Ching Shih: The Former Prostitute Turned Ruthless Pirate Who Put Blackbeard To Shame

Ancient History | August 27, 2019

Portret van Ching Shih 1776 gravure van Blackbeard. Bron: (wikipedia.org)

Wanneer we aan piraten denken, denken we aan de productief criminele mannen, zowel fictief als in de echte wereld, die al eeuwenlang onze verbeelding hebben gevangen. Maar hoe zit het met de minder bekende vrouwelijke piraten, die misschien nog wel afschrikwekkender waren dan hun mannelijke tegenhangers? Deze dames waren verre van zwaardvechtende lievelingen, en misschien wel de meest angstaanjagende en opmerkelijke van hen allen is Ching Shih, de schrik van de Chinese zeeën.

Er is weinig bekend over Ching Shih’s vroege leven. In feite, Ching Shih is niet eens haar echte naam. Het betekent “De weduwe van Ching,” wat een naam was voor haar eerste man. Maar zelfs een naam die impliceert dat ze niets anders was dan het bezit van een man, heeft Ching Shih nooit tegengehouden.

Chinees Junkschip. Bron: (pinterest.com)

De jonge Ching Shih, van wie het gerucht ging dat ze een grote schoonheid was, werkte als prostituee in een drijvend bordeel in de 18e eeuw in Kanton, China. Over de omstandigheden van haar verloving met haar eerste echtgenoot, Zheng Yi, wordt gediscussieerd, maar het is zeker dat zij, met geweld of met toestemming, in 1801 op 16-jarige leeftijd de echtgenote werd van deze reeds machtige piratenkapitein. Ching Shih, altijd een slimme zakenvrouw, onderhandelde een deal in haar huwelijk: Zij zou gelijk zijn in alles wat van haar echtgenoot was, inclusief zijn “zakelijke transacties” (d.w.z. gestolen buit). Dit betekent dat zij 50% van alle opbrengsten, macht en besluitvorming kreeg. In een tijd waarin het niet vreemd was dat een jonge tiener een doorgewinterde bordeelbediende was, was dit op zijn zachtst gezegd nogal ongewoon.

Toen hun verbintenis tot stand kwam, bemande Zheng Yi wat bekend stond als “De Rode Vloot”, een armada van piratenschepen die onder een rode vlag voeren. Met de hulp van Ching Shih, verzamelde het paar een nog geduchtere coalitie van schepen met de Rode Vloot aan het hoofd. De kleinere schepen bestonden uit vloten die naar andere kleuren genoemd waren: Zwart, Wit, Blauw, Geel, en Groen. In totaal hadden zij 1.200 schepen en tussen de 50.000 en 70.000 bemanningsleden. Probeer je eens 1000 schepen voor te stellen. Zelfs onze moderne hersenen zijn daar niet toe in staat. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom de Zhangs zo goed als ongehinderd over de Chinese zeeën heersten.

In april 1804 deden de Zhengs een machtszet: Ze organiseerden een blokkade van de Portugese handelshaven in Macau. Portugal kwam onmiddellijk in actie om zich te verdedigen, maar werd gemakkelijk verslagen. Groot-Brittannië besloot, zoals gewoonlijk, zich ermee te bemoeien, maar zelfs deze grote politieke macht durfde niet met de piraten te spotten; in plaats daarvan boden zij geallieerde schepen in het gebied een doortocht onder escorte aan.

Maar toen sloeg de tragedie toe: Met slechts zes jaar huwelijk achter de rug, stierf Zheng Yi in Vietnam, midden in een orkaan. In plaats van haar status als weduwe te accepteren, verzamelde Ching Shih snel bondgenootschappen en troepen, waarmee ze haar macht en prestige verstevigde. Ze had een comfortabel leven kunnen leiden als weduwe, maar ze was niet van plan de macht op te geven die bij haar overleden man’s positie hoorde.

Voreerst zorgde ze ervoor dat ze de trouw kreeg van de machtigste man die er was: Chang Pao, haar overleden man’s tweede in bevel. Chang Pao had een enigszins gecompliceerde relatie met Zheng Yi: Hij was zijn geadopteerde zoon, maar ook zijn minnaar. Hij was ooit een ongeschoolde boerenjongen, gevangen genomen door de piratenvloot, die zich opwerkte in de gelederen, wat betekende dat hij vrij gemakkelijk te manipuleren was. Hij gaf gemakkelijk alle controle over aan Ching Shih en beloofde zijn trouw, evenals zijn slaapkamer. De rest van de mannen volgden al snel.

