In onze praktijk gebruiken we plaatselijke verdoving, die al lang veilig en effectief is. Dit verdovingsmiddel kan worden toegediend in de vorm van een blok, waarbij het hele gebied wordt verdoofd en zowel de tong en lip als de tand worden verdoofd, of met een plaatselijke infiltratie, waarbij alleen het gebied rond de tand waaraan moet worden gewerkt wordt verdoofd. Hieronder vindt u beschrijvingen van de soorten anesthesie die worden gebruikt, samen met een evaluatie van de risico’s.
Geen verdoving
Dit is een zekere mogelijkheid voor ondiep tandbederf en beschadiging door schuren van de tandenborstel, aangezien ons air abrasion systeem voor het prepareren van caviteiten veel zachter is dan een traditionele boor. Zonder verdoving is er geen probleem met nawerkingen, maar incidenteel ongemak tijdens de procedure kan optreden.
Lokaal verdovingsmiddel – Lidocaïne met Epinefrine
Dit is een veel gebruikt tandheelkundig verdovingsmiddel. Het is krachtig en houdt lang aan (2 tot 4 uur na toediening), maar kan niet worden gebruikt bij sommige patiënten die aandoeningen hebben die het gebruik van epinefrine niet toestaan, zoals hoge bloeddruk.
Lokaal verdovingsmiddel – Articaine met Epinefrine
Dit is een nieuwer tandheelkundig verdovingsmiddel. Het is krachtig en houdt lang aan (2 tot 4 uur na toediening), maar kan niet worden gebruikt bij sommige patiënten die aandoeningen hebben die het gebruik van epinefrine niet toestaan. Het snelle begin en de werkzaamheid zijn een reden dat dit verdovingsmiddel het meest gebruikte tandheelkundige verdovingsmiddel in onze praktijk is geworden.
Lokaal verdovingsmiddel – Mepivicaine zonder epinefrine
Dit wordt gebruikt voor patiënten met hoge bloeddruk of glaucoom, zwangere vrouwen, patiënten die geneesmiddelen gebruiken die een wisselwerking met epinefrine hebben, en patiënten van wie bekend is dat ze gevoelig zijn voor epinefrine. Dit verdovingsmiddel is niet zo langwerkend als dat met epinefrine, maar verhoogt de bloeddruk niet en veroorzaakt geen bijwerkingen van epinefrine.
Lokaal verdovingsmiddel – Marcaine
Dit is een zeer lang werkend lokaal verdovingsmiddel, dat vooral wordt gebruikt om de pijn na extracties of operaties langdurig te verlichten. Het kan ongeveer twaalf uur na toediening blijven zitten.
Mogelijke complicaties van anesthesie
Complicaties van lokale anesthesie zijn zeer zeldzaam, en hebben meestal slechts een licht effect. Hieronder staan enkele mogelijke problemen, samen met de statistische kans dat ze zich voordoen.
Een pijnlijk gevoel op de injectieplaats
Dit is over het algemeen niet ernstig, hoewel het een paar dagen ongemakkelijk kan zijn. Statistisch gezien is de kans groter dat dit gebeurt bij een intraligmentale injectie dan bij een blokinjectie. Dit komt ongeveer een op de driehonderd injecties voor.
Reactie op epinefrine
Het gaat om duizeligheid, een nerveus gevoel, een gevoel van kou, of een verhoogde bloeddruk. De reactie kan variëren van licht tot ernstig. De reactie is over het algemeen niet ernstig en gaat weg nadat de verandering van epinefrine is verdwenen, maar kan medische hulp vereisen als de bloeddruk verhoogd is. Deze reactie kan waarschijnlijker zijn bij een persoon die paniekaanvallen heeft. Deze reactie komt ongeveer één keer op de duizend injecties voor. Iedereen die al eerder reacties heeft gehad (of dit vermoedt), moet dit aan ons melden, en alle epinefrine-reacties die in de praktijk optreden, moeten worden gemeld als onderdeel van een toekomstige anamnese.
Zwellingen
Wanneer een injectie wordt gegeven, zijn er talrijke bundels bloedvaten die onzichtbaar kriskras door het gebied lopen. Soms wordt een bloedvat geraakt en kan er een blauwe plek ontstaan. Dit kan een zwelling in het gezicht veroorzaken, die verdwijnt naarmate het letsel geneest, meestal na ongeveer een week. Dit kan ongeveer één keer op zesduizend injecties voorkomen.
Stimulatie van zenuwen
Tijdens een injectie wordt af en toe een zenuw geraakt. Dit kan resulteren in een tijdelijke schok of het gevoel van een elektrische schok. Dit gebeurt ongeveer één op de vijfhonderd injecties.
Anxiolyticum
Soms worden voorafgaand aan een afspraak medicijnen voorgeschreven om de patiënt te helpen ontspannen. Valium is een voorbeeld van een anxiolytisch medicijn. Het grootste nadeel is dat de patiënt zich na inname van deze medicatie door iemand naar de afspraak moet laten rijden.
Anxiolytica kunnen ook onvoorspelbaar zijn in hun effectiviteit, vooral bij kinderen. Hoewel de meeste patiënten licht ontspannen reageren, kan iemand af en toe zeer sterk reageren en te vermoeid zijn om aan de tandheelkundige ingreep mee te werken. Daar staat tegenover dat een enkele patiënt geen enkel effect van het medicijn ondervindt.
Lachgas
Wij bieden lachgas of nitroxide aan als een kalmeringsmiddel voor onze patiënten. Lachgas is een kleurloos, niet-ontvlambaar gas dat wordt gemengd met zuurstof en wordt toegediend via een masker over de neus. Er zijn weinig bijwerkingen of contra-indicaties voor het gebruik ervan, waardoor het een nuttig hulpmiddel is in de tandheelkunde om patiënten te helpen ontspannen tijdens een procedure. Bij inhalatie van een mengsel van lachgas en zuurstof worden patiënten minder angstig en kunnen zij zich licht in het hoofd voelen of tintelingen of een zwaar gevoel in armen en benen krijgen. Patiënten blijven wakker en zijn in staat om te reageren op gesprekken met de tandarts terwijl ze dit anxiolyticum krijgen toegediend. Patiënten hebben nog steeds plaatselijke verdoving nodig als die normaal gesproken voor de procedure wordt toegediend. Niet iedereen reageert hetzelfde op lachgas, maar over het algemeen hebben we gemerkt dat het de meeste patiënten (zowel volwassenen als kinderen) voldoende helpt om de procedure met succes en gelukkig door te komen. Zodra het lachgas is uitgeschakeld, ademt de patiënt een paar minuten zuurstof in en kan hij daarna zijn normale activiteiten hervatten