Audiologie

AustraliëEdit

In Australië moeten audiologen in het bezit zijn van een Master of Audiology, Master of Clinical Audiology, Master of Audiology Studies of als alternatief een door de VETASSESS gecertificeerd bachelordiploma van overzee. Hoewel audiologen in Australië niet verplicht zijn om lid te zijn van een beroepsorganisatie, kunnen afgestudeerden in de audiologie een klinisch opleidingsprogramma of een stage volgen die leidt tot accreditatie bij Audiology Australia (AudA) of het Australian College of Audiology (ACAud), die gesuperviseerde praktijk en professionele ontwikkeling inhoudt, en meestal een jaar duurt.

Om revalidatiediensten te verlenen aan in aanmerking komende gepensioneerden, oorlogsveteranen, en kinderen en jonge volwassenen onder de 26 jaar als onderdeel van het Hearing Services Program, moet een audioloog in het bezit zijn van een qualified practitioner (QP) nummer, dat kan worden aangevraagd door eerst accreditatie te verkrijgen.

BraziliëEdit

In Brazilië maakt de opleiding audiologie deel uit van de vierjarige bacheloropleidingen voor spraakpathologie en audiologie. De Universiteit van São Paulo was de eerste universiteit die een bacheloropleiding aanbood, en is in 1977 van start gegaan. Op federaal niveau vond de erkenning van de opleidingen en het beroep van spraakpatholoog en audioloog plaats op 9 december 1981, ondertekend door president João Figueiredo (wet nr. 6965). De termen audiologie en audioloog kunnen worden getraceerd in Braziliaanse publicaties sinds 1946. Het werk van audiologen in Brazilië werd beschreven in 2007.

CanadaEdit

In Canada is een masters of science (M.Sc.) de minimale vereiste om audiologie in het land uit te oefenen. Het beroep is gereglementeerd in New Brunswick, Quebec, Ontario, Manitoba, Saskatchewan, Alberta, en British Columbia, waar het illegaal is om te oefenen zonder te zijn geregistreerd als een volwaardig lid in de juiste provinciale regelgevende instantie.

BangladeshEdit

Een BSc (Hons) in audiologie en spraak-taalpathologie is vereist.

IndiaEdit

Om audiologie te beoefenen, moeten professionals ofwel een bachelor- of een masterdiploma in audiologie hebben en geregistreerd zijn bij de Rehabilitation Council of India (RCI).

MaleisiëEdit

Drie Maleisische onderwijsinstellingen bieden diploma’s in audiologie aan.

Verenigd KoninkrijkEdit

Er zijn momenteel vijf routes om een geregistreerde audioloog te worden:

  • FdSc in hearing aid audiology
  • BSc in audiology
  • MSc in audiology
  • Fast-track conversion Diploma for those with a BSc in another relevant science subject, available at Southampton, Manchester, UCL, London, en Edinburgh
  • BSc(Hons) in klinische fysiologie (audiologie) beschikbaar aan de Glasgow Caledonian University (alle aanvragers moeten werknemers van de NHS zijn)

Verenigde StatenEdit

In de Verenigde Staten worden audiologen gereguleerd door staatsvergunningen of registratie in alle 50 staten en het District of Columbia. Vanaf 2007, werd de doctor in de audiologie (Au.D.) de ingangsdiploma voor klinische praktijk voor sommige staten, met de meeste staten naar verwachting deze eis zeer binnenkort te volgen, omdat er niet langer professionele programma’s in de audiologie die de master’s degree aan te bieden. De minimumeisen voor de graad van Au.D. omvatten een minimum van 75 semesteruren post-baccalaureaat studie, het voldoen aan voorgeschreven competenties, het slagen voor een nationaal examen dat wordt aangeboden door Praxis Series of the Educational Testing Service, en praktijkervaring die gelijkwaardig is aan een minimum van 12 maanden voltijdse ervaring onder toezicht. De meeste staten hebben vereisten voor permanente educatie waaraan moet worden voldaan om een licentie te behouden. Audiologen kunnen ook een certificaat behalen bij de American Speech-Language-Hearing Association of zich laten certificeren door de American Board of Audiology (ABA). Momenteel zijn er meer dan 70 Au.D. programma’s in de Verenigde Staten.

In het verleden hebben audiologen meestal een master’s degree en de juiste gezondheidszorg licentie. Echter, in de jaren 1990 begon het beroep over te stappen op een doctoraal niveau als een minimum vereiste. In de Verenigde Staten moeten audiologen vanaf 2007 een doctoraatsdiploma (Au.D. of Ph.D.) in audiologie behalen aan een geaccrediteerde universiteit of een professioneel programma alvorens hun beroep te mogen uitoefenen. Alle staten vereisen een vergunning, en audiologen kunnen ook een nationale bestuurscertificering van de American Board of Audiology of een certificaat van klinische bekwaamheid in audiologie (CCC-A) van de American Speech-Language-Hearing Association dragen.

PakistanEdit

In Pakistan is een master- of doctorstitel in audiologie vereist om dit beroep uit te oefenen. Deze medische graad moet afkomstig zijn van een erkende instelling, waarvan de meeste van de overheid zijn, anders krijgt de persoon geen vergunning om het beroep van audioloog uit te oefenen. De Pakistan Medical and Dental Council (PMDC) geeft de praktijkvergunning af aan alle studenten geneeskunde. Daarnaast moet de persoon die de medische instrumenten levert aan deze artsen ook het certificaat van accreditatie hebben, afgegeven door de Pakistan National Accreditation Council (PNAC).

PortugalEdit

De uitoefening van het beroep van audioloog in Portugal impliceert noodzakelijkerwijs de kwalificaties graad in audiologie of wettelijk gelijkwaardig zoals gedefinieerd in Decreet-wet 320/99 van 11 augustus artikel 4.

Zuid-AfrikaEdit

In Zuid-Afrika zijn er momenteel vijf instellingen die opleidingen in de audiologie aanbieden. De instellingen bieden verschillende kwalificaties aan die iemand in aanmerking doen komen voor het beoefenen van de audiologie in Zuid-Afrika. De kwalificaties zijn als volgt, I) B. Audiologie, II) BSc. Audiologie, III) B. Communicatie Pathologie (Audiologie), en IV) B. Spraak-taal Pathologie en Audiologie (BSLP&A). Alle praktiserende audiologen moeten geregistreerd zijn bij de Health Professional Council of South Africa (HPCSA).

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.