Wat doen de smaken van karamelmacchiato?
Alleen de naam al klinkt als een superzoete koffietraktatie. In feite gaat het allemaal om de smaak combo’s die zijn subtiele hints die plagen uw smaakpapillen. Welke ingrediënten je ook gebruikt, het belangrijkste is dat je je koffie niet maskeert. Elk koffiehuis probeert zijn recept te verbeteren, maar vergeet vaak de volle intensiteit van espresso die ook lekker is. Daarom werkt een iced macchiato zo goed. Het is een visuele traktatie om naar te kijken en van te genieten terwijl je hem drinkt.
De grondbeginselen: De kunst van de macchiato
Voreerst wil ik dat je begrijpt dat een macchiato een zeer select type espresso is. De texturen zijn veranderd bij het maken ervan en zo moet je het drinken. Je ziet James Bond toch ook niet aan de Baccarat tafel zitten roeren in zijn gin martini. Wel, sommige mixdrankjes zijn bedoeld om zonder te mixen te worden gedronken. Een ander mooi voorbeeld is hoe een traditionele macchiato wordt gemaakt.
- Het begint met een shot of twee espresso die wordt toegevoegd aan een hoge kop.
- Daarna wordt melk toegevoegd tot driekwart van de bovenkant. Soms wordt die gestoomd, terwijl andere recepten melk op kamertemperatuur vereisen.
- De top heeft een laag opgeschuimde melk die erop zit.
Een van deze dingen door elkaar mengen zou een totale ramp zijn. Het is zo gemaakt dat een gelijke hoeveelheid melk en espresso zich vermengen als je het drinkt. U wordt ook getrakteerd op een warme geschuimde melkdop die vaak zoet is.
De meeste mensen weten al dat de schuimlaag bovenop de koffie nog meer rijke textuur geeft. De schuimige bijna-gekookte smaak van melk brengt vaak een marshmallow-achtige hint die instinctief voelt troostend. Als u ooit melk hebt opgewarmd op het fornuis, weet u hoe troostend dit is voor de zintuigen. Maar daar voegt de espresso een schok toe aan de hele ervaring. In plaats van in slaap te vallen, schopt de cafeïne u in het gezicht.
Als u een dubbele of driedubbele espresso macchiato bestelt, is dat een drankje waarvan u achterover moet leunen en genieten. Niet tijdens het rijden, niet tijdens het werk, maar zittend en genietend van een drankje dat bedoeld is om van te genieten. Maar toen veranderde de ijskoude karamel macchiato alles. Rond 1996 vond Starbucks een nieuw drankje uit dat alles veranderde. Waarschijnlijk omdat Starbucks gewoon niet kon stoppen met het maken van espresso met een verbrande smaak.
Dus werd het kindvriendelijk om de smaak van slecht smakende koffiebonen te maskeren. Ik kan het mis hebben, maar als een barista met verstand van koffie, hebben ze geen idee. En dit is waarom het maken van een karamel macchiato een ervaring moet zijn en geen sugar rush!