In 1989 waren er 5.000 tanks van het Amerikaanse leger in Duitsland. In de daaropvolgende 25 jaar werden de Amerikaanse troepen in Europa geleidelijk aan teruggetrokken. In 2013 was de laatste Amerikaanse pantserbrigade in Duitsland gedeactiveerd, waardoor er nul tanks van het Amerikaanse leger in Europa overbleven. In 2014 annexeerde Rusland de Krim en begon een nieuwe versie van een oude rivaliteit. De Verenigde Staten reageerden met het European Deterrence Initiative, dat continu een gepantserde brigade van het Amerikaanse leger door Centraal- en Oost-Europa laat rouleren in het kader van Operation Atlantic Resolve. Tegelijkertijd reageerde de NAVO met de Enhanced Forward Presence gevechtsgroep rotaties in de Baltische staten en Polen.
Ondanks de voortdurende rotaties, heeft het Poolse ministerie van Defensie onlangs verzocht om een Amerikaanse pantserdivisie permanent te stationeren op Pools grondgebied. Dit controversiële verzoek heeft in defensiekringen tot hevige discussies geleid. Het commentaar van Michael Hunzeker en Alexander Lanoszka geeft de mening weer van diegenen die voor een uitgebreide Amerikaanse aanwezigheid in Polen zijn. Michael Kofman daarentegen waarschuwde tegen het Poolse verzoek en weerlegde Hunzeker en Lanoszka onlangs. Terwijl het debat zich toespitste op de kwestie van een basis in Polen, werd de optie van een basis in Duitsland niet besproken. Gebaseerd op gegronde zorgen over een grote Amerikaanse basis in Polen, zou een middenweg benadering van een gepantserde brigade in Duitsland de afschrikking tegen Rusland handhaven, de NAVO-interoperabiliteit verbeteren, en de gepantserde vloot van het leger meer paraat maken.
Een gepantserde divisie in Polen of een gepantserde brigade in Duitsland?
Er zijn verschillende geldige punten tegen het baseren in Polen, waaronder de behoefte aan NAVO-consensus, de voortdurende erosie van democratische waarden in Polen, en overwegingen met betrekking tot de evacuatie van niet-gevechtsvoerenden. In zijn artikel in Politico van juni besprak Lt. Gen. (ret.) Ben Hodges hoe deze basis zou kunnen worden geïnterpreteerd als een schending van de NATO-Russian Founding Act van 1997. Hodges benadrukte ook dat een multilaterale consensus binnen de NAVO vereist zou moeten zijn alvorens verder te gaan met de voorgestelde bilaterale regeling. Hoewel Secretaris-Generaal Jens Stoltenberg zich in alle talen heeft uitgelaten over de kwestie van de consensus, is de eenheid van inspanning binnen de NAVO van cruciaal belang in de confrontatie met een Rusland dat er actief naar streeft om gaten in het bondgenootschap uit te buiten. Het artikel Defense One van Michael Fitzsimmons belicht hoe de regerende Partij Recht en Rechtvaardigheid van Polen een onliberaal beleid heeft gevoerd dat heeft geleid tot de “erosie van de liberale democratie” in Polen. Een permanente Amerikaanse basis zou een signaal kunnen zijn van steun aan de aanzwellende nationalistische partijen in Europa die de interne verdeeldheid in de Europese Unie doen toenemen. Tenslotte moet rekening worden gehouden met de complicaties die gepaard gaan met het plaatsen van militaire gezinnen in de buurt van een potentiële conflictzone. Hoewel het niet waarschijnlijk is dat er een conflict uitbreekt, zou het Europese Commando duizenden gezinnen en burgers die geen strijder zijn, uit Polen moeten evacueren. Recente discussies over de mogelijke evacuatie van Amerikaanse militaire gezinnen in Zuid-Korea herinneren ons eraan dat de aanzienlijke troepen en tijd die nodig zijn om een dergelijke evacuatie te ondersteunen volledig moeten worden overwogen in de kosten-batenanalyse.
