Diagnostische factoren
Deze gradaties zijn echter niet kant-en-klaar, omdat het diagnosticeren van enkelverstuikingen een onnauwkeurige wetenschap is.
Uit onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat het maken van een MRI – doorgaans de gouden standaard voor veel zachte weefselblessures – slechts 79% van de tijd nauwkeurig is als het gaat om de diagnose van een volledige scheur van de ATFL, terwijl het 95% nauwkeurig is voor een ACL- of meniscusscheur.
De diagnose van de ernst van de enkelverstuiking is dus afhankelijk van meerdere indicatoren, of zoals ik ze noem “druppels in een emmer”. De collectieve factoren voor Fox’s graad 3 verstuiking omvatten:
A. Bijna volledig functieverlies
We weten dat De’Aaron geen enkel gewicht op de enkel kon dragen nadat de blessure zich voordeed.
B. Handmatig onderzoek
De bevindingen bij het handmatige onderzoek van Fox waren hoogstwaarschijnlijk extreme pijnlijkheid van de punten, ernstige bloedingen (blauwe plekken), een afname van de totale enkel range of motion van meer dan graden, zwelling en oedeem van meer dan 2 cm, een positieve anterior drawer test die wijst op betrokkenheid van het ATFL ligament en, een positieve talar tilt test die wijst op betrokkenheid van het CFL ligament.
C. Beeldvorming
Beeldvorming omvat een MRI en een stress radiografie, een röntgenfoto die wordt gemaakt terwijl een lid van de medische staf de voorste schuiflade test uitvoert die ik eerder noemde.
Als de voorste schuiflade test een afwijking van minder dan 3 cm laat zien, wordt het letsel een graad IIIa scheur genoemd, terwijl als de afwijking groter is dan 3 cm, het letsel een graad IIIb scheur wordt genoemd.
Dit onderscheid is belangrijk omdat uit onderzoek blijkt dat een graad IIIa gemiddeld 15 dagen minder kost om van terug te komen dan een graad IIIb.
Gebaseerd op De’Aaron’s drie weken na de blessure herbeoordelingsdatum, is mijn beredeneerde gok dat hij een IIIa scheur heeft.
Fox’s return timeline scenario’s
Fox’s herbeoordeling begin december zal bestaan uit het opnieuw bekijken van de vorige factoren en – heel belangrijk – het evalueren van de algehele enkelstabiliteit door hem de Star Excursion Balance Test (SEBT) te laten ondergaan, die zijwaartse proprioceptie, dynamische posturale controle, kracht en mobiliteit evalueert.
Voorkomen van enkelinstabiliteit is een cruciaal onderdeel van de terugkeer naar het spel bij een enkelverstuiking, omdat dit, als het niet wordt gecontroleerd, ertoe kan leiden dat Fox chronische enkelinstabiliteit (CAI) ontwikkelt, wat gepaard gaat met een hele reeks problemen op lange termijn, waaronder aanhoudende pijn, ongemak, zwelling, verlies van bewegingsbereik van de enkel, verminderde functie, en gevoelens van instabiliteit en angst voor beweging of opnieuw letsel (kinesiofobie).
De resultaten van de herbeoordeling zullen bepalend zijn voor Fox’s tijdschema om weer te gaan spelen. Hier zijn de drie meest waarschijnlijke scenario’s:
Scenario #1
Als De’Aaron’s enkelpijn/ongemak aanzienlijk is afgenomen en de tests goed verlopen met minimale tekenen van instabiliteit, zou hij waarschijnlijk worden vrijgegeven voor het return to play-protocol en beginnen met het opvoeren van de activiteit.
Als alles verloopt zoals verwacht, zou ik een oplooptijd van ongeveer 10 dagen verwachten voor een totale return to play-tijdlijn van ruwweg 4,5 week.
Scenario #2
Als De’Aaron nog steeds matige pijn heeft en wat tekenen van instabiliteit vertoont, zou het team kunnen wachten tot de 6 weken en dan opnieuw evalueren. Als op dat moment de pijn en instabiliteit aanhouden, is volgens het onderzoek een reconstructie van de laterale enkelband geïndiceerd.
Scenario #3
Als Fox bij de drie weken durende herbeoordeling hevige pijn & talrijke tekenen van instabiliteit vertoont en/of hij ook een osteochondraal defect (OCD) heeft, d.w.z. dat door de kracht van de enkelverstuiking ook een stuk van het kraakbeen in zijn enkelgewricht is afgebroken, kan het team besluiten de stekker eruit te trekken en onmiddellijk te opereren.
Dat gezegd hebbende, de orthopedisch chirurg met wie ik overleg over chirurgie gerelateerde onderwerpen vertelde me dat dit een zeer agressieve aanpak zou zijn en de minste kans om te gebeuren. Hij zei dat, tenzij er een grote OCD laesie is, het zeer onwaarschijnlijk is dat de medische staf van de Kings Fox niet minstens zes == weken de tijd zou geven voor een nieuwe herbeoordeling en dan over zijn lot zou beslissen.
Een veel voorkomende verstorende variabele
Zelfs als de herbeoordeling goed gaat, is er een veel voorkomende tegenslag die zich tijdens Fox’s revalidatie kan manifesteren en zijn tijdlijn kan vertragen: Een “bot kneuzing”. Deze zijn meestal niet zichtbaar op beeldvorming tot weken na de eerste draai (en alleen op MRI op te starten) en zal alleen opduiken op de radar van het revalidatieteam nadat de atleet aanhoudende pijn in de enkel voelt na het opvoeren van gewichtdragende activiteit.
Een uitstekend voorbeeld hiervan is voormalig Lakers-bewaker Lonzo Ball die vorig seizoen op 1/20/18 een graad 3 inversieverstuiking opliep, heel goed volgde om terug te zijn in ruwweg vijf tot zes weken, maar toen, na langdurige pijn na loopbandlopen, een follow-up MRI had die een botkneuzing in zijn enkel toonde. Deze kunnen een tijdje aanhouden en op dat punt was Zo pas bijna 7 maanden na zijn eerste blessure weer volledig inzetbaar.
Risico’s
Het onderzoek toont definitief aan dat het grootste risico na een enkelverstuiking een nieuwe enkelverstuiking is.
Om dat tegen te gaan, zal het medische team proprioceptieve training in Fox’s trainingsplan blijven opnemen en zeer waarschijnlijk een externe steun gebruiken – zoals een veterbrace of taping.
Tenzij proprioceptieve training en externe steunen is herhaaldelijk aangetoond dat ze het risico op een nieuwe verstuiking van de enkel verkleinen. Ik raad echter altijd aan om externe steunen alleen voor de korte termijn te gebruiken, omdat het de enkel- en voetmechanica verandert, tot afhankelijkheid leidt en de atletische prestaties licht vermindert.
Al met al
Al met al staat De’Aaron voor een onzekere terugkeertijdlijn na zijn graad 3 verstuiking. Afhankelijk van de re-evaluatie en de ramp up proces, kan hij terug zijn zo snel als vier tot vier en een halve weken tot het missen van zes tot acht weken tot een operatie nodig hebben en uit voor het hele seizoen. Die variatie is een inherente en ongelukkige realiteit voor de speler, het team en de fans.
Dat is een wrap voor deze video. Bedankt voor het kijken. Mijn doel is om u te voorzien van diepgaande, op bewijs gebaseerde, narratieve vrije analyse en je kunt me altijd vinden op IG en Twitter @3CBPerformance. Zorg ervoor dat u zich abonneert op het kanaal voor de nieuwste updates. 3CB uit.