Hoe de leden elkaar ontmoetten, Darlin’ tijdperk en Soma Quality RecordingsEdit
Beiden van de twee Daft Punk leden gingen naar dezelfde school in Parijs.Ze werden vrienden en namen een demo track op met andere studenten van de school. Thomas Bangalter speelde bas terwijl Guy-Manuel de Homem-Christo gitaar speelde.
Ze vormden een band genaamd Darlin’ die een extra lid genaamd Laurent Brancowitz bevatte.
De ervaring met Darlin’ duurde niet lang en na een show die ze in het Verenigd Koninkrijk gaven, kwalificeerde een krant de muziek van Thomas en Guy-Manuel als “daft punk” (domme punkmuziek).
Thomas en Guy-Manuel waren geamuseerd door deze bijnaam en namen hem officieel over, en dat is hoe ze de bekende Daft Punk werden.
Laurent verliet de groep en sloot zich aan bij zijn jongere broer Christian Mazzalai van Phoenix.
Tijdens het bijwonen van een rave in Eurodisney ontmoetten ze de Schotse house/techno artiesten Stuart MacMillan en Orde Meikle van Slam die hen tekende bij het label Soma Quality Recordings gevestigd in Glasgow.
Daft Punk nam hun eerste demo op, genaamd, “The New Wave” evenals een handvol anderen, waaronder, “Alive” en “Da Funk”, die beide zouden verschijnen in hun debuutalbum een paar jaar later.
Eerste Album: HomeworkEdit
In 1995 begon Daft Punk in de studio een nummer op te nemen genaamd Da Funk dat hun eerste commerciële succes werd.Na dat succes zocht Daft Punk een manager, en ze kozen Pedro Winter die ook bekend is onder de naam Busy P.
Het idee van Homework debuteerde toen Daft Punk tekende bij Virgin Records.
Dat album werd een van de meest essentiële house albums van de jaren negentig, nadat het was uitgebracht in 1997.
Tweede Album: DiscoveryEdit
In 1999 keerde Daft Punk terug naar de opnamestudio om te werken aan Discovery, dat hun tweede album en hun tweede succes zou worden.Discovery bereikte de tweede plaats in de UK Charts.One More Time, hun eerste single van Discovery, werd een gigantische hit over de hele wereld en Daft Punk werd een van de beroemdste elektronische muziekgroepen.
Daft Punk gebruikte veel samples (kleine geluiden uit andere nummers) om nummers te componeren als Face to Face, Too Long en Harder, Better, Faster, Stronger. (Kanye West’s 2007 nummer Stronger van het album Graduation gebruikt een grote sample uit Harder, Better, Faster, Stronger.)
In 2003, Daft Punk bracht de full-length animatiefilm Interstella 5555. De band werkte samen met de Japanse animatie bedrijf Toei Animation en de beroemde Japanse producer genaamd Leiji Matsumoto om deze film te creëren. Het is een volledig geanimeerd verhaal dat van begin tot eind is afgestemd op het Discovery-album, zonder extra woorden en met slechts een paar toegevoegde geluidseffecten.
Derde album: Human After AllEdit
In 2004, Daft Punk besteedde zes weken aan hun derde album.Human After All was een onderwerp van controverse, met betrekking tot een aantal agressieve aspecten in nummers zoals Technologic, zeggende dat de meeste van de nummers waren te repetitieve.
De Homem-Christo en Bangalter zeiden alleen: “Wij geloven dat Human After All voor zichzelf spreekt”.
In 2006 bracht Daft Punk “Electroma” uit, een korte film over twee robots (Daft Punk zelf) die op een reis zijn om mens te worden. De film bevatte echter geen muziek van Daft Punk, maar in plaats daarvan een selectie van nummers van andere artiesten van verschillende soorten muziekgenres.
Daft Punk ging op hun tweede wereldtournee, “Alive 2006/2007”. Het duo speelde wereldwijd voor duizenden mensen. Daft Punk speelde in een piramide op het podium die werd bewonderd om zijn futuristische ontwerp.
In 2008 maakte Daft Punk hun eerste televisieoptreden tijdens de 2008 Grammy Awards. Ze traden op met Kanye West terwijl hij rapte, “Stronger”.
Tron: LegacyEdit
In 2010, werden Daft Punk gekozen om de soundtrack van Tron: Legacy te componeren. Het duo had een cameo in de film.
Vierde Album: Random Access MemoriesEdit
In 2013 bracht Daft Punk Random Access Memories uit. Columbia Records werd hun nieuwe label na vele jaren met Virgin Records.
Ze werkten samen met Giorgio Moroder, Todd Edwards, Nile Rodgers, Panda Bear, Chilly Gonzales, DJ Falcon, Julian Casablancas, Paul Williams en Pharrell Williams.
Random Access Memories had heel weinig elektronische muziek in zich. In plaats daarvan, Daft Punk gebruikte live-instrumenten en geminimaliseerd het gebruik van synthesizers. Het is een eerbetoon aan de disco-, rock- en funkmuziek van de jaren zeventig en tachtig.
De leadsingle Get Lucky, met Pharrell Williams en Nile Rodgers, werd met kritisch gejuich ontvangen en haalde wereldwijd veel hitlijsten. Bij de 2014 Grammy Awards won Get Lucky Record of the Year en RAM won Album of the Year.
In 2015 werd een documentaire uitgebracht genaamd “Daft Punk: Unchained”. Het vertelde de geschiedenis van de band vanaf hun begin in de vroege jaren negentig tot de 2014 Grammy Awards.