Queensland Health Richtlijnen voor Volksgezondheidseenheden
Revisiegeschiedenis
| Version | Date | Cchanges |
|---|---|---|
| 1.0 | juni 2011 | Volledige herziening van richtlijn |
| 2.0 | juli 2014 | Volledige herziening van richtlijn |
Te lezen in samenhang met de richtlijnen voor poliomyelitis, enterovirus 71 en botulisme.
- Infectieuze agens
- Meldingscriteria
- Meldingsprocedure
- Melding bij NOCS
- Doelstellingen van toezicht
- Belang voor de volksgezondheid en voorkomen
- Klinische kenmerken
- Beheer
Infectieuze verwekker
Aute slappe verlamming (AFP) is een klinisch syndroom dat vele infectueuze en niet-infectueuze oorzaken heeft.infectieuze oorzaken heeft. Oorzaken van AFP worden in tabel 1 opgesomd.
Meldingscriteria
Klinisch bewijs
Een persoon van elke leeftijd met acute slappe verlamming
De WHO definieert het AFP-syndroom als “gekenmerkt door een snel begin van zwakte van de ledematen van een persoon, vaak met inbegrip van zwakte van de spieren van de ademhaling en het slikken, dat binnen 1-10 dagen tot maximale ernst evolueert. De term “slap” duidt op de afwezigheid van spasticiteit of andere tekenen van ontregelde motoriek in het centrale zenuwstelsel (CZS), zoals hyperflexie, clonus of extensor plantaire reacties” (Wereldgezondheidsorganisatie 1993 WHO/MNH/EPI/93.3. Genève)
APSU definieert AFP als “het acute begin van slappe verlamming in een of meer ledematen of het acute begin van bulbaire verlamming”.
bovenkant van de pagina
Procedure voor kennisgeving
Aanwezige artsen/artsen-superintendenten (of afgevaardigden).
Verplicht onmiddellijke kennisgeving van klinische diagnose per telefoon of fax aan de lokale eenheid voor volksgezondheid
De eenheid voor volksgezondheid dient de eenheid voor overdraagbare ziekten (CDU) onmiddellijk in kennis te stellen van een klinische diagnose van AFP per telefoon met follow-up e-mail aan Senior Director CDU. Als telefonisch contact niet mogelijk is, moet de Senior Director CDU per e-mail op de hoogte worden gebracht, waarbij in de onderwerpregel duidelijk moet worden vermeld dat de e-mail om dringende aandacht vraagt. Voor verdenking van poliomyelitis of EV71 zie de betreffende richtlijnen.
Melding aan NOCS
Meld alle gevallen die aan de klinische criteria voldoen onverwijld. Wacht niet met het vaststellen van de oorzaak.
Doelstellingen van surveillance
- Om gevallen van AFP als gevolg van poliomyelitis, EV71 en botulisme te identificeren en te volgen, zodat tijdig passende volksgezondheidsmaatregelen kunnen worden genomen om te voldoen aan de door de WHO vastgestelde prestatie-indicator voor de surveillance van AFP in poliovrije landen.
Belang voor de volksgezondheid en voorkomen
In het verleden was poliomyelitis de meest voorkomende oorzaak van AFP in Australië. Nu polio in Australië is uitgebannen, zijn de twee belangrijkste oorzaken van AFP het Guillain-Barre-syndroom en transverse myelitis.
Surveillance van AFP is belangrijk om het behoud van de poliovrije status van Australië te documenteren en om geïmporteerde gevallen op te sporen. Melding en reactie van de volksgezondheid van AFP in alle leeftijden is vereist.
Het Australische Nationale Poliovirus Referentielaboratorium (NPRL), in samenwerking met de Australian Paediatric Surveillance Unit (APSU), coördineert de surveillance voor gevallen van AFP bij kinderen in Australië.
Specimens worden doorverwezen van alle AFP-gevallen, zowel volwassenen als kinderen, ongeacht de leeftijd. Alle gevallen worden beoordeeld door het National Polio Expert Committee, een subcommissie van het Communicable Diseases Network Australia (CDNA). Gevallen worden geclassificeerd als bevestigde poliomyelitis, polio-compatibel, non-polio AFP, of non-AFP.
WHO indicatoren voor surveillance prestaties omvatten een streefcijfer van >1/100 000 kinderen onder de 15 jaar op jaarbasis voor non-polio AFP.
De meeste gevallen die aan de APSU worden gemeld, worden niet afzonderlijk gemeld aan Queensland Health en worden daarom niet in de NOCS-gegevens opgenomen.
