Beste psychologievragen aller tijden

Natalie Frank, doctor in de klinische psychologie, is gespecialiseerd in kinderpsychologie en gedragsgezondheid.

Zoals de grap luidt: “Stel een psycholoog een vraag en je krijgt er altijd een vraag voor terug.”

“Waarom hebben we emoties?”

“Waarom wil je dat weten?”

“Waarom moet ik daar antwoord op geven?”

“Is er een reden waarom je dat niet wilt?”

“Waarom beantwoord je de vraag niet gewoon?”

“Maakt het je boos?”

“Waarom beantwoord je al mijn vragen met andere vragen?”

“Denk je dat je de redenen voor alles moet weten om je veilig te voelen?”

Zoals je je kunt voorstellen, zal de cliënt op dit punt in een therapiesessie waarschijnlijk beginnen te schreeuwen en misschien zelfs de kamer uitscheuren, ver weg rennen, om nooit meer terug te keren. Maar in werkelijkheid stellen en beantwoorden psychologen belangrijke vragen over tal van onderwerpen, zoals gedrag, de werking van de geest, persoonlijkheid, de oorzaken van vooroordelen, psychologische reacties op terrorisme, hoe een kind te leren omgaan met verlies en alles daartussenin. Na het doorzoeken van zowel populaire als wetenschappelijke bronnen op het internet heb ik een lijst samengesteld van vragen die het meest gesteld lijken te worden door gewone mensen.

Hoewel er veel onderzoek is gedaan naar het mechanisme van dromen en de relatie met de REM slaap, is de vraag waarom we dromen nog steeds niet beantwoord. Sommige onderzoekers geloven dat dromen geëvolueerd kan zijn om fysiologische redenen. Deze mensen suggereren dat dromen misschien gewoon een zinloos neveneffect zijn van de activiteit die plaatsvindt in de neuronen tijdens de REM slaap.

Anderen theoretiseren dat dromen een belangrijke functie hebben en in feite heeft onderzoek aangetoond dat REM slaap en dromen belangrijke gezondheidsfuncties kunnen hebben. In verschillende studies werd aangetoond dat wanneer mensen werden gewekt tijdens de REM-slaap en niet mochten dromen, ze een aantal negatieve lichamelijke en psychologische effecten hadden, waaronder een neiging om psychotisch te worden.

Er zijn veel theorieën over waarom we dromen. Freud geloofde dat dromen een manier waren om uit te gaan van driften en verlangens die door de maatschappij als onaanvaardbaar werden beschouwd. Meer recente theoretici zeggen dat dromen een primair middel zijn om herinneringen in de hersenen vast te leggen, problemen op te lossen en sterke emoties te verwerken. Het gebrek aan bewust toezicht tijdens het dromen, waardoor bizarre en oncontroleerbare beelden en scènes in onze dromen kunnen voorkomen, wordt gezien als de reden waarom we nieuwe oplossingen kunnen bedenken die we niet bedacht hadden toen we wakker waren. Anderen geloven dat dromen een cathartische functie hebben, waardoor we emoties kunnen uiten op een veilige manier die resulteert in de verlichting van leed veroorzaakt door emotionele conflicten in ons leven.

Enkele van de andere theorieën over dromen hebben betrekking op herinneringen en informatieverwerking. Bijvoorbeeld, onderzoekers geloven dat dromen dienen als een middel om te sorteren door alle herinneringen die we hebben gemaakt gedurende de dag en scheiden de belangrijke te worden bewaard van de onbelangrijke die niet worden opgeslagen. Ook kunnen dromen ons in staat stellen informatie uit het verleden en heden te consolideren om ons voor te bereiden op de toekomst. Op deze manier kunnen dromen ons in staat stellen ons van tevoren voor te bereiden op verschillende uitdagingen die we het hoofd moeten bieden.

Sommige van de meest recente onderzoeken hebben aangetoond dat dromen in verband wordt gebracht met de verwerking van recente herinneringen door de hersenen. Dit is een eerste stap naar het bepalen dan de theoretische welke functies dromen dienen. Ook hoopt men dat deze informatie kan helpen bij het ontwikkelen van een soort passieve therapie om geheugenvorming en emotionele verwerking te stimuleren.

Wat intelligentie is, is een van de grote vragen van de psychologie. Intelligentie wordt al generaties lang bestudeerd en de meningen over de definitie van intelligentie zijn in de loop van deze tijd veranderd en vermenigvuldigd. Het is duidelijk dat de definitie van het construct grotendeels zal bepalen hoe of zelfs of het kan worden gemeten.

