25 Signalen dat je een gewond innerlijk kind hebt (en hoe je kunt genezen)

Elk kind verdient het fundamentele recht om zich veilig, geborgen en beschermd te voelen.

Maar dat geldt niet voor elk kind.

Opgroeien is de emotionele en biologische verantwoordelijkheid van onze ouders en familieleden om een veilige omgeving voor ons te creëren. Maar niet alle ouders accepteren die verantwoordelijkheid, zijn zich bewust van die verantwoordelijkheid, of hebben de capaciteit om die verantwoordelijkheid te vervullen.

Veiligheid betekent niet alleen ons fysiek beschermen tegen kwaad, ons voeden, of de andere essentiële zaken. Veiligheid betekent ook ons ondersteunen op het emotionele, psychologische en spirituele niveau dat inherent is aan ons als mens.

Wat gebeurt er als we ons als kind niet veilig voelen? Wat gebeurt er als dit gevoel van bedreiging constant en langdurig is? Het antwoord is dat er een enorme gapende wond in de psyche ontstaat. Deze pijnlijke wond wordt door ons als volwassenen vaak onbewust onderdrukt … maar de gevolgen ervan zijn diepgaand en verstrekkend.

Het punt van dit artikel is om je te helpen in een reflectieve ruimte te komen. Als je geïnteresseerd bent in het werken met je innerlijke kind, wil ik dat je nadenkt over je eigen kindertijd, de tijdlijn van je vroege jaren, en hoe je je als kind voelde. Voelde je je veilig? Had je het gevoel erbij te horen in je familie? Mocht je jezelf zijn? Hoe is je huidige relatie met je innerlijke kind? Al deze vragen zijn uiterst belangrijk om te stellen, en als je ze nog niet gesteld hebt, hoop ik dat je dat doet.

Waarom dring ik er zo op aan dat je deze vragen stelt en dit onderwerp onderzoekt? De reden is dat innerlijk kinderwerk een van de meest serieuze en diepgaande vormen van innerlijk werk is die je kunt doen. Zoveel van ons gedrag, aversies en neuroses in het heden kunnen worden opgelost door het innerlijke kind te onderzoeken en ermee te communiceren.

Wat is het innerlijke kind?

Het innerlijke kind is het deel in je psyche dat nog steeds zijn onschuld, creativiteit, ontzag en verwondering over het leven heeft behouden. Letterlijk: je innerlijke kind is het kind dat in je leeft – in je psyche wel te verstaan. Het is belangrijk dat we in verbinding blijven met dit gevoelige deel van onszelf. Wanneer we verbonden zijn met ons innerlijke kind, voelen we ons opgewonden, verkwikt en geïnspireerd door het leven. Wanneer we losgekoppeld zijn, voelen we ons lusteloos, verveeld, ongelukkig en leeg.

Veilig voelen – Wat betekent het?

Veiligheid is niet alleen fysiek, het is ook emotioneel, psychologisch en spiritueel. Wanneer we ons echt veilig voelen binnen onze familie-omgeving, worden onze fysieke en emotionele grenzen gerespecteerd, wordt ons authentieke zelf geaccepteerd, en voelen we ons dicht bij en geliefd door onze familieleden (met name onze ouders). We moeten ook toestemming krijgen om te groeien en te veranderen en in al onze fysieke basisbehoeften worden voorzien (voedsel, water, een veilig huis of een veilige buurt).

10 manieren waarop we ons als kind onveilig hebben gevoeld

De realiteit is dat het leven niet ideaal is. De gezinnen waarin we worden geboren, passen niet altijd goed bij ons.

Toen we opgroeiden, voelden we ons op een aantal manieren onveilig. Voordat we verder gaan, wil ik duidelijk maken dat ik op geen enkele manier onze ouders of verzorgers hier de schuld geef. Het is belangrijk te onthouden dat onze ouders het beste hebben gedaan wat ze konden met het niveau van informatie, onderwijs en emotionele/mentale rijpheid dat ze hadden. Verwijten en wrok maken de pijn die je innerlijke kind ervaart alleen maar erger. Wees dus bedachtzaam en ken je grenzen als het gaat om het doen van dit werk.

Hier volgen enkele van de meest voorkomende manieren waarop we onveilig werden gemaakt. Met hoeveel kun jij je identificeren?

