- Beth Shemesh is een stad 12 mijl ten westen van Jeruzalem in het huidigehedendaags Israël
- Een tempel net buiten de nederzetting werd blootgelegd met een grote platte steen in het midden
- Archaeologen denken dat dit de ‘grote steen’ zou kunnen zijn die in de bijbel wordt genoemd en die de Ark ondersteunde
- Tempel zou door Filistijnen zijn verwoest en ontheiligd en veranderd in een dierenhok
Religieuze archeologen in Israël beweren dat zij de steen hebben ontdekt waarop eens de Ark van het Verbond stond.
De bijbelse claim werd gemaakt door onderzoekers van de Tel Aviv Universiteit die een 3.100 jaar oude tempel vonden in de buurt van de hedendaagse stad Beit Shemesh.
Religieuze leringen beweren dat de Ark de Tien Geboden bevatte die Mozes op de berg Sinaï ontving.
Zij prediken ook dat de Ark op een vierkante tafel rustte en deze laatste vondst wordt bejubeld als het samenvoegen van bijbelse leringen met archeologisch bewijs.
Archeologen zeggen dat het opvallend veel lijkt op de mythische ‘grote steen’ die wordt beschreven in het Eerste Boek van Samuel.
Het werd gebruikt om de Ark overeind te houden nadat deze bij Beth Shemesh was aangekomen toen deze in Israëlische handen was teruggekeerd van de Filistijnen.
Opgravingen van de tempel uit de 12e eeuw v. Chr. onthullen dat deze vervolgens werd geplunderd en ‘opzettelijk ontheiligd’ door de nabijgelegen Filistijnen die er een dierenhok van maakten.
De Ark van het Verbond wordt al eeuwenlang gezocht door archeologen, een zoektocht die beroemd werd door de fictieve Steven Spielberg film Raiders of the Lost Ark uit 1981.
Scroll down for video
De wetenschappers die de ontdekking van de “grote steen” onderzoeken, zijn van mening dat de 1100 jaar tussen het bestaan ervan en de tijd van Mozes het bewijs vormt van een bijbelse geschiedenis die verder teruggaat dan de meeste deskundigen tot nu toe dachten.
Men gelooft dat het gebouw uit de 12e eeuw v. Chr. een tempel is, omdat het gescheiden was van de meeste gebouwen, stevigere muren had en gericht was op de opkomende zon.
De speculaties gaan verder en stellen dat twee grote ronde holle stenen met gebeeldhouwde goten gebruikt kunnen zijn voor het plengofferen van wijn of voor het maken van heilige wijn uit olijven.
Fragmenten van dierlijk bot, aardewerk en bekers wijzen erop dat er rituelen werden uitgevoerd op de plaats.
‘Er is veel bewijs dat dit inderdaad een tempel was,’ vertelde professor Shlomo Bunimovitz, de archeoloog die de opgraving leidde, aan Haaretz.
De relikwie was 28 voet (8,5 meter) lang aan elke kant en perfect vierkant.
‘Als je naar de structuur en de inhoud kijkt, is het heel duidelijk dat dit geen standaard huiselijke ruimte is, maar iets speciaals,’ voegde professor Bunimovitz eraan toe.
De heilige plaats van aanbidding werd geplunderd en verwoest in het midden van de 12e eeuw v.Chr. en bedekt met dierenmest.
‘Zeer kort nadat het was verwoest, werd de hele plaats veranderd in een dierenhok,’ vertelt Dr Zvi Lederman, een archeoloog van de Universiteit van Tel Aviv die het project leidde, aan Haaretz.
‘Voor mij is dit een daad van vijandigheid, een opzettelijke ontheiliging van een heilige plaats.’
Er is geen bewijs dat de Filistijnen in de buurt – wier nederzetting Tel Batash op slechts zeven km afstand lag – als de schuldigen van de vernietiging in verband brengt, maar de onderzoekers geloven dat zij de voornaamste kandidaten zijn, volgens hun interview met Haartz.
Beth Shemesh was een grensstad in het premonarchische Israël, ingeklemd tussen de Israëlieten en de Filistijnen.
Het was vaak een brandhaard voor conflicten en tussen de strijdende religieuze facties.
De reden voor zulke vijandelijkheden zou de vermeende tafel kunnen zijn die diep in de tempel werd gevonden.
De vierkante plaat werd vorige zomer voor het eerst gevonden, zes jaar nadat de opgravingen op de site waren begonnen, liggend op twee kleinere rotsen.
‘In het begin dachten we dat het een massebah was die was omgevallen,’ zegt Lederman.
Massebah waren staande stenen die in de Levant werden gebruikt als onderdeel van cultusrituelen.