De meest algemene definitie van intelligentie luidt waarschijnlijk dat het het vermogen is om kennis en vaardigheden te verwerven en te gebruiken. In de loop der jaren hebben verschillende mensen gesuggereerd dat intelligentie factoren omvat als het vermogen om te redeneren, logisch te denken, zich aan te passen, te leren, te plannen en problemen op te lossen, en sommigen hebben empathie en begrip, zelfbewustzijn, emotionele kennis en creativiteit opgenomen als onderdelen van intelligentie.

De huidige trend in het definiëren van intelligentie bekijkt het als een reeks vaardigheden of als omvattende meervoudige intelligenties. Deze theorieën houden rekening met aspecten van begaafdheid waar mensen uitzonderlijk goed in kunnen zijn, maar die niet zijn opgenomen in de meer traditionele definities van het concept, die de neiging hadden alleen taal- en wiskundige begaafdheden in aanmerking te nemen.

Een van de eersten die een theorie van meervoudige intelligenties voorstelde was Robert Sternberg. Hij stelde dat intelligentie uit drie factoren bestond: analytische intelligentie, creatieve intelligentie en praktische intelligentie.

Later creëerde Howard Gardner een theorie van meervoudige intelligenties die in de afgelopen jaren alom gerespecteerd werd. Hij stelde dat er negen verschillende soorten intelligentie bestaan die ons in staat stellen te leren over onszelf en hoe we in de wereld kunnen functioneren. Hoewel we allemaal elk van deze soorten intelligenties bezitten, verschilt ieder mens in het patroon van welke het sterkst zijn. De soorten intelligentie zijn:

  • Visueel Ruimtelijk
  • Lichamelijk-Kinesthetisch
  • Muzikaal
  • Interpersoonlijk
  • Intrapersoonlijk
  • Linguïstisch
  • Logisch-Mathematisch
  • Naturalistisch
  • Existentieel

In de toekomst, is het waarschijnlijk dat nieuwe soorten intelligentie zullen worden voorgesteld en aanvaard als deel van wat ons het vermogen geeft om te leren en om wat we leren toe te passen op de manier waarop we functioneren op de verschillende gebieden in ons leven. Er is al veel belangstelling voor emotionele intelligentie en anderen hebben voorgesteld dat er een spirituele intelligentie, seksuele intelligentie en digitale intelligentie zou kunnen zijn.

Eén ding is duidelijk met betrekking tot de manier waarop intelligentie wordt gedefinieerd: het is een oordeel op basis van de meningen van de meest gerespecteerde theoretici op dit gebied en niet op basis van een algoritme. De meeste deskundigen die naar een meer universele definitie van intelligentie streven, stellen dat deze ten minste drie hoofdcomponenten moet omvatten: Een soort praktische intelligentie (street smarts), intelligentie die te maken heeft met zelfbewustzijn en zelfbegrip (emotionele intelligentie), en een intelligentie die te maken heeft met begrip voor anderen (wijsheid, empathie). Wat de andere aspecten van intelligentie betreft, kan worden volstaan met eerst het doel van intelligentie te definiëren en vervolgens te bepalen welke praktische functies en vermogens nodig zijn om dit doel te bereiken.

Extrazintuiglijke waarneming of ESP is een omstreden onderwerp in de psychologie. In essentie wordt ESP gedefinieerd als een bewustzijn van de wereld dat wordt verkregen door een ander middel dan de zintuigen. Hoewel veel wetenschappers het bestaan van ESP verwerpen, bestaat er tot verbazing van veel academici een verzameling wetenschappelijke bewijzen die erop kunnen wijzen dat ESP echt bestaat, hoewel velen hebben verklaard dat de methodologie die werd gebruikt om deze gegevens te verzamelen, gebrekkig was. De critici stellen dat gevallen van gerapporteerde ESP eerder het resultaat zijn van een uitzonderlijk goed ontwikkeld vermogen om andere mensen en signalen van toekomstige gebeurtenissen te lezen.

Veel mensen geloven in ESP en een groot aantal van deze personen gelooft dat zij daadwerkelijk een of andere vorm van dit of een ander soort paranormaal verschijnsel hebben ervaren. Er zijn duizenden verslagen van gevallen van ESP die door sociale wetenschappers zijn verzameld. Sommige van de topwetenschappers in de psychologie en andere gebieden geloofden in paranormale ervaringen, waaronder William James, Carl Jung en Nobelprijswinnaar fysioloog Charles Richet.