• Je werd geleerd dat het niet OK is om je eigen mening te hebben.
• Je werd gestraft als je probeerde je uit te spreken of je anders te gedragen.
• Je werd ontmoedigd om te spelen of plezier te maken.
• Je mocht niet spontaan zijn.
• Je mocht geen sterke emoties tonen, zoals woede of vreugde.
• Je werd beschaamd door je ouders of familieleden.
• Je werd regelmatig verbaal bekritiseerd/mishandeld.
• Je werd lichamelijk gestraft, bijv. geslagen, geslagen.
• Je moest je verantwoordelijk voelen voor je ouders en hun mate van geluk.
• Je kreeg geen lichamelijke genegenheid, bijv. knuffels, kusjes, knuffels.

Deze lijst is zeker niet uitputtend. Dus als je het gevoel hebt dat ik iets heb weggelaten, deel dat dan in de opmerkingen.

Soorten verwaarlozing in de kindertijd

Laten we de manieren waarop je je als kind onveilig en ongeliefd hebt gevoeld verder uitsplitsen (als je een disfunctionele opvoeding had).

Dit zijn de drie soorten verwaarlozing in de kindertijd die je mogelijk hebt ervaren:

1. Emotionele verwaarlozing

Uw ouders/voogden toonden geen belangstelling voor uw emotionele behoeften aan liefde, steun, bescherming en/of begeleiding. Ze besteedden ofwel geen aandacht aan u of veroordeelden emotionele uitingen van behoefte van u. Het waarschijnlijke resultaat hiervan was dat:

• U een lage eigenwaarde en achting voor uzelf ontwikkelde.
• U begon uw emotionele behoeften te negeren.
• U leerde uw emoties te verbergen, te vermijden of te onderdrukken omdat ze in verband werden gebracht met gevoelens van verwaarlozing uit uw kindertijd.
• U ontwikkelde psychische of lichamelijke ziekten die verband hielden met uw onvermogen om op een gezonde manier naar uw emoties te luisteren, ze te accepteren en ermee om te gaan (bijv. emotionele onderdrukking).

2. Psychologische verwaarlozing

Deze vorm van verwaarlozing kwam in uw kindertijd tot uiting door uw ouders/voogden die er niet in slaagden te luisteren naar de persoon die u was, deze te omhelzen en te koesteren. Toen je ouder werd, ontwikkelde je waarschijnlijk een verscheidenheid van deze symptomen:

• Je ontwikkelde een laag gevoel van eigenwaarde als gevolg van vormen van misbruik, zoals belachelijk maken, neerzetten, te hoge verwachtingen, genegeerd worden, afgewezen worden, of voortdurend gestraft worden.
• Je ontwikkelde diepgewortelde woedeproblemen, zowel als gevolg van onopgeloste jeugdtrauma’s, en een onvermogen om van jezelf te houden.
• U ontwikkelde verslavingen en neuroses om een misplaatst gevoel van comfort en veiligheid in uw leven te creëren.
• U ontwikkelde psychische en/of lichamelijke ziekten.
• U hebt problemen met het onderhouden van gezonde en respectvolle relaties.

3. Lichamelijke verwaarlozing

Op een fundamenteel en fundamenteel niveau zijn lichamelijke veiligheid en voeding enkele van de meest intrinsieke elementen van een liefdevolle relatie. We kunnen dit zien in de natuur, met moeders en vaders die hun kuikens, pups, en welpen voeden met voedsel, onderdak, en bescherming. Wanneer dit echter ontbreekt, kunnen de volgende problemen zich ontwikkelen:

• Lage eigenwaarde resulterend in lichamelijke verwaarlozing/misbruik van zichzelf, bijv. eetstoornissen (anorexia, zwaarlijvigheid), het houden van een ongezond dieet, zelfbeschadiging.
• Intense veiligheid zoekende gedragingen (psychologische complexen zoals OCD) of extreme risico nemende gedragingen (bijv.Onbeschermde seks, obsessieve waaghalzerij, enz.)
• Verlavingen aan drugs, alcohol, geweld, voedsel, enz.
• Seksuele disfunctie of promiscuïteit (vaak als gevolg van seksueel misbruik).