Hoewel het Poolse verzoek een Amerikaanse pantserdivisie specificeert, sluiten de huidige taakorganisatie van het leger en de rotatieverplichtingen in Oost-Europa, Koeweit en Korea de mogelijkheid uit om een pantserdivisie naar Europa te verplaatsen. Een gepantserde brigade zou de meest plausibele optie zijn die het ministerie van defensie zou kunnen overwegen. In het licht van deze geldige zorgen en beperkingen zou een permanent in Duitsland gestationeerde pantserbrigade moeten worden overwogen als een wenselijker handelwijze.
Er zijn al 35.000 Amerikanen permanent gestationeerd in Duitsland. Een extra brigade daar zou veel minder controversieel zijn. De reeds bestaande infrastructuur en landeisen zijn reeds aanwezig op Amerikaanse bases in Grafenwoehr en Baumholder. Een brigade in Duitsland zou de risico’s wegnemen die verbonden zijn aan de bouw van een Poolse basis binnen het bereik van Russische raketartillerie. Het zou ook weinig doen om een Russische tegenreactie uit te lokken of de Russische veiligheidsbeleving te veranderen. De locatie van de nieuwe brigade zou het Europese Commando operationele manoeuvreerruimte bieden om de NAVO-strijdkrachten te consolideren en in geval van oorlog extra Amerikaanse eenheden naar het inzetgebied te sturen. Zoals Kofman opmerkt, beperkt een blijvende aanwezigheid in Polen enigszins het vermogen van de NAVO om afschrikking door bestraffing uit te oefenen. Een brigade in Duitsland zou de Verenigde Staten nog steeds in staat stellen Moskou een “toenemende onmiddellijke afschrikking” te geven door troepen naar Oost-Europa te verplaatsen als de spanningen zouden escaleren. Deze permanente brigade zou ook geld besparen, de interoperabiliteit verbeteren, en de legerbrede paraatheid verbeteren.
Een efficiënte afschrikking
Zoals Kofman en Hodges benadrukken, vertegenwoordigen de huidige Atlantische Resolve rotaties een succesvolle “geloofwaardige afschrikkingsstrategie”. Ondanks het succes van de rotaties in het afschrikken van Russische agressie in de Baltische staten, zijn er inherente inefficiënties die kunnen worden opgelost met permanente bases. Het rapport van John Deni uit 2016 toonde aan dat een gepantserde brigade in Grafenwoehr, Duitsland, jaarlijks 135 miljoen dollar zou kunnen besparen in vergelijking met de lopende roulatiekosten. De terugkerende transportkosten van Atlantic Resolve zijn duizelingwekkend. Uit het rapport van Deni blijkt dat het ministerie van Defensie elke negen maanden 100 miljoen dollar uitgeeft om de uitrusting en het personeel van een pantserbrigade van de Verenigde Staten naar Europa en terug te vervoeren. Hoewel het Poolse aanbod 2 miljard dollar omvatte om te helpen bij de bouwkosten, beschikt het bestaande netwerk van Amerikaanse bases in Duitsland al over ultramoderne schietbanen, trainingsgebieden en faciliteiten die kunnen wedijveren met veel legerbases op het vasteland van de Verenigde Staten. De bouwkosten om Grafenwoehr uit te breiden zouden gering zijn in vergelijking met een gloednieuwe basis in Polen. De recente richtlijnen van president Donald Trump voor federale agentschappen om budgetten met 5 procent te verlagen, maakt deze kostenbesparingen belangrijker in een fiscaal beperkte omgeving.
Aanhangers van de roulerende aanpak benadrukken hoe deze uitzendingen mobiliteitsinfrastructuur oefenen die sinds de jaren tachtig niet meer is gebruikt. Ondanks dat voordeel heeft het langdurige transportproces een negatieve invloed op het onderhoud en de paraatheid van de roterende eenheid. In mijn vorige opdracht diende ik als commandant van een gemechaniseerde infanterie- en hoofdkwartiercompagnie in de 3e Pantserbrigade, 4e Infanteriedivisie tijdens de eerste Atlantische Resolve-rotatie. Mijn soldaten waren twee maanden bezig met het laden van materieel op spoorwegemplacementen, containeremplacementen en havens om in Europa te komen. Het gebrek aan preventief onderhoud aan voertuigen gedurende twee maanden resulteerde in talrijke defecten bij aankomst in Europa. Vergelijkbare problemen met tijdsbesteding en onderhoud deden zich voor bij de herplaatsing in de Verenigde Staten. In één jaar tijd verloren we vier maanden aan mobiliteitsoperaties die besteed hadden kunnen worden aan dodelijkheidstraining en onderhoud. Over de gehele, onder druk staande pantservloot van het Amerikaanse leger bezien, vertegenwoordigt dit een aanzienlijke hoeveelheid tijd die niet besteed is aan het verbeteren van de paraatheid. Af en toe oefenen met deze mobiliteitssystemen is noodzakelijk, maar dat om de negen maanden doen is verspilling. Hoewel voorstanders van rotaties beweren dat rotaties de paraatheid verbeteren, verzuimen ze rekening te houden met deze werkelijke verslechteringen van de paraatheid.