Dergelijk anekdotisch bewijs wordt nog steeds geleverd ondanks de sceptici in de wetenschappelijke gemeenschap die het bestaan van dit soort paranormale ervaringen bespotten. Critici van anekdotisch bewijs, schrijven de rapporten toe aan een laag IQ en goedgelovigheid van de kant van degenen die beweren deze gaven te hebben. Toch hebben studies aangetoond dat er geen verband bestaat tussen het geloof in het bestaan van paranormale gaven en een laag IQ of een slecht redeneervermogen. In feite is aangetoond dat opleiding en IQ positief geassocieerd zijn met ESP.

Hoewel de aard van ESP het moeilijk maakt om het wetenschappelijk te bestuderen, rapporteerde Daryl Bem bewijs voor ESP uit een onderzoek dat hij had uitgevoerd (Bem, 2011). In dit artikel leverden de resultaten ondersteuning voor twee soorten ESP, die de auteur precognition (bewust cognitief bewustzijn) en premonition (affectief voorgevoel) noemde van toekomstige gebeurtenissen die op geen enkele andere manier konden worden voorspeld. Hij verzamelde en codeerde de gegevens vóór het tijdstip waarop de voorspelde gebeurtenis zich zou voordoen. Het artikel rapporteerde de resultaten van negen verschillende experimenten met meer dan 1000 deelnemers.

Helaas konden deze bevindingen niet worden gerepliceerd door andere onderzoekers of zelfs door Bem zelf. In een reeks van zeven studies vonden Galak en collega’s, (2012), geen significante effecten die Bem’s oorspronkelijke studie ondersteunden. Bovendien voerden zij een meta-analyse uit van alle replicatiepogingen die waren ondernomen en stelden vast dat de effectgroottes in wezen nul waren. Terzelfder tijd merken deze auteurs op dat hun replicatiepoging op drie verschillende manieren verschilde van Bem’s methodologie, wat hun vermogen om verschillen te vinden kan hebben aangetast. Zij sloten ook de mogelijkheid niet uit dat ESP en andere paranormale gaven bestaan. Zij verklaarden dat zij geloofden dat er geen reeks voorwaarden was geschapen die het mogelijk maakte deze vermogens op betrouwbare wijze te meten.

Er is een vraag of de strenge eisen voor psychologisch onderzoek een grens kunnen stellen aan wat kan worden vastgesteld met betrekking tot ESP en paranormale verschijnselen. Hoewel deze methodologie momenteel wordt aanvaard als de best mogelijke criteria voor onderzoek, maakt zij de ontdekking en vaststelling van nieuwe psychische verschijnselen die niet stevig zijn verankerd in eerder onderzoek, vrijwel onmogelijk. Andere onderzoekers kijken naar andere disciplines om manieren te bedenken om mogelijke paranormale verschijnselen te meten, waaronder de kwantummechanica. Er worden potentiële methodologieën voorgesteld die het bewijs van ESP mogelijk kunnen maken op manieren die aanvaardbaar zouden zijn voor de reguliere wetenschap (bijv. Klein & Cochran, 2017).

We weten dat bij het veranderen of motiveren van gedrag we beter reageren op de wortel dan op de stok. Beloningen gebruiken om ons te helpen bij de dingen die we moeten doen, maar misschien niet willen doen, is een effectieve manier om onszelf op het rechte pad te houden. De eerste stap is om te bepalen wat je belonend genoeg vindt om je te helpen veranderen. Maak een lijst van vier of vijf beloningen waarvan je weet dat je ervoor zult werken om ze te krijgen.

Als je merkt dat de beloningen niet zo motiverend zijn als je nodig hebt, of dat je er nog steeds niet in slaagt om de doelen te bereiken die je voor jezelf hebt gesteld, kun je activiteiten gebruiken die je leuk vindt en die een natuurlijk onderdeel van je dag zijn. Met name sociale interacties kunnen een heel nuttige motivator zijn. Als je klaar bent met een taak, laat je dan een vriend of familielid bellen met wie je graag 15 minuten praat. Als je de kamer opruimt die je hebt vermeden, laat jezelf dan iemand ontmoeten voor het avondeten.

Hou je van lezen, joggen of t.v. kijken? Gebruik die activiteiten om uw succesvolle verwezenlijking van een doel te versterken. De sleutel is om jezelf niet toe te staan deze regelmatig geplande activiteiten te doen tenzij je het doel dat je hebt gesteld vervult, zodat ze geen middel tot uitstel kunnen worden en voor jou als beloning kunnen dienen. Als je nog steeds niet succesvol bent of je overweldigd voelt, breek taken dan in kleinere segmenten en geef jezelf een kleine beloning voor het bereiken van elke stap.

