Paulus begint in dit vers met een nieuwe metafoor, maar zijn thema is nog steeds de bereidheid om persoonlijke rechten en vrijheden opzij te zetten voor het welzijn van anderen. Deze tekst gaat verder met het argument dat de christenen in Korinthe bereid zouden moeten zijn om het eten van vlees dat aan afgoden is geofferd op te geven, ook al zijn ze daar vrij in, als dat degenen die zwakker zijn in het geloof zal doen struikelen (1 Korintiërs 8:1-7).
De nieuwe metafoor van Paulus vergelijkt het leven in dienst van Christus met een atletiekwedstrijd. Hij dacht waarschijnlijk aan de Olympische spelen, maar ook aan de Isthmische spelen die om het jaar in Korinthe werden gehouden. Voetwedstrijden waren een gebruikelijk onderdeel van zulke wedstrijden. De Corinthische samenleving was zeer competitief.
In die context zouden Paulus’ lezers het ermee eens zijn dat in elke race slechts één loper wint. Waarom zou je meedoen als je niet gaat proberen te winnen? Paulus spoort hen aan om te doen wat nodig is om te winnen. Zijn punt is niet dat er maar één christen kan slagen, geestelijk gesproken. Of dat we in een wedstrijd zitten tegen broeders en zusters in Christus. Paulus verwijst alleen naar de inspanning en toewijding die de atleten aan de dag legden: dat is wat de gelovige zou moeten dupliceren in zijn streven naar Christus.
De volgende verzen zullen onderzoeken wat er nodig is voor hardlopers om wedstrijden te winnen en voor christenen om succesvol te zijn in het leven voor Christus.
Arquidia Mantina
Artigos
Arquidia Mantina
Artigos