Echt jong leven
Op kerstdag 1948 werd Barbara Mandrell geboren in Houston Texas. Barbara werd opgevoed in een zeer religieus christelijk gezin. Ze toonde al op zeer jonge leeftijd muzikaal potentieel. Toen ze 9 jaar oud was, bekwaamde ze zich in het bespelen van de accordeon en de steel-pedal gitaar.
Barbara had haar vader als haar muzikale mentor en grootste fan. Ze beschreef haar vader als nooit veeleisend dat alles wat haar vader deed was liefde en aanmoediging aan haar tonen. Later werd haar vader haar manager en hielp haar aan haar eerste baan.
In 1960 kon Joe Maphis Barbara ontdekken toen ze elf was. Met haar uitmuntendheid in het bespelen van de gitaar, stuurde Johnny Cash een uitnodiging voor Barbara om met hem op tournee te gaan. Op 12-jarige leeftijd ontmoette ze andere muzikale grootheden zoals Patsy Cline.
Terugkomend van de tournee, vormde Irby de Mandrell Family Band. De band bestond uit Barbara op pedal steel en saxofoon. Ook haar twee zusters, Irlene en Louise, zongen als achtergrondzangeressen. Irby deed gitaar en lead vocals terwijl moeder Ellen de band regisseerde.
Kort na elkaar werd Barbara verliefd op Ken Dudney. Het veroorzaakte een aantal controverses die leidden tot het besluit van haar ouders om hen te scheiden. Barbara en Dudney konden elkaar pas zien toen Dudney klaar was met zijn dienst in Vietnam.
Solo-carrière
Terwijl de liefde van haar leven zijn dienst overzee had, zette Barbara zich volledig in voor de band. Ze was 18 jaar oud toen ze haar eerste single “Queen for A Day” uitbracht. Het jaar daarop trouwde Barbara met Dudney. Ze stopte uiteindelijk een tijdje in de muziek om huisvrouw te worden.
In 1969 maakte Barbara haar comeback in de muziek. Ze zong bij Columbia Records en kwam voor de eerste keer in de hitlijsten met haar single. “I’ve Been Loving You Too Long.” In 1970, werd het lied “Playin’ Around with Love” uitgebracht en beviel ze van haar eerste kind, Kenneth Matthew.
Daddy’s Invloed
Tijdens het succes van haar carrière had Mandrell een persoon die altijd aan haar kleefde. Haar vader, Irby Mandrell stond als haar manager, vriend, en mentor. Mensen zouden Irby omschrijven als een podiumvader, wat Barbara zou ontkennen. Irby stond bekend als de langjarige manager van zijn drie dochters.
Irby begon zijn muzikale reis in Fairfield Illinois. Daar speelde hij voor de kerk en werd verliefd op het nichtje van zijn pastoor. Irby was een vader die zijn dochters opleidde hoe ze succesvol konden zijn. Hij was de belangrijkste reden waarom zijn dochters een goede loop hadden in hun eigen muzikale carrière. Door het succes van zijn drie dochters bloeide ook Irby’s carrière als manager op.
Sleeping Single in A Double Bed
Mandrell had sinds haar zeer jonge leeftijd verschillende kleine successen in haar muzikale carrière beleefd. Het was echter in 1978 dat ze haar eerste nummer 1 hit scoorde met “Sleeping Single in Double Bed.” Dit nummer was geschreven door Kye Fleming en Dennis Morgan en werd opgenomen in haar eerste album, “Moods.” Dit gaf Barbara een doorbraak, want dit was de eerste van de zes nummer 1 singles die ze produceerde. Het bleef drie weken aan de top van de hitlijsten en elf weken in de top 40. In 1980 won het nummer als AMA’s Favorite Country Single.
Barbara maakte zesentwintig singles in haar carrière.
Verder succes
Colombia stond tot 1975 als thuisbasis voor Barbara. Daarna ging ze werken voor ABC/DOT met producer Tom Collins. Barbara begon samenwerkingen te doen met country artiest David Houston. Dit was de tijd dat haar carrière een nieuwe impuls begon te krijgen. Barbara kreeg haar echte hit toen ze het album “The Midnight Oil” uitbracht in 1973.
Doorheen de jaren 1980, bleef Mandrell een bekende artiest. Ze bleef onophoudelijk hits produceren. In deze tijd werd “I was Country” (When Country Wasn’t Cool) uitgebracht. Ze waagde zich ook aan de lancering van haar televisieprogramma met de titel “Barbara Mandrell and the Mandrel Sisters.” De show bevatte muzikale optredens en komische sketches.
Snel begon Barabara prijzen te vergaren. Ze is de winnaar van zeven American Music Awards en negen Country Music Awards.
Opgegroeid in een traditioneel streng christelijk gezin, bracht Barbara ook een religieus gethematiseerd album uit, getiteld “He Set My Life To Music.” Het album weerspiegelde de toewijding die ze voor God had. Mandrell beweerde desgevraagd vooral dat elk talent dat hij had ten diepste door God was georchestreerd. Dit leverde Mandrell in 1983 nog een Grammy Award op voor Best Inspirational Performance.
Almost the End
Kort een jaar na de release van het album zou Mandrells geloof op de proef worden gesteld door een bijna-doodervaring. Het gebeurde bij een ernstige frontale botsing tijdens het rijden op de snelweg. Barbara overleefde het ongeluk maar ternauwernood. De zangeres had meerdere breuken, rijtwonden en geheugenverlies. Gelukkig hadden haar twee kinderen die met haar meereden hun gordel om, wat hun leven redde.
Het ongeluk veroorzaakte een drastische verandering in Barbara’s leven. Dit leidde ertoe dat ze haar prioriteiten heroverwoog. Barbara begon haar gezondheid, haar man en haar kinderen voorrang te geven boven haar muziek. Barbara nam een pauze van de industrie om te herstellen van het ongeluk. Het proces van haar herstel was niet gemakkelijk, omdat ze stemmingswisselingen kreeg en meer wispelturig werd. Ze kreeg ook verschillende woede-uitbarstingen die een gevolg waren van de traumatische stress die ze opliep door het ongeluk.
Mandrell trok zich in 1997 terug uit de country muziekindustrie. Sindsdien richtte ze zich op het zorgen voor haar gezin, haar ranch, kinderen, tuin en huisdieren.
Country Music Hall of Fame
In 2009 werd Barbara Mandrell opgenomen in de Country Music Hall of Fame. Haar vader, Irby, was aanwezig bij de bekendmaking van de genomineerden. Bij het in ontvangst nemen van de erkenning, was Barbara vol lof over haar vader. Ze zei dat het door de hulp van haar vader was dat ze in staat was het door God gegeven talent waarmee ze gezegend was aan te scherpen. Een paar maanden later overleed Irby.
Tot op de dag van vandaag roemen Barbara Mandrells collega’s haar grote bijdrage aan de industrie.