Neem na het lezen van deze lijst enkele ogenblikken de tijd om adem te halen en contact met uzelf te maken. Waarschijnlijk zul je een aantal sterke emoties voelen (maar het is oke als je dat niet doet). Ik moedig u aan om de tijd te nemen en langzaam te gaan, zacht zijn met jezelf.

Het is nuttig om te onthouden dat, terwijl sommige, of zelfs veel van onze problemen voortvloeien uit verwaarlozing in de kindertijd – wrok houden en de schuld zal ons nergens brengen. Mensen zijn slachtoffers van slachtoffers, wat betekent dat de reden waarom onze ouders/voogden zich gedroegen zoals ze deden hoogstwaarschijnlijk het gevolg was van hun verwaarloosde opvoeding, en hun ouders hebben dezelfde trauma’s ervaren – enzovoort, enzovoort.

25 Tekenen dat je een gewond innerlijk kind hebt

Let goed op deze tekenen. Ze zullen je helpen te weten te komen in welke mate je innerlijke kind gewond is geraakt en in welke mate je je onveilig voelt in deze wereld. Hoe meer tekenen u “ja” zegt, hoe meer u innerlijk kind werk serieus moet overwegen:

• In het diepste deel van mij, voel ik dat er iets mis is met mij.
• Ik ervaar angst wanneer ik overweeg iets nieuws te doen.
• Ik ben een mensen-pleaser en heb de neiging een sterke identiteit te missen.
• Ik ben een rebel. Ik voel me levendiger als ik in conflict ben met anderen.
• Ik heb de neiging om dingen te hamsteren en heb moeite met loslaten.
• Ik voel me schuldig als ik voor mezelf opkom.
• Ik voel me ontoereikend als man of vrouw.
• Ik ben gedreven om altijd een superpresteerder te zijn.
• Ik beschouw mezelf als een vreselijke zondaar en ik ben bang om naar de hel te gaan.
• Ik bekritiseer mezelf voortdurend omdat ik ontoereikend ben.
• Ik ben star en perfectionistisch.
• Ik heb moeite om dingen te beginnen of af te maken.
• Ik schaam me voor het uiten van sterke emoties zoals verdriet of woede.
• Ik word zelden boos, maar als ik het doe, word ik woedend.
• Ik heb seks als ik het eigenlijk niet wil.
• Ik schaam me voor mijn lichaamsfuncties.
• Ik besteed te veel tijd aan het kijken naar pornografie.
• Ik wantrouw iedereen, inclusief mezelf.
• Ik ben verslaafd of ben ergens aan verslaafd geweest.
• Ik vermijd conflicten ten koste van alles.
• Ik ben bang voor mensen en heb de neiging ze te vermijden.
• Ik voel me meer verantwoordelijk voor anderen dan voor mezelf.
• Ik heb me nooit hecht gevoeld met een of beide ouders.
• Mijn grootste angst is verlaten te worden en ik zal alles doen om een relatie vast te houden.
• Ik heb moeite om “nee” te zeggen.”

Als u tien of meer van deze uitspraken met ja hebt beantwoord, moet het werken met uw innerlijke kind bovenaan uw prioriteitenlijst staan. Als je vijf of meer van deze uitspraken met ja hebt beantwoord, moet je serieus overwegen om opnieuw contact te maken met je innerlijke kind.

Hoe kun je je innerlijke kind helpen zich veilig te voelen

Houd de hand van het kind dat in je ziel leeft. Voor dit kind is niets onmogelijk. – Paulo Coelho

We hebben allemaal een innerlijk kind. Wanneer hebt u voor het laatst met uw kind gesproken of contact met hem gemaakt? Hoe vaak neem je de tijd om af te stemmen en te luisteren naar je behoeften? Maakt u regelmatig ruimte om te spelen en van het leven te genieten?

Als mensen zijn wij geen lineaire of tweedimensionale wezens. We zijn allemaal veelzijdig en hebben meerdere zelven. Denk er eens over na: de ‘jij’ die dit artikel leest is heel anders dan de ‘jij’ die een grapje maakt met collega’s, nietwaar? De ‘jij’ midden in de nacht is heel anders dan de ‘jij’ die met je partner of vriend naar de film gaat. De ‘jij’ die met je ouders praat is heel anders dan de ‘jij’ die met je baas praat.

