Een van de laatste ontwerpen van Mies van der Rohe verheft zich boven een voormalig spoorwegemplacement waar vele jaren eerder Fort Dearborn was gevestigd.
Een veranderend Chicago
In 1803 werd Fort Dearborn gebouwd op de zuidoever van de rivier de Chicago. Het werd de meest westelijke post van het Amerikaanse leger in het begin van de 19e eeuw. De historische handelspost voor bont vestigde de kern en het vroege groeipatroon van Chicago. In 1856 bevonden zich hier vrachtterminals en het enorme spoorwegencomplex van de Illinois Central Railroad – symbolen van de industriële macht van Chicago. Torenhoge graanelevatoren langs de rivier gaven aanleiding tot een van Chicago’s bijnamen: “Stapelaar van Tarwe”. Zij waren de eerste “wolkenkrabbers” die ons landschap sierden. Tegen de tijd dat de laatste 19e-eeuwse graanelevator in 1943 werd gesloopt, bestond hij naast echte wolkenkrabbers, zoals de op Art Deco geïnspireerde 333 N. Michigan op de hoek van Wacker en Michigan.
De jaren zestig betekenden meer verandering. In 1966 oordeelde het Hooggerechtshof van Illinois dat de Illinois Central Railroad niet alleen eigenaar was van het land, maar ook het recht had om te bouwen op de ruimte boven het terrein. Na de uitspraak verkocht de spoorweg prompt de luchtrechten aan projectontwikkelaars. De planning van het Illinois Center, dat door burgemeester Richard J. Daley werd uitgeroepen tot de “grootste vastgoeddeal in de geschiedenis”, begon. Krantenartikelen uit het begin van de jaren 1970 stonden bol van optimistische en vooruitstrevende cijfers: 83 hectare, 19 tot 25 gebouwen, een dagbevolking van 80.000 mensen, 15.250 appartementen, 4.500 hotelkamers, 37 miljoen dollar aan inkomsten per hectare. De infrastructuurplannen waren overweldigend, inclusief het omleggen van de Lake Shore Drive, een verlenging van de Wacker Drive en de toevoeging van vele lagen voetpaden, winkels, parkeergelegenheid en ondergrondse wegen, terwijl de spoorlijnen nog steeds werden onderhouden. Het bureau van Mies van der Rohe werd geselecteerd om het masterplan te ontwerpen voor de kantoor- en hotelruimte op de meest westelijke 15 acres van het perceel, dat 111 East Wacker zou omvatten.