Afgezien van kostenbesparingen en verbeterde paraatheid, zou een in Duitsland gebaseerde brigade beter gepositioneerd zijn om rotaties in de Baltische staten en NAVO-trainingsoefeningen in heel Europa te ondersteunen. Deze gepantserde brigade zou snel de complexiteit van Europese mobiliteitsoperaties onder de knie krijgen en onschatbare contacten behouden met het uitgebreide transportnetwerk dat nodig is om gepantserde eenheden door Europa te verplaatsen. In plaats van inzet in het Midden-Oosten of rotaties naar Korea en Koeweit, zou een in Duitsland gestationeerde pantserbrigade NAVO-oefeningen houden en deelnemen aan de lopende Enhanced Forward Presence-rotaties. Deze NAVO-gevechtsgroepen zouden de afschrikking blijven bieden die bedoeld is om de inzet van een Russische inval in de Baltische staten te verhogen. De nieuwe brigade zou de lopende rotaties kunnen ondersteunen die worden ondersteund door de in Italië gestationeerde 173e Luchtlandingsbrigade of het in Duitsland gestationeerde 2e Cavalerieregiment. Dit zou het hoge operationele tempo van deze laatste twee Amerikaanse gevechtsbrigades in Europa verlagen. Als er extra troepen nodig zijn om een geloofwaardige afschrikking te signaleren, kunnen infanterie-eenheden deze onmiddellijke signalering verzorgen. Het in Fort Carson gestationeerde 2-12 Infanteriebataljon demonstreerde dit vorig jaar met zijn onaangekondigde noodinzet in Grafenwoehr.
Uitgebreide interoperabiliteit
Tijdens negen maanden in Europa met het 1e Bataljon, 66e Pantserregiment, reisde mijn compagnie meer dan 2700 mijl tussen Polen, Duitsland en Roemenië en nam deel aan verschillende NAVO-trainingsoefeningen. Tijdens de rotatie heeft ons bataljon technieken ontwikkeld om diverse interoperabiliteitsproblemen op te lossen, zoals incompatibele communicatietechnologieën, unieke logistieke vereisten, verschillende normen voor medische behandeling en taalbarrières. Deze complicaties zijn gegarandeerd wanneer men opereert binnen een bondgenootschap van 29 landen. Hoewel we wisten dat er interoperabiliteitsproblemen zouden zijn tijdens onze training in Fort Carson, waren we niet in staat om onze standaard operationele procedures volledig te verfijnen totdat we op de grond in Europa waren, werkend met de unieke mogelijkheden en beperkingen van onze partners.
Ik stelde onze interoperabiliteitsproblemen tegenover mijn collega’s in de in Italië gevestigde 173e Airborne Brigade of het in Duitsland gevestigde 2e Cavalerie Regiment die profiteerden van institutionele kennis die deze eenheden hadden opgebouwd door routinetraining met NAVO-partners. Terwijl individuele soldaten van deze eenheden teruggaan naar het vasteland van de Verenigde Staten, blijft de institutionele kennis van de eenheden bestaan. Wanneer een roterende brigade terugkeert naar de Verenigde Staten, gaat hun zwaarbevochten interoperabiliteitservaring van de voorgaande negen maanden met hen mee naar huis. De inkomende brigade komt in Europa relatief in het nadeel en moet hun interoperabiliteitstactieken, -technieken en -procedures gedurende hun rotatie verfijnen.