Je innerlijke kind is een essentieel onderdeel van de ingewikkelde lappendeken waaruit je identiteit bestaat. Wanneer je je innerlijke kind negeert of ontkent, is het gedoemd weg te kwijnen in de diepe donkere gewelven van je onbewuste geest.

Disclaimer: er is zoveel pijn die je onder ogen moet zien bij innerlijk kindwerk. Maar er is ook zo veel vreugde en zo veel vitaliteit te ervaren. Een van de meest opwindende en wonderbaarlijke onderdelen van innerlijk kind-werk is dat vaak verborgen gaven en bekwaamheden naar boven komen waarmee we lang het contact hebben verloren. Niet alleen dat, maar veel van onze relaties verbeteren, onze verslavingen / gewoonten verminderen of verdwijnen, en onze verbinding met onszelf verdiept. Zelfliefde en acceptatie zijn eindelijk mogelijk. Ik zeg niet dat je al deze voordelen meteen zult ervaren, maar je zult zeker iets heilzaams ervaren zolang je toegewijd bent!

Ook wil ik hier zeggen dat deze oefeningen niet bedoeld zijn om therapie, programma’s of groepen voor het innerlijke kind of kindermishandeling te vervangen. Als je te maken hebt gehad met seksueel misbruik van kinderen, ernstig emotioneel misbruik, of een psychische aandoening hebt, is het zoeken van professionele hulp essentieel. Dit artikel is slechts bedoeld als aanvulling. Tenslotte, als je vreemde of overweldigende emoties ervaart terwijl je de onderstaande adviezen in praktijk brengt, stop er dan onmiddellijk mee. Zoek de hulp van een professionele hulpverlener voordat u verder gaat.

Bedenk dat alles tijd kost. De oefeningen hieronder zijn geen snelle oplossingen. Het zijn geen fonkelende toverstokjes die alles onmiddellijk beter zullen maken. Maar ze geven je de basisgereedschappen die je nodig hebt om je veilig, geborgen en beschermd te voelen op een kernniveau. Ik hoop echt dat je hieronder iets vindt dat jou en je relatie met je innerlijke kind zal voeden. En onthoud, als je meer diepgaande hulp nodig hebt, raad ik je aan om meer innerlijke kind helende oefeningen te vinden in ons Innerlijk Kind Dagboek.

Hier zijn de samengevatte punten:

1. Reflecteer op de tijdlijn van je kindertijd
2. Schrijf een brief aan je innerlijke kind
3. Schrijf een brief van je innerlijke kind
4. Deel je pijn met een vertrouwenspersoon
5. Liefdevolle en ondersteunende affirmaties
6. Doe een innerlijk kind visualisatie/meditatie
7. Ben je eigen beschermer en verzorger

Ik ga hieronder dieper indieper op deze punten in:

1. Denk na over de tijdlijn van je kindertijd

Je zou een stuk papier of een document op je computer kunnen pakken en je kindertijd in de volgende fasen verdelen: Infant Self (0-9 maanden), Toddler Self (9 maanden tot 3 jaar), Preschool Self (3-6 jaar), en School-Aged Self (6 jaar tot de puberteit).

Probeer je in elke fase zo goed mogelijk te herinneren hoe je je voelde, hoe het leven was, en hoe veilig, gesteund en geaccepteerd je je voelde. Bedenk dat het veilig voelen als kind niet altijd te maken had met de gezinsomgeving. Vaak hebben de school of andere omgevingen waarin we veel tijd doorbrachten ons innerlijke kind gevormd. Noteer alle herinneringen of lichamelijke sensaties die je had, zelfs als ze gefragmenteerd aanvoelen. Noteer de toon van je stem, de uitdrukkingen en woorden die je ouders of leraren gebruikten als ze met je praatten. Zelfs als een herinnering dwaas lijkt of een reactie die je je herinnert overdreven leek, schrijf het dan toch op. Als volwassene is het belangrijk om te eren wat je innerlijke kind authentiek heeft ervaren, zelfs als het als volwassene belachelijk of overdreven lijkt.

Hoe meer informatie en emotioneel geladen materiaal je hebt voor een bepaalde leeftijdsgroep, hoe meer je je moet richten op het verbinden met die bepaalde fase. Ik zal hieronder met je delen hoe.

