Clinisch beheer van boorzuurinname: pharmacokinetic assessment of efficacy of hemodialysis for treatment of acute boric acid poisoning

Zeven uur na suïcidale inname van ongeveer 21 g boorzuur, liet een 26-jarige vrouw zich opnemen in ons ziekenhuis in een toestand van licht verminderd bewustzijn, met frequent braken, rillen, koorts en een flush van de huid. Onmiddellijk werd een maagspoeling uitgevoerd, gevolgd door toediening van actieve kool en een laxeermiddel (MgSO4). Om haar urineren te verzekeren, werd een vochtinfusietherapie uitgevoerd met behulp van diuretica (furosemide). Aangezien de serumconcentraties van boorzuur zeer hoog waren, werd gedurende de eerste 39 uur tweemaal hemodialyse uitgevoerd. Zij reageerde goed op de bovengenoemde behandeling en werd 12 dagen na de opname ontslagen zonder enig gevolg. De concentraties boorzuur in serum en urine werden in geschikte intervallen gemeten met onze gemodificeerde Miyamoto’s methode, en de farmacokinetiek van boorzuur werd geanalyseerd. De concentratie boorzuur in serum en urine aan het begin van de behandeling was respectievelijk 465 microgram/ml en 3,40 mg/ml. De halfwaardetijd van boorzuur in serum was 13,46 uur, terwijl deze tijdens hemodialyse werd verkort tot 3,76 uur. De totale lichaamsklaring bedroeg 0,99 l/u, terwijl deze bij hemodialyse tot 3,53 l/u toenam. De extra verwijdering van boorzuur door hemodialyse werd geschat op ongeveer 5 g. Geconcludeerd werd dat hemodialyse zeer nuttig was bij de behandeling van boorzuurvergiftiging, omdat het de eliminatie van boorzuur ongeveer vier keer sneller liet verlopen dan bij conventionele behandeling.