Definitie van bioaccumulatie:
Bioaccumulatie is de geleidelijke ophoping van een bepaalde chemische stof in het levende weefsel van een organisme vanuit zijn omgeving. Deze accumulatie kan het gevolg zijn van directe absorptie uit het milieu of van de opname van voedseldeeltjes.
Dit is de gangbare definitie van bioaccumulatie, andere definities kunnen worden besproken in het artikel
Noten
De concentratie van bioaccumulatiestoffen neemt gewoonlijk toe naarmate een organisme ouder wordt.Bioaccumulatie is een van de factoren die worden gebruikt om het gevaar van een chemische stof voor het milieu te beoordelen. Chemische stoffen met een hogere neiging tot bioaccumulatie vormen een groter gevaar. Wanneer een stof in elke stap van de voedselketen bioaccumuleert, zal deze biomagnificeren
Net als de toxiciteit en persistentie is bioaccumulatie een belangrijk criterium om de milieueffecten van een stof te bepalen. Volgens de OSPAR-criteria vormt een stof een risico voor bioaccumulatie wanneer vissen door directe adsorptie (opname via hun kieuwen) meer dan 500 maal de concentratie van het omringende water accumuleren.
- Biologie van zeevogels. Schreiber, E.A. & Burger, J. (Eds). 2002. Boca Raton, Florida: CRC Press. 722 pp.
- Cut-Off Values for the Selection Criteria of the OSPAR Dynamic Selection and Prioritisation Mechanism for Hazardous Substances
Merk a.u.b. op dat anderen ook de inhoud van dit artikel kunnen hebben bewerkt.
- Voor andere artikelen van deze auteur zie Category:Articles by Daphnis De Pooter
- Voor een overzicht van bijdragen van deze auteur zie Special:Contributions/Daphnisd