In 2012 kreeg de destijds nieuwe acteur Tom Hardy de weinig benijdenswaardige taak om Batman-schurk Bane te spelen in The Dark Knight Rises van Christopher Nolan, in navolging van Heath Ledger’s iconische rol als schurk Joker in The Dark Knight. Ondanks de enorme last van de verwachtingen, was Hardy in staat om een opwindend gevoel van dreiging en gravitas in de rol te brengen. In een interview voor de Happy Sad Confused podcast, Nolan van mening dat Hardy nog steeds niet genoeg krediet krijgt voor wat hij in staat was om te bereiken met Bane.
“Er is geen vangnet voor een van deze jongens en Tom, ik bedoel wat hij deed met dat personage moet nog volledig worden gewaardeerd. Het is een buitengewone prestatie, en echt verbazingwekkend. De stem, de relatie tussen alleen het zien van de ogen en de wenkbrauwen. We hadden al die discussies over het masker en wat het zou onthullen en wat het niet zou onthullen, en een van de dingen die ik me herinner is dat hij tegen me zei, hij hield zijn vinger tegen zijn slaap en zijn wenkbrauw en zei: ‘Kun je me dit geven om mee te spelen? Laat de mensen dit zien. En ja hoor, in de film zie je zo’n Brando-achtige wenkbrauw, die allerlei monsterlijke dingen uitdrukt. Het is echt een hele prestatie.”
Het punt over Tom Hardy die het publiek het voorhoofd van Bane wil laten zien, is interessant. Alle middelen die de acteur had om te presteren als Bane waren zijn lichaamstaal, zijn stem, en dat formidabele voorhoofd. Met het fronsen van zijn wenkbrauwen in zijn allereerste scène aan boord van het CIA-vliegtuig, kon Hardy het publiek duidelijk maken dat Bane, ondanks het feit dat hij technisch gezien een gevangene was, de situatie volledig onder controle had.
Ook op andere momenten in het verhaal was een simpele trek aan de wenkbrauw en een lichte buiging van het hoofd genoeg voor Bane om een groot aantal emoties over te brengen. Zoals Christopher Nolan zegt, het is echt een opmerkelijke, op zichzelf staande prestatie, vooral nadat zijn voorganger Heath Ledger’s prestatie als Joker was gebouwd op het in staat zijn om all out te gaan, en zelfs over-the-top, in termen van zijn uitdrukkingen en lichaamstaal als de maniakale Clown Prince of Crime. In een ander deel van het interview onthulde Nolan dat Hardy’s Bane een deel van zijn inspiratie van Nolan zelf haalde.
“Ik ben er in het verleden wel eens mee geplaagd. Grappig genoeg denk ik dat er, of je nu kijkt naar Kyle MacLachlan met David Lynch in Blue Velvet die zijn kraag omhoog doet, ik denk dat er een lichtelijk ondeugende neiging is van de kant van acteurs om in de filmmakers te zien waar een schrijver, met name schrijver/regisseurs, in staat waren om een beetje van zichzelf in iets te stoppen en daar dan op voort te bouwen. Tom Hardy beweert dat Bane op de een of andere manier op mij gebaseerd is, maar in Tom’s geest is er een zeer complexe verweving van impulsen en invloeden waar ik op de een of andere manier een stem in heb. Ik denk dat het zeker niet bewust is van mijn kant, ik denk dat Rob met Neil we hebben gesproken over een heleboel verschillende invloeden op dat personage, waarvan geen van mij was.”