Chronic upper respiratory tract (URT) disease can be common in cats. Meestal volgt het op een virale infectie zoals kattengriep. De virussen veroorzaken de initiële slijmvliesbeschadiging, maar de symptomen op lange termijn zijn het gevolg van een secundaire bacteriële infectie van de beschadigde neusholten. Meer ongebruikelijke oorzaken zijn schimmelinfecties zoals Cryptococcus, ontstekingspoliepen, neoplasie (kanker), schade door vreemde voorwerpen, trauma, of gebitsaandoeningen.
Klinische verschijnselen
De klinische verschijnselen van chronische URT-ziekte omvatten:
- nasale afscheiding
- ruis
- moeilijke ademhaling
- knijpen
Een grondig lichamelijk onderzoek door een dierenarts is nodig om de omvang en oorzaak van de ziekte vast te stellen.
Diagnose
Als uw dierenarts denkt dat chronische post-virale rhinitis de oorzaak is, en uw kat is niet al te benauwd, kan verder onderzoek niet worden aanbevolen. Verder onderzoek wordt aanbevolen voor katten met ernstige of progressieve klinische symptomen, of die met aanwijzingen voor een meer verspreide ziekte.
Verder onderzoek begint met niet-invasieve tests zoals hematologie, biochemie, en tests voor FIV (Feline Immunodeficiency Virus) en FeLV (Feline Leukaemia Virus). De volgende stap is onderzoek onder algemene verdoving, waardoor de dierenarts in de neus kan kijken, de achterkant van de keel en achter het zachte verhemelte kan onderzoeken, en ook een grondiger onderzoek van de tanden en de oren kan doen. De schedel en de neusholten kunnen worden geröntgend en er kunnen biopten en swabs worden genomen voor onderzoek en kweek.
Met deze procedures kunnen mogelijke onderliggende oorzaken worden opgespoord, zodat de juiste behandeling kan worden gegeven.
Behandeling
Wanneer een specifieke oorzaak is gevonden, is soms genezing mogelijk. Poliepen kunnen operatief worden verwijderd, sommige vormen van kanker kunnen worden bestreden met chemotherapie en schimmelziekten kunnen worden genezen met antischimmelmiddelen. Aangezien de meeste gevallen van URT-ziekte echter het gevolg zijn van chronische postvirale beschadiging, is de kans op volledig herstel, zelfs met behandeling, gering. In de meeste gevallen kunnen de klinische verschijnselen slechts onder controle worden gehouden, aangezien de beschadigde neusholten niet kunnen worden hersteld.
Antibiotica kunnen worden gegeven om secundaire bacteriële infectie te verminderen. Het is gewoonlijk noodzakelijk ze gedurende lange perioden of in herhaalde kuren toe te dienen om de symptomen onder controle te krijgen. Andere behandelingen zijn mucolytica en stoominhalatie, die de dikte van de neusafscheiding vermindert en de kat helpt gemakkelijker te ademen.
Het belangrijkste onderdeel van de behandeling is goede verpleegkundige zorg. Het gezicht van de kat schoon en vrij van afscheiding houden en hen aanmoedigen om te eten door sterk ruikend voedsel te geven dat lichtjes is opgewarmd, zal helpen.
Als bij uw kat chronische neusuitvloeiing is vastgesteld en u zich zorgen maakt over de behandeling van het probleem, kan uw plaatselijke Greencross Dierenarts u advies geven.