft van het veld en een 3-4, 2 gap opstelling op de andere.
Ik heb hieronder diagrammen opgenomen voor elke gap filosofie om u te helpen het verschil te visualiseren. Het eerste beeld schetst een 1 gap 4-3 Over. Het tweede diagram toont een 2 gap 3-4 Even. Merk op dat de 1 gap verdediging zijn linemen vraagt om een gat te schieten, wat zich duidelijk leent voor agressief lijnspel. Ondertussen moeten de 2 gap linemen de gaps aan weerszijden van de blockers tegenover hen controleren om run lanes te blokkeren en hun linebackers te beschermen.
Images courtesy of xsosfootball.com
Omdat Clemson floreert in Brent Venables’ 1 gap systeem, is het waar onze focus zal blijven. 1 gap is aanzienlijk agressiever, deels omdat het zijn linebackers vraagt om de scrimmage-lijn te helpen controleren door middel van een specifieke gap-opdracht (je zult veel vuur en kogel blitzes zien waarin linebackers proberen de gap te schieten of op zijn minst te verstoppen), maar vooral omdat het zijn verdedigende linemen vraagt om het backfield van de tegenstander aan te vallen en zelf plays te maken, in plaats van ruimte in te nemen om de linebackers vrij te houden.
Het diagram hierboven illustreert de gap opdracht van elk lid van de front 7 in een 4-3 Over front. Merk op dat de linebackers verantwoordelijk zijn voor de “bubbles” (gaten) die onbedekt zijn gelaten door de uitlijning van het front. In het moderne college football met de overheersing van de spread offense, worden veel Sams (strong side linebackers) vervangen ten gunste van een nickel corner outside. Of, de verdediging kan de Sam op het veld houden en hem wijd splitsen in dekking. Gap-verantwoordelijkheden variëren per personele bezetting en play call, maar het punt is dat alle gaps nog steeds kunnen worden opgevuld, ongeacht de bezetting.
4-3 Over Front
De 4-3 Over begon grotendeels bij Oklahoma State onder defensief coördinator Jimmy Johnson, die een remedie zocht voor Oklahoma’s krachtige wishbone-teams. Maar het was terwijl hij hoofdcoach was bij Miami dat Johnson het front ontwikkelde met snelle DEs en OLBs om effectief af te rekenen met de heerschappij van de wishbone in college football — die de sport regeerde tot deze tijd in de vroege jaren ’80.
Heden ten dage is het Over front gebruikelijk tegen spread teams wanneer een verdediging een hybride Sam heeft (zoals Travis Blanks) die de flexibiliteit heeft om de slot te dekken of in de box te zitten; dit maakt minder frequente personeelswisselingen nodig zoals het vervangen van de Sam door een nickel corner. Zelfs als ze in de nickel staan, staan Clemson’s front 6 meestal in de Over.
Uiteraard begin je met je 4 defensive linemen, maar het bepalende kenmerk is dat de hele lijn naar de sterke kant is verschoven (vandaar de term Over). Aan de sterke kant, vind je de SDE in een 9 tech (buiten de TE) en een 3 tech DT. Aan de zwakke kant, een 1 tech DT en de WDE in een 5 tech. Zie het diagram hieronder om de opstelling te visualiseren:
Aan de zwakke kant heeft de WDE (5 in het diagram hierboven) de C gap, de Will (zwakke kant linebacker) de B gap, en de 1 tech neemt de A gap. Aan de sterke kant heeft Mike (middle linebacker) de A gap, 3 tech DT de B gap, en Sam de C. De SDE (9) zal “de rand zetten” en de D gap buiten de TE dichten.
Ook hier kunnen personele veranderingen de gap opdrachten veranderen, en in de I-formatie die hierboven getoond wordt is er eigenlijk nog een gap gecreëerd door de fullback. Dit extra gat wordt opgevuld door een veiligheid, van wie er een altijd een gap verantwoordelijkheid heeft in een 1 gap schema; dit is de reden waarom Venables de voorkeur geeft aan grote, agressieve safeties (meer hierover in een later item).