Zo ongekend als een vrouwelijke piratenkapitein in die tijd was, wat nog ongebruikelijker was, was de manier waarop Ching Shih haar “zaken” deed. Ze voerde een strikte gedragscode in voor haar vloot, met strenge straffen voor overtreders, wat resulteerde in een gehoorzame en goed geoliede bemanning, ondanks de enorme aantallen.

Portret van keizer Jiaqing (13 november 1760 – 2 september 1820). Bron: (pinterest.com)

Enkele van deze meer opmerkelijke regels waren:

• Een aanval die plaatsvindt, moet onder strikte orders van Ching Shih zijn. Gehoorzaam je niet? Nou, dan heb je je hoofd toch niet nodig?
• Als een bemanningslid minder strenge bevelen negeerde, had hij duidelijk zijn oren niet nodig, want hij kon blijkbaar toch niet horen. Bovendien zou hij, als zijn oren eenmaal weg waren, als voorbeeld worden gesteld, zodat de hele bemanning het kon zien. Als hij het weer verknalde, was het zijn hoofd.
• Het nemen van gevangenen is een onvermijdelijk onderdeel van het piratenleven, maar als die gevangenen vrouwen waren, was er een zeer bijzondere set regels die gevolgd moest worden. Als de vrouw niet “mooi” was, moest ze ongedeerd worden vrijgelaten. Als ze niet half zo slecht was, mocht haar ontvoerder haar als vrouw nemen, maar alleen als hij trouw was, voor haar zorgde en haar niet misbruikte. Vrijwillige seks met vrouwelijke gevangenen die niet werd goedgekeurd, resulteerde in de dood voor beide betrokken partijen. En verkrachting? Dat was een snelle onthoofding. Als een schip of stad de Rode Vloot “hulde” had gebracht en een piraat hield zich niet aan die afspraak door de “bondgenoot” te plunderen, te verkrachten of op andere wijze schade toe te brengen: onthoofding.

Door deze regels en vele andere, plus pure sluwheid, intelligentie en pure wilskracht, werd Ching Shih al snel zeer machtig. Ze trok zelfs met kleine bootjes door rivieren landinwaarts en veroverde vele dorpen op kleinere handelsroutes die haar belastingen moesten betalen of sterven.

Op den duur werd de keizer van China een beetje nerveus over de opkomst van Ching Shih’s heerschappij. Zij had in feite het grootste deel van zijn rijk onder haar duim, wat een behoorlijk slechte indruk is voor een keizer, dus stuurde hij een vloot schepen om de piratenkoningin uit te dagen – en faalde jammerlijk. Ching Shih versloeg niet alleen de armada van de keizer met gemak, ze slaagde er ook in meer dan 60 schepen en hun bemanning gevangen te nemen, en overtuigde de mannen om naar haar kant te komen door hen de keuze te geven tussen onderdanigheid of aan het dek genageld te worden. U kunt waarschijnlijk wel raden wat de meesten kozen.

Dit maakte de Keizer alleen maar woedender, dus riep hij de hulp in van Groot-Brittannië en Portugal, maar opnieuw versloeg Ching Shih met gemak de aanstormende troepen, en wist moeiteloos de aanvallen op haar levensonderhoud meer dan twee jaar af te slaan. Uiteindelijk gaf de keizer zijn nederlaag toe en bood Ching Shih een ongekende deal aan: amnestie als zij voor hem zou knielen en de Rode Vloot zou ontbinden. De piratenkoningin, altijd een onderhandelaar, accepteerde amnestie (en haar pensioen als vrije vrouw), maar ze stemde er alleen mee in voor de keizer te knielen als ze trouwde met haar rechterhand, Chang Pao.

Zo kreeg Ching Shih haar vrijheid met behoud van al haar rijkdom en met een echtgenoot. Ze stierf op de formidabele leeftijd van 69 na een rustige tweede carrière met een gokbedrijf. We zouden allemaal zo gelukkig moeten zijn.