2. Schrijf een brief aan je innerlijke kind

Stel je voor dat je een wijze, zachtaardige en liefdevolle tovenaar of goede fee bent. Stel je voor dat je je innerlijke kind wilt adopteren. Terwijl je de brief schrijft, vertel je je innerlijke kind hoeveel je van hem of haar houdt en tijd met hem of haar wilt doorbrengen. Schrijf op een manier die je een veilig, verzorgd en begrepen gevoel geeft. Hier is een voorbeeld van een brief die ik aan mijn innerlijke kind heb geschreven:

Dear Little Ale,

I’m so happy you’re born. Ik ben hier om je te beschermen, lief te hebben en voor je te zorgen. Ik wil je helpen je geliefd en geaccepteerd te voelen om wie je bent. Ik wil je laten zien dat het veilig is om gehoord, gevoeld en gezien te worden. Ik wil dat je het gevoel hebt dat je altijd een thuis bij mij hebt, wat er ook gebeurt. Ik wil je helpen en begeleiden bij elke stap die je zet. Ik hou zielsveel van je.

Liefde, Fairy Godmother Aletheia

Als je je emotioneel voelt tijdens dit proces, dan is dat oké. Laat jezelf huilen en wees trots op je moed om uit te drukken hoe je je echt voelt.

3. Schrijf een brief VAN je innerlijke kind

Gebruik je niet-dominante hand (om je logische kant van de hersenen te omzeilen), schrijf jezelf een brief vanuit het perspectief van je innerlijke kind. Bijvoorbeeld, als u gewoonlijk rechtshandig bent, gebruik dan uw linkerhand om te schrijven. Het gebruik van je niet-dominante hand zal je helpen meer in contact te komen met de gevoelens van je innerlijke kind. Hier is mijn eigen voorbeeld van mijn innerlijke kind dat tegen me spreekt:

Dear Godmother,

Ik wil naar huis. Bescherm me alstublieft. Ik wil me niet meer alleen voelen.

Liefde, kleine Ale

Je kunt heen en weer schrijven tussen je tovenaar/Feeën peettante-zelf en je kleine zelf. Als je dit gesprek voert, komen er vaak veel verrassende en begraven emoties en nieuwe informatie naar boven.

4. Deel je pijn met een vertrouwd persoon

Het is belangrijk dat de pijn die je als kind hebt doorgemaakt, door iemand wordt gevalideerd en gehoord. Of je nu een zorgzame vriend zoekt, een steungroep of een vertrouwde therapeut, begrijp alsjeblieft dat het delen van je gevoelens essentieel is voor al het innerlijke kindwerk. Natuurlijk, je kunt het alleen doen. En je kunt veel van het diepe werk alleen doen in het algemeen. Maar om een ‘doorbraak’ te ervaren of zelfs maar diepgaand te helen, is delen belangrijk. Wij zijn sociale wezens die anderen nodig hebben om ruimte voor ons te houden. Je pijn moet liefdevol bekrachtigd worden. Als de persoon met wie je je innerlijke kinderwerk deelt, vragen stelt, ruzie maakt of probeert je advies te geven, krijg je niet wat je nodig hebt!

Hier is het van vitaal belang voor mij om de noodzaak te benadrukken om echte zorgzame en verzorgende steun te zoeken. Als je geen vrienden hebt die volwassen genoeg zijn of in staat om dit te doen, overweeg dan een therapeut of geestelijk verzorger te zoeken. Er zijn veel betaalbare opties. Investeren in je welzijn en geestelijke gezondheid IS het waard. Er zijn ook veel professionals die gespecialiseerd zijn in innerlijk kind werk of die workshops geven. John Bradshaw schrijft: “Ik geloof dat groepswerk de krachtigste vorm van therapie is” als hij verwijst naar innerlijk kinderwerk. Maar één ding: deel het alsjeblieft niet met je familieleden, zelfs niet als ze zorgzaam zijn. Familieleden die hun eigen innerlijke kind werk niet hebben gedaan zijn veel minder in staat om met het jouwe om te gaan. Defensiviteit, boosheid, vingerwijzen en verdriet kunnen het gevolg zijn van het delen van je gevoelens met familieleden, dus doe het alsjeblieft niet.