De consistentie van de relatie van een permanente brigade met NAVO-partners zou ook de toegang tot geallieerde opleidingsmiddelen en multinationale opleidingsoperaties verbeteren. Tijdens de Atlantic Resolve rotatie van ons bataljon waren we gemiddeld één tot twee maanden op elke locatie. Terwijl het land en de trainingsmiddelen voor grote NAVO-oefeningen gereserveerd waren, ondervonden we moeilijkheden om land en middelen te vinden voor trainingsdoelen op korte termijn (Bradley- en tankschutterij, oefeningen van pelotons en eskadrons om te vuren, enz.) In sommige gevallen waren de middelen van onze partners een kwartaal of een jaar op voorhand gereserveerd, waardoor reserveringen binnen ons venster van één tot twee maanden onmogelijk werden. Een in Duitsland gestationeerde brigade zou deze tekortkomingen kunnen verhelpen door meer toegang te krijgen tot geallieerde bijeenkomsten van trainingsmiddelen en landconferenties. Routinebewegingen van het bataljon zouden gebruikelijke betrekkingen met diverse NAVO-eenheden mogelijk maken. Voorts zou een permanente aanwezigheid ruimere mogelijkheden bieden voor kleinere, gepartnerde opleidingsevenementen (wapenwenningsoefeningen, vuren met teams/kwartetten, medische evacuatie en behandeling, enz. ) die zelden door planners worden opgenomen in grote NAVO-oefeningen. Door in Duitsland gevestigd te zijn, zouden brigade- en bataljonsplanners de trainingsdoelstellingen van hun eenheid direct kunnen coördineren met geallieerde strijdkrachten.
Betere Pantservlootgereedheid
Naast de hierboven geschetste regionale overwegingen, zou een permanente brigade de strategische flexibiliteit van het leger vergroten om met gepantserde strijdkrachten te reageren op wereldwijde crises. In de afgelopen vier jaar heeft de gepantserde gemeenschap van het Amerikaanse leger geworsteld om beslissende actievaardigheid te herwinnen en de paraatheid te behouden terwijl drie roterende verplichtingen in Korea, Koeweit en Oost-Europa werden ondersteund. Met negen actieve gepantserde brigades, drie bereiden zich voor op uitzending, drie zijn uitgezonden, en drie zijn bezig met een herplaatsing. Elke actieve gepantserde brigade is nodig om deze verplichtingen te ondersteunen met bijna geen flexibiliteit om gepantserde eenheden te herplaatsen ter ondersteuning van wereldwijde contingencies.
Als een gepantserde eenheid nodig was voor een contingency operatie, zouden de tweede en derde orde effecten aanzienlijk zijn. Lopende pantserbrigade rotaties zouden kunnen worden verlengd, vitaal onderhoud zou worden uitgesteld, en trainingsplannen zouden worden beknot, allemaal van invloed op de paraatheid. Het huidige onvermogen van het leger om een duurzame gepantserde aanwezigheid in te zetten in een regionale hotspot zonder dat dit gevolgen heeft voor andere roulatieverplichtingen, is zorgwekkend. Het is gemakkelijk verschillende scenario’s te bedenken waarin het leger snel gepantserde troepen zou moeten inzetten om escalerende spanningen met een nabije tegenstander af te wenden. Hoewel er vijf gepantserde brigades van de Nationale Garde zijn, duurt het maanden om deze eenheden te activeren, te certificeren en in te zetten, waardoor ze niet geschikt zijn voor noodinzetvereisten.
Om het leger beter in staat te stellen te reageren op wereldwijde crises, zou het permanent stationeren van een gepantserde brigade in Duitsland de “parate bank” van het leger verder versterken. De lopende conversie van de 2e Brigade, 3e Infanteriedivisie en de aanstaande conversie van de 1e Brigade, 1e Pantserdivisie zal het leger in de komende twee jaar voorzien van 11 gepantserde brigades in actieve dienst. Naast het verminderen van het hoge operationele tempo van de gepantserde gemeenschap, als een van deze brigades in Europa zou worden gestationeerd, zouden de resterende tien in de VS gebaseerde gepantserde eenheden slechts twee rotaties hoeven te ondersteunen. Met twee uitgezonden eenheden, twee die worden gehergroepeerd en twee die zich voorbereiden op uitzending, zou dit vier pantserbrigades vrijmaken van roulatieverplichtingen. Terwijl twee brigades zich zouden concentreren op training en onderhoud, zouden de andere twee een verhoogde paraatheidsstatus behouden, voorbereid om toekomstige contingentieoperaties te ondersteunen. De heer Kofman verklaarde dat de NAVO “op korte termijn op geloofwaardige wijze versterking moet kunnen bieden met strijdkrachten die niet bij voorbaat kunnen worden vernietigd”. Deze “parate brigades”, in combinatie met de recente uitbreiding van de voorraden van het leger in Europa, bieden het ministerie van Defensie een geloofwaardige versterkingscapaciteit.