‘Maar al snel realiseerden we ons dat het bedoeld was als tafel.’
Volgens het eerste boek van Samuel gluurden de inboorlingen van Beth Shemesh toen in de Ark en werden zij als straf door God met blikseminslag neergeslagen.
Dit verhaal uit het Oude Testament wordt opnieuw verteld en op filmische wijze gedramatiseerd via de Indiana Jones-film Raiders of the Lost Ark, waarin de gezichten van de arme zielen die in de Ark gluurden, smelten.
Na zijn verblijf in Beth Shemesh ging de Ark, na een omweg van 20 jaar via Kiriath Yearim, naar Koning David in Jeruzalem.
Het concept dat deze vondst inderdaad deel uitmaakt van het Ark des Verbonds verhaal is bezaaid met problemen.
Ten eerste stelt de bijbel dat de tafel in een veld stond en niet in een tempel.
Tweede, het verhaal werd pas in de 7e eeuw v. Chr. in de Schrift geschreven, eeuwen later.
Tel Aviv University archeoloog Israel Finkelstein heeft andere opgravingen geleid ook op zoek naar de Ark.
Hij plaatst vraagtekens bij de laatste vondst en het feit dat er 400 jaar voorbij zijn gegaan zonder dat er iets is geschreven.
Hij zei tegen Haartz: “Het Arkverhaal geeft de werkelijkheid weer uit de 8e eeuw v. Chr. Het is moeilijk aan te nemen dat een herinnering uit de 12e eeuw v. Chr. bewaard is gebleven tot de 8e eeuw zonder een doorlopende schrijftraditie.
Maar Avraham Faust, een professor in de archeologie aan de Bar-Ilan Universiteit, waarschuwt dat de waarde van de vondst misschien niet ligt in het letterlijke bestaan ervan, maar in wat het betekent voor tradities.
‘Het is duidelijk dat het verhaal veel later is geschreven, maar deze vondst zou de theorie kunnen ondersteunen dat er enkele zeer vroege tradities zijn die hun weg hebben gevonden naar de Bijbel.’
Hij voegt eraan toe: ‘Dit is een opvallende steen, geplaatst op een opvallende plaats binnen wat lijkt op een tempel, op zo’n beetje het juiste moment, dus er zijn veel puntjes die deze vondst kunnen verbinden met een oude traditie die zijn weg gevonden kan hebben in het bijbelse verhaal.
‘Ik weet niet of ze gelijk hebben of niet, maar ik denk dat het goed onderzocht moet worden.’
WAT IS DE ARK VAN HET VERBOND?
Wat is de Ark des Verbonds?
De Hebreeuwse bijbel stelt dat de Ark door de Israëlieten in de Sinaïwoestijn werd gebouwd nadat zij uit Egypte waren gevlucht, en dat het doel ervan was de tafelen te bevatten waarop de Tien Geboden waren gegraveerd.
Wanneer dit zou zijn gebeurd staat ter discussie, maar elk spoor van de Ark is verdwenen na de Babylonische verovering van Jeruzalem in 587 v. Chr.
Er zijn tegenstrijdige opvattingen over hoe de Ark was gemaakt en eruit zag, waarbij het Boek Exodus een overvloedige kist beschrijft, gemaakt van goud en andere kostbare materialen.
‘Laat hen een ark maken van acaciahout – twee en een halve el lang, anderhalve el breed, en anderhalve el hoog. Bedek hem van binnen en van buiten met zuiver goud en maak er een gouden lijst omheen. Exodus 25:10-11.
Het werd verondersteld gebouwd te zijn om geplaatst te worden binnen een verplaatsbaar heiligdom bekend als de tabernakel.
Een gordijn voorkwam dat mensen de Ark van het Verbond konden zien en een altaar en wierookbranders werden voor het gordijn geplaatst.
De wierook werd gemaakt van gomhars, onycham, galbanum en wierook en moest worden gebrand door Aäron, de broer van Mozes, en zijn zonen bij zonsopgang en zonsondergang.
Exodus vermeldt ook meer details over het vermeende uiterlijk ervan en spreekt over Bezaleël, die door God was uitgekozen om de Ark te bouwen.
‘Ik heb hem vervuld met de Geest van God, met wijsheid, met inzicht, met kennis en met allerlei vaardigheden – om artistieke ontwerpen te maken voor werk in goud, zilver en brons, om stenen te snijden en te zetten, om hout te bewerken, en om allerlei ambachten te verrichten.’ Exodus 31:3-5.
De tweede beschrijving van de Ark is veel minder versierd en beschrijft haar als zijnde alleen van hout gemaakt, volgens het Boek Deuteronomium.
