Als je denkt aan verslavende middelen, zullen de meeste mensen illegale drugs, alcohol en sigaretten bovenaan de lijst zetten, zonder ook maar even stil te staan bij het voedsel dat ze dagelijks consumeren. Dat is logisch, aangezien “voedselverslaving” momenteel niet is opgenomen in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM), de standaardclassificatie die in de Verenigde Staten door deskundigen in de geestelijke gezondheidszorg wordt gebruikt om verslavingen te diagnosticeren. Maar misschien zou het dat wel moeten zijn, aangezien er in de VS meer dan 100 miljoen volwassenen als zwaarlijvig worden beschouwd, vergeleken met de 17,6 miljoen alcoholisten en een miljoen chronische heroïnegebruikers in het land. Is het “gebruiken” van voedsel Amerika’s drug bij uitstek?
De “jury” is er nog niet uit, om zo te zeggen, als het gaat om het classificeren van voedsel als een verslaving. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat bepaalde smakelijke voedingsmiddelen een reactie kunnen veroorzaken die vergelijkbaar is met het effect dat drugs op onze hersenen hebben. Wanneer iemand bijvoorbeeld herhaaldelijk suiker eet, die verborgen zit in veel voedsel dat we consumeren, zorgt dit ervoor dat dopamine vrijkomt in beloningsgerelateerde gebieden van de hersenen. Deze zelfde delen van de hersenen worden geactiveerd als je alcohol drinkt of sigaretten rookt. De beloning van het eten van suiker kan leiden tot verder eten, waardoor het uiteindelijk moeilijk wordt om de inname te verminderen.
Aan de andere kant zullen critici aanvoeren dat, omdat er geen duidelijke tekenen van intoxicatie of ontwenning zijn, geen duidelijke verstoring van het normale dagelijkse functioneren, en geen duidelijk risico op overdosering, voedsel niet als een verslavende stof moet worden beschouwd. Mensen beweren ook dat je niet verslaafd kunt zijn aan iets dat je nodig hebt om te overleven. Maar hebben we echt de toegevoegde suikers en bewerkte voedingsmiddelen nodig die onze voedselkeuzes doordringen? Hebben sigaretten duidelijke tekenen van bedwelming, overdosis of belemmeringen voor het normale dagelijkse functioneren veroorzaakt? Toch weten we hoe schadelijk sigaretten zijn.
Of je nu gelooft of niet dat voedsel een feitelijke verslaving is die in de DSM zou moeten worden opgenomen, er is geen twijfel dat er een probleem is. We kunnen niet verbergen dat er een groeiende epidemie over de hele wereld is met 2,1 miljard mensen die als zwaarlijvig of overgewicht worden beschouwd. In de Verenigde Staten wordt volgens de CDC 69% van de volwassenen van 20 jaar en ouder en 18,4% van de adolescenten van 12 tot 19 jaar als zwaarlijvig of overgewicht beschouwd. We moeten begrijpen dat obesitas een veel complexer probleem is dan te veel eten of niet naar de sportschool gaan. Wanneer iemand worstelt met een drugs- of alcoholverslaving, zeggen we niet gewoon, “Oh, ze hebben gewoon een gebrek aan wilskracht. Ze moeten gewoon hun impulsen heroriënteren!”
Heden ten dage behandelen de gebruikelijke benaderingen van gewichtsverlies, zoals fad-diëten, het symptoom en niet de ziekte. We moeten dieper graven naar de oorzaak om een volledig beeld te krijgen en te begrijpen waarom iemand zich tot voedsel wendt om een emotie te beheersen of te onderdrukken, en obesitas op dezelfde manier behandelen als drugsverslaving.
