Chlamydia

Wat is Chlamydia?

Chlamydia is een familie van besmettelijke micro-organismen. Specifieke soorten kunnen verschillende plaatsen in het lichaam infecteren, waaronder de geslachtsorganen, de ogen, de lymfeklieren en de luchtwegen. In ontwikkelde landen komt chlamydia trachomatis het meest voor als een seksueel overdraagbare genitale infectie, gekenmerkt door urethritis bij mannen en cervicale infectie bij vrouwen.

Diagnose van genitale chlamydia kan moeilijk zijn, vooral bij vrouwen, omdat de infectie vaak asymptomatisch is. Bij vrouwen kan een onbehandelde infectie de eileiders aantasten (salpingitis), wat een syndroom veroorzaakt dat bekend staat als bekkenontstekingsziekte (PID). PID verhoogt het risico op littekenvorming, wat kan leiden tot onvruchtbaarheid en/of een verhoogd risico op buitenbaarmoederlijke zwangerschap (tubae). Bij mannen kan een onbehandelde infectie leiden tot epididymitis. In onderontwikkelde landen veroorzaken andere subtypes van chlamydia infectie van de ogen (trachoma), een belangrijke oorzaak van blindheid.

Chlamydia pneumoniae is een veel voorkomende oorzaak van milde longontsteking; het is ook voorgesteld als een mogelijke oorzaak van coronaire hartziekte. Psittacosis-een soort longontsteking die voorkomt bij personen die zijn blootgesteld aan vogels en pluimveeverwerkende bedrijven-wordt veroorzaakt door chlamydia psittaci. Deze organismen zijn van een ander subtype dan die welke genitale infectie veroorzaken.

Wie krijgt Chlamydia?

Chlamydia is de meest voorkomende bacteriële seksueel overdraagbare aandoening (SOA), waaraan jaarlijks drie tot vier miljoen Amerikanen lijden. Hoewel de ziekte het vaakst voorkomt bij tieners en jonge volwassenen, kan iedereen het krijgen: de helft van alle seksueel actieve mensen tussen 18 en 30 jaar kan besmet zijn. Bijna 75% van alle nieuwe gevallen doet zich voor bij vrouwen onder de 25.

Symptomen

• Genitale aandoening: pijnlijk of branderig urineren; mogelijk roodheid en jeuk in en rond de plasbuis.

• Afscheiding uit de penis of vagina

• Pijnlijke zwelling van het scrotum; ontstoken, pijnlijke lymfeklieren in de liesstreek.

• Lage buikpijn.

• Bij aantasting van de ogen ontsteking van de binnenbekleding van de oogleden en het vlies dat het oogwit bedekt (conjunctivitis).

• Chlamydia-pneumonie: koorts, koude rillingen, kortademigheid, hoest.

• Bij pasgeborenen ademhalingsmoeilijkheden en een staccatohoest, wat duidt op een respiratoire chlamydia-infectie.

• Pittacose-pneumonie: hoge koorts (103°F tot 106°F).

Andere symptomen variëren van die van een lichte griep tot die van een ernstige longontsteking.

Opmerking: de meeste besmette vrouwen en 50% van de besmette mannen ervaren geen symptomen.

Oorzaken/Risicofactoren

• Chlamydial trachomatis-infecties kunnen worden overgedragen door vaginale of anale geslachtsgemeenschap en door oraal-genitaal contact.

• Infectie van de baarmoederhals bij zwangere vrouwen kan bij pasgeborenen oog- en luchtweginfecties veroorzaken.

• Aanraking van de ogen met besmette handen kan de infectie overbrengen op de ogen.

• Vrouwen met chlamydia hebben 3 tot 5 keer meer kans om besmet te raken met hiv als ze aan het virus worden blootgesteld.

• De aanwezigheid van de ene SOA is altijd een risicofactor voor een andere, waaronder HIV-infectie.

Wat als je niets doet?

Chlamydia moet onmiddellijk worden behandeld; anders kan het chronisch worden en leiden tot uitgebreide ontsteking en littekenvorming van de geslachtsorganen, zowel bij mannen als bij vrouwen. Bij vrouwen kunnen onbehandelde infecties leiden tot een bekkenontstekingsziekte (PID), die kan leiden tot buitenbaarmoederlijke zwangerschap en onvruchtbaarheid, zelfs bij vrouwen die nooit een klinische PID ontwikkelen.

Diagnose

• Er wordt een monster van urethrale of cervicale afscheiding genomen.

• Sporen van chlamydia-DNA kunnen met een nieuwe test in de urine worden opgespoord.

• Personen die risico lopen, met name seksueel actieve personen onder de 25 jaar, moeten elke zes tot twaalf maanden worden gescreend, ongeacht of er symptomen zijn of niet.

• Omdat infectie asymptomatisch kan zijn, moeten mensen met meerdere sekspartners jaarlijks worden getest, zelfs als zij zich goed voelen.

Opmerking: Wie chlamydia heeft, moet zijn of haar seksuele partners op de hoogte brengen, die dan ook behandeld kunnen worden.

Behandeling

Omdat er zelden symptomen optreden, is testen de enige manier om de diagnose met zekerheid te stellen. Het goede nieuws is dat chlamydia ook gemakkelijk op te sporen en te behandelen is. In tegenstelling tot herpes of AIDS (beide van virale oorsprong), kan chlamydia met antibiotica worden genezen.

Antibiotica, zoals azithromycine of doxycycline, zullen worden voorgeschreven en moeten voor de volledige duur worden ingenomen. Antibiotica zullen worden toegediend aan beide seksuele partners voor genitale chlamydia. Slechts één partner kan symptomen vertonen, maar beiden moeten worden behandeld.

Erythromycine is de voorkeursbehandeling voor zwangere vrouwen, zogende moeders, zuigelingen, kinderen en volwassenen die tetracycline niet kunnen verdragen.

Preventie

• Mijd intiem contact met besmette mensen totdat de infectie is genezen.

• Een monogame seksuele relatie met een niet-geïnfecteerde partner of volledige onthouding bieden bescherming tegen genitale infectie; gebruik anders condooms, andere barrièremethoden en zaaddodende middelen om het risico te verkleinen.

• Om psittacose te voorkomen, moet u ervoor zorgen dat alle geïmporteerde of exotische vogels gedurende 30 dagen in quarantaine zijn geplaatst en dat vogels van de papegaaienfamilie met de nodige antibiotica zijn behandeld voordat u ze koopt.

Notitie: orale anticonceptiemiddelen bieden geen bescherming tegen SOA’s en kunnen zelfs het risico op chlamydia verhogen.

Wanneer uw arts raadplegen

Maak een afspraak met een arts als u of uw partner verschijnselen van genitale chlamydia vertoont, als uw binnenste oogleden ontstoken raken of als u hoge koorts krijgt (meer dan 102 °F).

Robert Hurd, M.D., American Board of Internal Medicine en hoogleraar endocrinologie en ethiek van de gezondheidszorg, Xavier University, Cincinnati, OH. Review verzorgd door VeriMed Healthcare Network.