Het woord cambion komt voor op een inscriptie uit het begin van de eerste eeuw na Christus in Gallië (Romeins Frankrijk). Taalkundige Benjamin W. Forston IV meent dat:
…cambion komt van de Keltische wortel -kamb ‘krom’, die ook verwijst naar heen en weer bewegen en uitwisseling. Het is uiteindelijk de bron voor het Engelse change via het laat-Latijnse cambiare, een ontlening aan het Keltisch.
William van Auvergne schreef in zijn 13e-eeuwse werk De Universo over “cambiones, from cambiti, that is ‘having been exchanged'” – de “zonen van incubi-demonen” die in de plaats zijn gekomen van menselijke baby’s. Deze zuigelingen jammeren voortdurend om melk en kunnen zelfs door vier zusters niet bevredigd worden. Richard Firth Green merkt op dat dit “de standaard scholastieke verklaring zou worden voor wisselaars gedurende de Middeleeuwen.”
De vroegst aangetoonde verschijning van het woord “cambion” in de betekenis van een nakomeling van twee demonen is in de 1818 French-Language Dictionnaire Infernal. De editie van 1825 van dat boek heeft de volgende vermelding:
CAMBION, — Enfants des Demons. Delancre en Bodin zijn van mening dat de demonen incubes kunnen verenigen met de demonen succubes, en dat het na hun handel kinderen zijn die men cambions noemt ….
Engelse vertaling:
CAMBION, — Kinderen van Demonen. Delancre en Bodin geloven dat incubus-demonen zich kunnen verenigen met succubus-demonen, en dat uit hun uitwisseling afzichtelijke kinderen geboren worden die cambions genoemd worden…..
In de Encyclopedia of Occultism and Parapsychology wordt van de cambion opnieuw gezegd dat het de directe nakomelingen zijn van de incubus en de succubus, zonder dat er een menselijke tussenkomst nodig is. Deze zelfde incarnatie behield de afwezigheid van adem of een polsslag tot de leeftijd van zeven jaar, maar zou ook ongelooflijk zwaar zijn geweest (zelfs te zwaar voor een paard om te dragen) en gehuild hebben bij aanraking.
Sinds tenminste de 19e eeuw heeft “cambion” een verdere definitie gekregen: het kind van een incubus of een succubus met een menselijke ouder. In 1874 werd in Victor Hugo’s Toilers of the Sea een cambion gedefinieerd als de zoon van een vrouw en de duivel. Het verscheen ook als een hybride van mens en demon in Dungeons and Dragon’s 1983 Monster Manual II.