De Dag van de Doden is een Mexicaanse traditie die de doden eert, er wordt een offer gebracht aan de dierbaren van elke persoon die gestorven is, met de bedoeling om opnieuw met hen te praten. De Dag van de Doden ofrenda is bedoeld om de overledenen te laten delen in hun lievelingseten en -drinken door middel van een ritueel waarbij zij weer samenkomen met de levenden. Sinds 2008 staat de traditie van de Dag van de Doden op de Representatieve Lijst van het Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid.
Als u uw ofrenda nog niet heeft geplaatst, geven wij u 10 elementen die er niet in mogen ontbreken en hun betekenis.
Wit tafelkleed en zout
De kleur van het tafelkleed en het zout staan voor zuiverheid en vreugde. Het zout wordt gebruikt opdat het lichaam van de overledene niet bedorven zou worden op de reis naar en van de overledene.
Water
Op de reis van de overledene naar onze wereld lest water hun dorst. Het is ook een element dat zuiverheid symboliseert, waarin de zielen zich kunnen reinigen.
Kaarsen en kaarsen
De vlam van kaarsen of kandelaars is licht, geloof en hoop. Het is de gids voor de doden om hun weg terug te vinden naar hun vroegere thuis. Het aantal kaarsen in een ofrenda hangt af van het aantal zielen dat moet worden ontvangen. In sommige gevallen worden ze in het paars geplaatst als een manier van rouw of vormen ze een kruis met vier kaarsen zodat de ziel die naar huis terugkeert zich kan oriënteren op de kardinale punten.
Copal en Cruz de Ceniza
Copal of wierook wordt gebruikt om de plaats te zuiveren van “slechte vibes” en boze geesten vóór de terugkeer van geliefden. Voor de inheemse bevolking was het een element van gebed en lofprijzing tot de goden.
Het askruis wordt gebruikt om de ziel het altaar te laten bereiken, zodat zij boete kan doen voor haar hangende zonden. Als de ziel in het vagevuur zit, kan het kruis helpen haar te verlaten.
Calaveritas
Suiker calaveritas stellen menselijke schedels voor. De middelgrote herinneren ons eraan dat de dood altijd aanwezig is; de kleine zijn gewijd aan de Heilige Drievuldigheid en de grote eren de “Eeuwige Vader”, God. Meso-Amerikaanse culturen namen de schedels van geofferde gevangenen en vormden ze in een rij om de goden te eren, het altaar werd tzompantli genoemd. De schedels verwijzen naar deze pre-Spaanse traditie.
Papel Picado en Petate
Het papier is een voorstelling van de lucht en geeft een feestelijk tintje aan de viering. De petaat wordt gebruikt om de doden te laten rusten en kan fungeren als tafelkleed om de elementen op het dodenaltaar te plaatsen.
Soms worden ze vervangen door zijden en satijnen doeken, waarop de kleifiguren, de wierookbrander of schone kleren zullen rusten om de overledene te ontvangen.
Izcuintle
Als u enkele pre-Spaanse honden in de offers hebt gezien, dan zijn dat de izcuintles of itzcuintli. Ze mogen niet ontbreken op altaren die aan kinderen zijn gewijd, want ze zijn een speeltje om de zielen van de kleintjes blij te maken bij hun komst naar het feestmaal. Men gelooft dat de izcuintle het hondje is dat de zielen helpt om de Chiconauhuapan rivier over te steken, de laatste stap om de Mictlan te bereiken, de onderwereld voor de Mexica.
Bloemen
Bloemen zijn een feestelijk symbool vanwege hun kleuren en aroma’s die de plaats waar de ziel zal zijn, zullen sieren. De gebruikte bloem is de Cempasúchil-bloem, omdat de kleur ervan de zon vertegenwoordigt die de ziel van de overledene leidt. Op de kinderaltaren worden muurbloemen of wolken gebruikt, omdat ze wit zijn en de zuiverheid en onschuld van de kleintjes voorstellen.
Voedsel, drank en brood van de doden
Het voedsel is bedoeld om de doden die de ofrenda bezoeken te plezieren, het wordt gekookt ter ere van de herinnerde wezens, dus wordt hun lievelingseten op het altaar geplaatst. Aan de volwassenen worden alcoholische dranken en sigaren aangeboden opdat de overledenen met vreugde terugdenken aan de momenten die zij beleefd hebben. Voor de kinderen worden typische snoepjes van suiker, amarant of pompoen aangeboden.
De pan de muerto (brood van de doden) stelt de mensenoffers voor die in de pre-Spaanse cultuur werden uitgevoerd. Waterchocolade is inbegrepen omdat de pre-Spaanse traditie zegt dat de gasten de chocolade dronken die bereid was met het water dat de ziel gebruikte om zich te wassen, zodat ze doordrenkt waren met de essentie van de overledene.
Portret
Een foto van de geliefde betekent dat hij degene zal zijn die de ofrenda zal bezoeken. Het portret moet worden verborgen zodat het alleen met een spiegel kan worden gezien, als een symbool dat de persoon kan worden gezien, maar niet langer bestaat.
Pictures van heiligen kunnen worden geplaatst om te dienen als een link tussen de levenden en de doden, maar ook om vrede in huis te symboliseren en de acceptatie van het delen van voedsel.
Twitter: @pegatinaa