Om deze methode succesvol te laten zijn, moet je heel concreet zijn in je doelen en het gedrag dat je wilt veranderen. “Wees socialer,” is geen meetbare activiteit en dus zul je niet precies weten wanneer je jezelf een beloning moet geven. “Bel vandaag twee vrienden”, “Stel vijf mogelijke sociale evenementen vast om deze week bij te wonen”, “Woon twee van de vastgestelde evenementen bij”, zijn conceptuele doelen waarvan het succes gemakkelijk kan worden vastgesteld. Begin met makkelijke taken waarvan je weet dat je er weinig moeite mee zult hebben om ze te volbrengen en ga dan verder met moeilijkere taken om jezelf wat succeservaringen te geven voordat je de moeilijke dingen aanpakt.

Hoewel positieve bekrachtiging, onszelf iets geven dat we willen voor het bereiken van een doel, het meest lonend is, kan negatieve bekrachtiging ook worden gebruikt als extra motivatie nodig is. Er is vaak enige verwarring over negatieve bekrachtiging omdat veel mensen bekrachtiging zien als altijd aangenaam en negatieve bekrachtiging zien als straf. Eigenlijk zijn straf en negatieve bekrachtiging twee verschillende dingen. Straf is het toevoegen van iets aversiefs om gedrag te verminderen. Versterking aan de andere kant, verhoogt altijd gedrag. De term negatief verwijst naar het verwijderen van iets onaangenaams om gedrag te verhogen.

Dus, als je een cv moet opsturen voor een sollicitatie en je het hebt vermeden, laat een vriend je dan om de paar uur bellen of sms’en om te vragen of je het hebt gedaan en je er streng aan herinneren dat je dat moet doen. Dit zal waarschijnlijk dienen om u te motiveren om het cv in te sturen, zodat ze stoppen met bellen en u eraan herinneren. Het verwijderen van de vervelende telefoontjes versterkt u op een negatieve manier voor het voltooien van de taak. Deze twee soorten bekrachtiging samen kunnen u effectief motiveren om een aantal verschillende soorten gedrag te veranderen.

Deze vraag wordt al tientallen jaren gesteld, hoewel op dit moment algemeen wordt aangenomen dat de een niet belangrijker is dan de ander, maar dat ze allebei samen werken en elkaar beïnvloeden. De vragen die op dit punt natuur en opvoeding betreffen, zijn hoe elk van beide belangrijk is in wat wij ervaren en tot uitdrukking brengen en hoe zij samenwerken. Zo wordt bijvoorbeeld aangenomen dat intelligentie een genetische component heeft. Een kind wordt dus geboren met een bepaalde genetische aanleg om een bepaald intelligentieniveau te hebben. Maar dat is niet het einde van het verhaal.

Veel deskundigen stellen dat er neuroplasticiteit in de hersenen is, minimaal bij jonge kinderen, zo niet bij iedereen gedurende het hele leven. Dit betekent dat onze hersenen nieuwe verbindingen kunnen vormen om letsel en ziekte te compenseren en om te reageren op veranderingen in de omgeving. Er wordt gezegd dat intelligentie tot op zekere hoogte kan worden veranderd als functie van neuroplasticiteit. Dus de omgeving waarin het kind opgroeit en alles waarmee het in contact komt, zal van invloed zijn op zijn fysiologische aanleg.

De genetische component van intelligentie betekent dat een of beide ouders waarschijnlijk ook intelligent zijn. Dit vergroot de kans dat zij hun kind een stimulerende en verrijkende omgeving bieden, wat de aanleg van hun kind verder zal versterken. Maar het is ook aangetoond dat kinderen actief op zoek gaan naar situaties die hun aanleg ondersteunen. Dus intelligente kinderen zullen situaties opzoeken die hen in staat stellen hun intelligentie te gebruiken en te versterken en zij zullen andere intelligente kinderen opzoeken om mee om te gaan. Al deze dingen beïnvloeden de intelligentie van het kind direct en door de manier waarop ze met elkaar omgaan.

© 2018 Natalie Frank

seifu jado op 05 december 2018:

wat is ESP Real?