Klinische kenmerken
Tabel 1. Oorzaken van AFP
|
Perifere neuropathie
Anterieure hoorncelziekte
Spieraandoeningen
Systeemziekte
|
Acute Myelopathie Cord compression
Demyeliniserende aandoeningen
Ischade aan het ruggenmerg
Stoornissen van neuromusculaire transmissie
|
bovenkant van de pagina
Behandeling
1) Gevallen
Onderzoek
Vraag naar de reisgeschiedenis van de patiënt en het bezoek aan school, kinderopvang of een andere instelling.
In alle gevallen van AFP bij kinderen jonger dan 15 jaar moet de eerste vragenlijst van de Australian Paediatric Surveillance Unit (APSU) in overleg met de arts worden ingevuld en naar het nationale polio-referentielaboratorium van het Victorian Infectious Diseases Reference Laboratory (VIDRL) worden gezonden met een kopie naar de Communicable Diseases Branch. De APSU-initiële
vragenlijst kan online worden ingevuld op: https://my.fuzee.com/apsu-vidrl/afpquestionnaire.html of als PDF-formulier beschikbaar op: http://www.apsu.org.au/assets/current-studies/AFP-Initial-Case-Report-Form-May-2020.pdf. De APSU-vragenlijst probeert de poliomyelitisvaccinatiestatus, klinische details, uitgevoerde onderzoeken en de voorlopige diagnose te achterhalen.
Het is belangrijk dat fecesmonsters voor een viruskweek worden verzameld van alle kinderen jonger dan 15 jaar, zelfs wanneer een andere diagnose dan poliomyelitis is bevestigd. Twee fecesmonsters moeten zo snel mogelijk na het begin van de ziekte worden verzameld, met een tussenpoos van 24 uur en binnen twee weken na het begin van de verlamming.
De patiënt moet op het aanvraagformulier worden geïdentificeerd als iemand met AFP en het verzamellaboratorium moet worden meegedeeld dat de monsters naar het nationale referentielaboratorium voor polio in VIDRL Melbourne moeten worden gezonden. De monsters moeten binnen 72 uur na verzameling in het VIDRL zijn.
Detaille instructies voor het doorverwijzen, labelen en verzenden van ontlastingmonsters, evenals contractdetails, zijn hier te vinden.
Als poliomyelitis wordt vermoed, moeten andere geschikte monsters worden verzameld (zie richtlijn poliomyelitis). Als er een epidemiologisch verband is met een bevestigd geval van EV71, of een hoge klinische verdenking dat het om een neurologische ziekte van EV71 zou kunnen gaan, moeten zo snel mogelijk na het begin van de ziekte geschikte specimens voor EV71-isolatie worden verzameld (zie de EV71-richtlijn). Voor vermoedelijke gevallen van botulisme moeten geschikte monsters worden verzameld. Probeer bij vermoedelijke en bevestigde gevallen de bron van het toxine/blootstelling te achterhalen en identificeer anderen die er mogelijk aan blootgesteld zijn (zie de richtlijn over botulisme)
Restrictie
Als de patiënt in het ziekenhuis is opgenomen, isoleer dan met voorzorgsmaatregelen voor contact totdat een overdraagbare oorzaak is uitgesloten. Als polio wordt vermoed, mogen niet-immune gezondheidswerkers de patiënt niet verzorgen.
Vervolg de behandeling volgens de relevante richtlijn voor het vermoede of bevestigde oorzakelijke agens. Zie Poliomyelitis, EV71 of botulisme.
2) Contacten
Behandel volgens de juiste richtlijn voor het relevante vermoedelijke of bevestigde oorzakelijke agens.
Australian Department of Health and Ageing, 2013. Jaarverslag van het Australische nationale poliovirusreferentielaboratorium, 2012. Communicable Diseases Intelligence 2013;37(2). http://www.health.gov.au/internet/main/publishing.nsf/Content/cdi3702-pdf-cnt.htm/$FILE/cdi3702a.pdf Accessed 14/03/2014
Australian Department of Health and Ageing, 2013. De meldingsplichtige ziektestatus van Australië, 2011: Jaarverslag van het National Notifiable Diseases Surveillance System. https://www.health.gov.au/internet/main/publishing.nsf/Content/cda-surveil-nndss-2011-annual-report.htm Accessed 14/03/2014
Australian Department of Health and Ageing, 2008. An Acute Flaccid Paralysis and Poliomyelitis Response Plan for Australia.http://www.health.gov.au/internet/main/publishing.nsf/Content/polio-plan.htm Accessed 14/03/2014.
Australian Paediatric Surveillance Unit, 2008. Acute slappe verlamming onderzoeksprotocol. http://www.apsu.org.au/assets/current-studies/AFP-Study-Protocol-APSU-Final-110810.pdf Accessed 14/03/2014
Heymann D (Ed), 2008. Control of Communicable Diseases Manual, 19e editie. American Public Health Association: Washington.
top of page