Hoewel ik mij concentreerde op de voordelen van een pantserbrigade, sluit ik mij aan bij andere evaluaties die de noodzaak benadrukken van extra troepen in Europa als aanvulling op de huidige afschrikkingsinspanningen. Extra Europese helikoptereenheden zouden ook nuttig zijn. Maar net als bij het tekort aan gepantserde troepen, moeten er extra helikoptereenheden worden geactiveerd om dit te verwezenlijken. Een in Europa gevestigd divisiehoofdkwartier is eveneens nodig ter vervanging van het roterende Mission Command Element. Het nieuwe hoofdkwartier zou het commando en de controle over de zich uitbreidende operaties van het Amerikaanse leger in Europa verzorgen en de huidige druk verlichten op de hoofdkwartieren op divisieniveau, die momenteel om de 14 tot 16 maanden worden uitgezonden. Het leger kondigde vorige maand aan dat het een artilleriebrigadehoofdkwartier, twee meervoudig gelanceerde raketbataljons en een luchtverdedigingsbataljon in Duitsland zal stationeren. Deze maatregelen zijn stappen in de goede richting.
Conclusie
Tien jaar geleden konden weinig mensen voorzien dat Rusland Georgië en Oekraïne zou binnenvallen, de migrantencrisis zou bewapenen om de Europese Unie te destabiliseren, of zich zou mengen in Amerikaanse verkiezingen. Op basis van de routinematige agressie van Rusland in de afgelopen tien jaar, is het waarschijnlijk dat president Vladimir Poetin de Amerikaanse en NAVO-belangen in de komende jaren zal blijven uitdagen. Het is duidelijk dat de Verenigde Staten hun conventionele afschrikkingscapaciteit efficiënt moeten handhaven. In het licht van recente opmerkingen die Oost-Europese NAVO-leden ertoe hebben gebracht vraagtekens te plaatsen bij Amerika’s artikel 5-verbintenis, is het duidelijk waarom Polen aandringt op een permanente Amerikaanse basis. De keuze van Duitsland als thuisbasis voor een Amerikaanse pantserbrigade mag niet worden geïnterpreteerd als een aanvaarding van Polen en de Baltische staten als een operationele bufferzone met Rusland. De voortdurende “Enhanced Forward Presence”-rotaties en de permanente Amerikaanse antiraketbasis Aegis aan land in Redzikowo, Polen, tonen duidelijk de inzet van de NAVO en Amerika aan. Het Amerikaanse besluit om permanente gepantserde troepen terug te sturen naar Duitsland zal de rotatielast van Atlantic Resolve verlichten, de interoperabiliteit verbeteren en het vermogen van het Amerikaanse leger om geloofwaardig te reageren op toekomstige dreigingen vergroten. Ondanks het verleidelijke Poolse voorstel om te betalen voor “Fort Trump”, maakt een in Duitsland gevestigde gepantserde brigade gebruik van de bestaande infrastructuur van Duitsland, vermijdt het escalerende spanningen en pakt het tegelijkertijd de realiteit van aanhoudende spanningen met Rusland aan.
Ryan Van Wie studeerde in 2010 af aan West Point en werd aangesteld als Infanterie Officier. Hij diende als pelotonleider en uitvoerend officier in de 101e Airborne Divisie en als planningsofficier en compagniescommandant in de 4e Infanterie Divisie. Hij studeert momenteel af aan de Ford School of Public Policy van de Universiteit van Michigan.
De standpunten in dit artikel zijn die van de auteur en weerspiegelen niet het officiële beleid of standpunt van het Leger, het Ministerie van Defensie, of de Amerikaanse regering.
Afbeelding: Kevin S. Abel