Natalie Frank (auteur) uit Chicago, IL op 12 september 2018:

We hebben allemaal een pauze nodig van wat we doen, ongeacht wat het is en we luisteren allemaal naar anderen problemen op een of andere manier in ons leven. Ja, vaak heb ik zin om te zeggen: “Weet je wat? Hier heb je 100 dollar, als je eens een tijdje naar mijn problemen luistert.” Ik denk dat degenen die dit beroep uitoefenen hun eigen therapeuten nodig hebben, zowel om met beide benen op de grond te blijven staan op grond van de individuele problemen die zij hebben, zoals wij allemaal hebben, als om te decompresseren en de energie kwijt te raken die zij hebben opgebouwd doordat zij de hele tijd bezig moeten zijn anderen te helpen. Ik denk dat we allemaal een therapeut toegewezen zouden moeten krijgen bij de geboorte, waar we altijd terecht kunnen als we willen praten 🙂 Bedankt voor het langskomen Ana Maria en voor het nemen van de tijd om te reageren.

Ana Maria Orantes uit Miami Florida op 11 september 2018:

Word je ooit moe van de problemen van mensen. Mijn vriendin Dr nice vertelde me dat ze soms zin heeft om naar een psycholoog te gaan, maar ze gaat niet omdat ze zich schaamde om naar een andere psycholoog te gaan voor haar eigen problemen. Ik denk. Het is goed om naar een andere psycholoog te gaan. In sommige instellingen hebben ze een groepsgesprek om de lading die mensen achterlaten te realesteren.

Natalie Frank (auteur) uit Chicago, IL op 10 september 2018:

Dank je, Ana. Ik ben blij dat je van het artikel hebt genoten. Je hebt gelijk – hoewel er overeenkomsten kunnen zijn als het erop aankomt, heeft iedereen een unieke persoonlijkheid. Ik denk dat dit een deel is van wat mensen zo fascinerend maakt.

Ana Maria Orantes uit Miami Florida op 09 september 2018:

Goedemorgen miss Natalie Frank. Ik hou van uw artikel. Gefeliciteerd voor uw prestaties in phychology kwesties. Je hebt gelijk over veel dingen. Elke persoon heeft een unieke persoonlijkheid. Sommige problemen zijn voor altijd individueel.

Natalie Frank (auteur) uit Chicago, IL op 13 augustus 2018:

Waarom denk je dat je ze niet zo zou hebben behandeld, Peggy? (: Er zijn een heleboel onderwerpen waarvan veel mensen niet zouden denken dat de psychologie zich daarin richt, die best interessant zijn. Ik heb een paar berichten gehad met het verzoek om nog een artikel te schrijven met andere vragen, wat ik binnenkort hoop te doen. Als er andere vragen zijn waarin je geïnteresseerd bent, laat ze dan achter in de commentaren en ik zal ze toevoegen aan het nieuwe artikel. Bedankt!

Peggy Woods uit Houston, Texas op 12 augustus 2018:

Dromen, ESP, nurture versus nature, en andere onderwerpen die je in dit bericht hebt behandeld, zijn erg interessant. Ik moest lachen om de vragen die worden beantwoord met een andere vraag bovenaan uw post. We hebben een goede vriendin die psychologe is. Ik betwijfel ten zeerste of zij haar patiënten op een dergelijke manier heeft behandeld toen zij haar praktijk had. Ze zou hier waarschijnlijk ook om glimlachen.

Natalie Frank (auteur) uit Chicago, IL op 12 augustus 2018:

Je bent welkom, Dora. Er zijn veel interessante vragen in de psychologie. Ik ben blij dat je van de presentatie hebt genoten. Bedankt voor het langskomen.

Dora Weithers from The Caribbean on August 12, 2018:

Je gaf interessante informatie over alle vragen, maar die over dromen, motivatie en nature versus nurture interesseren me altijd. Bedankt voor deze presentatie. Ik heb er van geleerd.

Natalie Frank (auteur) uit Chicago, IL op 11 augustus 2018:

Ik ben blij dat je het artikel leuk vond Liz, en vond het tot nadenken stemmend. Bedankt voor het langskomen.

Natalie Frank (auteur) from Chicago, IL on August 11, 2018:

Wat een geweldige opmerking! Bedankt voor het langskomen.

Natalie Frank (auteur) from Chicago, IL on August 11, 2018:

We zijn allemaal voorbeelden van nature en nurture, Bill. Precies hoeveel van elk echter is een vraag die nooit zal kunnen worden beantwoord omdat er zoveel achter de schermen gebeurt. Bedankt voor je commentaar.

Liz Westwood uit het Verenigd Koninkrijk op 10 augustus 2018:

Dit is een fascinerend artikel en geeft veel stof tot nadenken.

Lauren Flauding uit Sahuarita, AZ op 10 augustus 2018:

Hm… leuk buffet om over na te denken…

Bill Holland uit Olympia, WA op 10 augustus 2018:

Ik ben een klassiek voorbeeld van nature vs nurture. Ik weet alleen niet zeker wat het antwoord op de vraag is. lol

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.