Delen vergt enorme moed en innerlijke kracht. Het is normaal en oké om je bang te voelen! Voel de angst, en als je je er klaar voor voelt, deel het dan toch.

5. Liefdevolle en ondersteunende affirmaties

Liefdevolle affirmaties zijn een krachtige manier om je waardigheid te bevestigen en je reis te ondersteunen in het je veilig voelen. Wanneer consequent herhaald, affirmaties hebben een manier van rewiring de hersenen en zinken naar beneden in onbewuste lagen van programmering. Het herhalen van dergelijke boodschappen kan resulteren in diepe verandering en genezing op een oer-niveau.

Hier zijn enkele liefdevolle en ondersteunende affirmaties die je gedurende de dag en tijdens meditatie tegen jezelf kunt zeggen:

• Ik zal hier blijven en je steunen.
• Welkom op de wereld, ik heb gewacht om je vast te houden.
• Ik hou van je zoals je bent.
• Ik ben zo blij dat je hier bent.
• Ik wil voor je zorgen.
• Ik wil tijd met je doorbrengen.
• Ik wil je gedachten en gevoelens horen.
• Het is OK om je verdrietig en bang te voelen.
• Het is OK om jezelf te zijn.
• Je mag nee zeggen.
• Je bent zo speciaal voor me.
• Je hebt de wereld zoveel te bieden.
• Ik geloof in jou.
• Ik zal je beschermen tegen kwaad.

Je kunt deze affirmaties zo vaak zeggen als je nodig hebt, wanneer dat nodig is gedurende de dag. Misschien vind je het zelfs prettig om een speciale stem te gebruiken bij het zeggen van deze affirmaties, zoals de stem van een wijze oude man of een liefhebbende moeder.

Voel je ook vrij om je eigen liefdevolle affirmaties te maken! De lijst hierboven helpt je op weg, maar vaak komen de krachtigste affirmaties organisch voort uit je diepste behoeften.

6. Doe een innerlijk kind visualisatie/meditatie

Je zult ongeveer een half uur of meer aan deze oefening moeten wijden. Zoek een rustige en comfortabele ruimte, en ga zitten of liggen.

Stel u voor dat u op het punt staat uw innerlijke kind te ontmoeten. U loopt naar buiten in uw achtertuin en hij/zij speelt in een zandbak. Hoe oud is hij/zij? Je loopt naar je innerlijke kind toe en gaat zitten. “Hallo,” zeg je misschien, terwijl je jezelf voorstelt. Je kijkt in de ogen van je innerlijke kind. Wat voelt hij/zij voor jou? Nieuwsgierigheid? Terughoudendheid? Verlegenheid? Scepsis? Opwinding? Respecteer je innerlijke kind en zijn/haar grenzen. Als hij/zij je wil omhelzen of je de hand wil schudden, laat dat dan gebeuren. Zo niet, dan is het goed. Je innerlijke kind moet misschien gewoon aan je wennen. Misschien wil je vervolgens vragen: “Wat heb je het meest nodig?” Als je tijdens deze visualisatie communiceert met je kind-zelf, kan het antwoord komen als een visceraal gevoel in tegenstelling tot communiceren met je schoolgaande zelf die verbaal zou kunnen reageren. Als je innerlijke kind je vertelt wat het nodig heeft, zorg dan voor een veilige ruimte voor hem of haar. Laat ze zich door jou gehoord, gezien, begrepen en geliefd voelen. Misschien wil je met hen delen hoeveel je van hen houdt en voor hen zorgt, en dat je wenst dat er voor hen gezorgd wordt. Als je innerlijke kind gewiegd, geknuffeld of vastgehouden wil worden, omarm dan de gelegenheid. Als je voelt dat je missie om contact te maken met je innerlijke kind volbracht is, kun je visualiseren dat je terugloopt naar je huis. Concentreer je op je ademhaling, strek je lichaam en open je ogen.