Notre Dame’s OL Obliterated
Nu de praktische toepassingen: Ik wil de nacht laten zien dat we begonnen te geloven — niet alleen geloven, maar zien — dat deze gloednieuwe verdedigingslinie elite kon zijn. De wedstrijden tegen Wofford en App State toonden ons niet meer dan overklastte tegenstanders, en het succes tegen een verschrikkelijke offensieve lijn van Louisville was geen reden voor veel meer dan voorzichtig optimisme. En nu de offensieve lijn van Notre Dame, op dat moment beschouwd als de beste eenheid in het land. Clemson’s defensief front bezat de nacht vanuit zijn geprefereerde 4-3 Over front.
Hieronder zien we Venables’ aanhankelijkheid aan een aanvallende 1 gap filosofie waar Clemson’s front zijn dominantie in de 4-3 Over vroeg tegen Notre Dame vestigde. Vergeet niet dat in de Over, de 1 tech DT aan de zwakke kant staat en de 3 tech DT aan de sterke kant; dus weten we dat dit een Over front is in tegenstelling tot Even (waarin de DT’s in 2 tech staan) of Under (waarin de lijn naar de zwakke kant verschuift en de Sam naar beneden brengt op de lijn om een 5-2 look te creëren). Zie elke lineman is uitgelijnd in zijn gap, met Ben Boulware en B.J. Goodson in positie over hun bubbels: de weak side B gap en strong side A gap, respectievelijk.
Notre Dame loopt een counter (het trekken van de back side RT en TE) maar penetratie van 1 tech Scott Pagano en Boulware in de weak side A en B gaps blazen het op 5 yards diep. Dit is de 1 gap agressie waar ik op zinspeelde: linemen schieten gaps en een linebacker blitst de zijne; heel effectief dus.
Hoewel Kevin Dodd het eerste contact maakt vanaf de back side, is het Boulware die dit spel dood stopt — hij schiet de B gap en krijgt zijn schouders langs elite ND left tackle Ronnie Stanley, wiens zone block slechts een hold was met Boulware zo snel in het backfield. Shaq Lawson omspeelt de trekkende rechter tackle om de rand te zetten en contact te maken voor een goede maatregel. Dit is de agressie en ravage waarop 1 gap techniek is gebaseerd, dodelijk gemaakt door goede run fits en een goed getimede run blitz.
In een stortbui tegen een jonge quarterback, was Clemson vastbesloten om de Ierse run game weg te nemen. Om het zachtjes uit te drukken, de Tigers’ run defense was wild succesvol. Notre Dame’s zone blocking kon Clemson’s disruptieve front niet negeren en een interior push genereren, zelfs niet door double-teaming van de verdedigende tackles.
Wat Notre Dame hier moest doen was technisch 2 blockers aan 1 gap wijden — en dat deden ze aan beide DT’s in de gif hieronder. Zelfs wanneer ze double teamed waren, verstopten Carlos Watkins en Christian Wilkins de openingen en weerhielden ze de offensieve lijn ervan om naar het tweede niveau te gaan. Zo waren Boulware en TJ Green vrij om de loop te stoppen in het achterveld. Dit betekent niet dat Clemson plots 2 gap techniek speelde; het was dominant, agressief, gap-schietend lijnspel en ND’s offensieve lijn werd overweldigd:
Hier is een zijlijnhoek van een Over front, maar deze keer tegen de pass. Aan de sterke kant, Lawson is in de 9 tech buiten de tight end en naast hem is Watkins in 3 tech. Aan de zwakke kant is Wilkins in 1 tech (war daddy) en Dodd in 5 tech buiten de rechter tackle.
Het is Wilkins die de sack afmaakt, maar hij kan Watkins er uiteindelijk voor bedanken. Watkins explodeert vanuit de 3 tech (precies wat je wilt van een 1 gap 3 tech, trouwens) en laat de pocket instorten vanuit het midden. Vanaf dat punt intimideert Lawson Stanley opnieuw om DeShone Kizer ervan te weerhouden naar buiten te rollen, en Wilkins is daar om op te ruimen.
Oh, en raad eens welk front Clemson gebruikte bij de game-winning stop? De 4-3 Over:
Dodd zet de rand van de 9 tech en sluit de D gap, die Kizer binnendringt. Watkins wordt double-teamed vanaf de 3 tech maar dwingt de blockers toch in een geknepen Kizer, misschien wel de play van zijn leven en één waarvoor Clemson fans hem nooit mogen vergeten. Boulware vliegt in zijn run fit en stuffs de lead block in de B gap. Vanaf daar hoeft Watkins alleen nog maar af te maken waar hij aan begonnen is. Game over.