Als jij of iemand die je kent worstelt met een voedselverslaving, zijn hier vijf onderwerpen die je kunt overwegen als interventie:
- Wees je ervan bewust dat er een dieper liggend probleem is. Als je overgewicht of obesitas hebt, weet dan dat je niet faalt omdat het je aan wilskracht ontbreekt. Er zijn waarschijnlijk echte biologische, fysiologische en/of emotionele problemen die je succes ondermijnen. Wist je bijvoorbeeld dat als je lichaam eenmaal gewend is geraakt aan een leven met overgewicht of obesitas, het altijd tegen je zal vechten om terug te keren naar die staat? Zelfs nadat u bent afgevallen! Dit is misschien een harde pil om te slikken, om zo te zeggen, maar ik geloof dat kennis macht is. Wees je er dus van bewust hoe je biologie je tegenwerkt.
- De triggers onder ogen zien. Begin met eerlijk tegen jezelf te zijn over je gedragspatroon als je wordt geconfronteerd met de drang om te veel te eten of ongezonde voedingsopties te kiezen. Bent u een emotionele eter? Plan je evenementen rond eten? Moet je altijd snacks bij je hebben? Eet je als je je verveelt? Moe bent? Gestresseerd bent? Dit zijn allemaal triggers die voorafgaan aan voedselconsumptie. Als u weet wat deze triggers zijn en eerlijk bent tegen uzelf over uw eetgedrag, is dat de eerste stap om ze te veranderen.
- Verander uw externe omstandigheden. Net als mensen die verslaafd zijn aan verboden drugs, moeten voedselverslaafden de cyclus doorbreken. We hebben het hier niet over onthouding, maar over wat schadebeperking wordt genoemd. Het uiteindelijke doel is om te stoppen met het “gebruiken” van het voedsel van je keuze dat je succes in de weg staat, maar het proces om daar te komen is gebaseerd op schadebeperking; hoe kan ik copingvaardigheden gebruiken die mijn risico om naar voedsel te grijpen verminderen? Denk aan het veranderen van je dagelijkse routine. Vervang die bagel vol lege calorieën en sterk bewerkte witte bloem door een gezondere optie zoals eieren en fruit. Maak een bewuste en bewuste keuze om dit te doen. Kies activiteiten die niet gericht zijn op eten, zoals een film kijken in plaats van uit eten te gaan. Wees u bewust van de keuzes die u maakt om gezonder te leven.
- Doe een beroep op vrienden en familie. Doe het niet alleen. Vertel uw familie en vrienden over uw plan om van de gewoonte af te komen en uw besluit om een gezonde levensstijl te veranderen, en moedig hun steun aan, moedig hen zelfs aan om u te vergezellen op uw reis. Dit is een moeilijke – wat als je partner elke vrijdagavond na het werk pizza wil eten? Dit lijkt onschuldig, hij of zij heeft tenslotte geen gewicht te verliezen! Net als bij een drugs- of alcoholverslaving kan dit problematisch voor je zijn. Dus haal je partner aan boord. “Pizza eten is problematisch voor mij, het werpt een barrière op voor mij om succesvol te zijn in mijn reis naar gewichtsverlies, zelfs al is het maar één keer per week. Ik denk niet dat ik vanavond met je mee eet, of ben je misschien bereid om samen met mij een andere keuze te maken?” Jezelf trainen om assertief te zijn en te vragen om wat je nodig hebt op deze reis is moeilijk, maar uiteindelijk een vaardigheid die je nodig zult hebben om op de lange termijn succesvol te zijn. Voedsel is immers overal, dus het is van essentieel belang dat u de vaardigheden leert om uw dierbaren te vragen wat u nodig hebt.
- Zoek steun. Het overwinnen van een verslaving vereist toewijding en steun, maar ook gedragstherapie en af en toe medisch ingrijpen. De wetenschap leert ons dat intensieve gedragstherapie de meest succesvolle vorm van interventie is voor langdurig gewichtsverlies. Er zijn nu veel meer middelen voor behandeling van gewichtsverlies dan zelfs 10 jaar geleden. Zoek steun voor hulp bij dit complexe probleem met vele facetten.