Dit contrasterende verhaal vertelt over een verhaal waarin de Israëli’s hun geloof in God verloren en op een gegeven moment in plaats daarvan een gouden kalf vereerden.
Moses werd hierdoor zo verontwaardigd en boos dat hij de bestaande stenen tafelen met de Tien Geboden erin gegraveerd, kapot sloeg.
God beval Mozes prompt om nieuwe tafelen te maken, ook gegraveerd met de Geboden, en een houten kist te bouwen om ze in te doen.
‘Beitel twee stenen tafelen uit zoals de eerste en kom naar mij toe op de berg. Maak ook een houten ark. Ik zal op de tafelen de woorden schrijven die op de eerste tafelen stonden, die gij hebt gebroken. Dan moet u ze in de ark leggen. Deuteronomium 10:1-2.
‘Ik maakte dus de ark van acaciahout en beitelde er twee stenen tafelen uit, zoals de eerste, en ik ging de berg op met de twee tafelen in mijn handen. De Here schreef op deze tafelen wat Hij tevoren geschreven had, de Tien Geboden die Hij u op de berg had verkondigd….’ Deuteronomium 10:3-4. Mozes legde de tafelen vervolgens in de houten ark.
Magische krachten en vervloekingen van de Ark
In de religieuze geschriften werd beweerd dat de Ark ook magische krachten bezat.
In één verhaal hield de Jordaan op met stromen en bleef stilstaan terwijl een groep priesters met de ark de rivier overstak.
Andere verhalen beschrijven hoe de Israëlieten de ark meenamen in de strijd, waar de krachten van de ark de Israëlieten hielpen hun vijanden te verslaan.
De ark werd eens buitgemaakt door de Filistijnen en veroorzaakte uitbraken van tumoren en ziekten onder de bevolking.
Zo erg was de pest dat de Filistijnen hem teruggaven aan hun vijand, de Israëlieten.
Na zijn terugkeer werd hij neergelaten op zijn ‘grote stenen’ voetstuk dat zijn massa ondersteunde, maar enkele met ontzag vervulde inwoners van de stad Beth Shemesh maakten de vergissing naar binnen te gluren, met als gevolg dat ze door God met bliksem werden neergeslagen.
Deze scène wordt nagespeeld in de Harrison Ford-film uit 1981, Indiana Jones: Raiders of the Lost Ark, waarin de gezichten van de mensen die naar binnen keken, smolten.
Verschillende verslagen over de Ark hebben sommige geleerden tot de conclusie gebracht dat er misschien meer dan één gemaakt is.
Wat is de ‘grote steen’?
De mythische ‘grote steen’ die in het Eerste Boek van Samuël wordt beschreven, werd gebruikt om de Ark – een grote kist met de Tien Geboden – overeind te houden nadat deze bij Beth Shemesh was aangekomen.
De terugkeer naar Beth Shemesh is gedocumenteerd in het eerste boek van Samuel.
Er staat:
Er staat: “De mensen van Beth Shemesh nu waren in het dal hun tarweoogst aan het oogsten; en zij hieven hun ogen op en zagen de ark, en zij verheugden zich bij het zien daarvan.
‘Toen kwam de wagen in het veld van Jozua van Beth Shemesh, en bleef daar staan; een grote steen stond daar.
‘Toen splijtten zij het hout van de kar en offerden de koeien als een brandoffer aan de Here.
‘De Levieten namen de ark des Heren en de kist, die daarbij was, waarin de voorwerpen van goud waren, en legden die op de grote steen.’
Verhalen over de ark zijn bezaaid door het Heilige Boek, met vele zinspelingen op haar mysterieuze verdwijning en onbekende verblijfplaats.
Waar de Ark des Verbonds is – gangbare theorieën
Volgens het Boek der Makkabeeën werd de ark door de profeet Jeremia verborgen in een grot op de berg Nebo.
‘ plaats zal onbekend blijven totdat God zijn volk weer bijeenbrengt en zijn barmhartigheid betoont.’ 2 Makkabeeën 2:7
De ‘Verhandeling van de vaten’ zegt dat de ark ‘niet zal worden geopenbaard tot op de dag van de komst van de Messias zoon van David….’
Het Boek Openbaring beweert dat de ark pas in de eindtijd weer zal worden gezien.
In Openbaring 11:19 staat: Toen werd Gods tempel in de hemel geopend, en in zijn tempel werd de ark van zijn verbond gezien. En er kwamen bliksemflitsen, gerommel, donderslagen, een aardbeving en een hevige hagelbui.’
Ongaand onderzoek heeft getracht de mysterieuze Ark op te graven en heeft gekeken naar verschillende locaties rond Jeruzalem.