Ik raad je aan om over deze ervaring te schrijven. Journaling is een prachtig instrument voor zelfreflectie, het verdiepen van je zelfbegrip, en het dient ook als een manier om je vooruitgang te documenteren. Dus neem er een paar minuten de tijd voor! 7. Wees je eigen beschermer en verzorger

Als volwassenen is het belangrijk dat we verantwoordelijkheid nemen voor ons emotionele welzijn. Je veilig voelen in deze wereld is uiterst belangrijk en essentieel voor ons innerlijke kind om te gedijen. Tekenen dat u zich onveilig voelt in deze wereld kunnen zijn:

• Contstante angst voor anderen
• Neiging om u overmatig zorgen te maken
• Niet in staat anderen te vertrouwen
• Niet in staat uzelf en uw capaciteiten te vertrouwen
• Bang zijn om dingen zelf te doen
• Harde kritiek op uzelf
• Hardheid kritiek op jezelf
• Bang om nieuwe dingen te proberen of naar nieuwe plaatsen te gaan
• Aannemen van het slechtste in elke situatie

Als u zich kunt identificeren met het gevoel voortdurend ‘op scherp te staan’ in de wereld en rond anderen, raad ik je sterk aan je te concentreren op je veilig voelen bij jezelf. Constante zelfkritiek, het negeren van je behoeften, het ontbreken van persoonlijke grenzen, anderen altijd boven jezelf stellen, en jezelf veranderen om geaccepteerd te worden, houden je allemaal in een angstige staat van je niet veilig voelen.

Hoewel onze ouders of voogden misschien niet aan de meeste van onze behoeften (of aan welke behoefte dan ook) hebben voldaan, is de mooie waarheid dat wij dat wel kunnen. Het concept is vreemd, zelfs vreemd voor ons, maar we kunnen onze eigen ouders zijn!

De voordelen van jezelf opnieuw opvoeden?

• Groter geluk en optimisme
• Verbeterde creativiteit
• Gezondere geest, lichaam en ziel
• Stevigere vriendschappen en relaties
• Ontwikkeling van essentiële levensvaardigheden: acceptatie, vergeving, kwetsbaarheid, compassie, zelfliefde

Als je het echt moeilijk vindt om je innerlijke kind opnieuw op te voeden, zal het zoeken van hulp van een innerlijk kind werk vertrouwde therapeut een verstandige investering zijn. Therapeuten, immers, fungeren als vervangende ouders. Zij kunnen naar je innerlijke kind luisteren en je helpen coachen, terwijl ze je innerlijke ouder ondersteunen en versterken.

Als je liever alleen verder gaat, is dat absoluut mogelijk. Zoek echter wel een ondersteunend netwerk als je dat kunt, online of in het echt.

Om je eigen beschermer en verzorger te zijn, moet je een duidelijk ‘beleid’ creëren over wat wel en niet oké is aan zelfbehandeling. Concentreer je elke dag op het koesteren van zelfliefde en acceptatie. Luister naar de behoeften van je geest, hart, lichaam en ziel. Beoefen zelfzorg. Neem tijd voor jezelf. Eet voedsel dat je voedt. Zeg nee en trek duidelijke grenzen. Herover je soevereiniteit over je leven. Verken praktijken die je een veilig gevoel geven. Als het nodig is, kun je zelfs op zoek gaan naar een beschermengel of andere spirituele gids die je kan helpen om jezelf te ondersteunen en te voeden.

Conclusie

Hoeveel tegenslag we als kind ook hebben meegemaakt, het is nooit te laat om onze kindertijd te herbeleven en weer contact te maken met die kinderlijke kant van onszelf. Als we verantwoordelijkheid nemen voor ons geluk in het leven, hebben we de kracht om ons veilig te voelen, onszelf te helen en meer heelheid te creëren. Dit geschenk kan nooit van ons worden afgenomen.

Ik hoop dat de oefeningen en praktijken die ik in dit artikel heb genoemd, helpen het genezingsproces van je dierbare innerlijke kind te ondersteunen door je te helpen je veilig te voelen. Je kunt meer lezen over innerlijk kindwerk in het volgende artikel:

• Inner Child Work: 4 Healing Techniques to Rediscover Your Original Innocence

Voel je ook vrij om onze innerlijk kind-test te doen voor meer inzicht.

Zoals altijd zou ik het fijn vinden als je je ervaringen met dit onderwerp hieronder zou willen delen. Je weet nooit wie je kunt helpen door simpelweg een beetje van je tijd en verhaal te delen!